Aðalleikarar
Leikstjórn
Handrit
Mér sýnist ég vera sá eini hérna sem finnst þessi (ó)frumlega hrollvekja vera ágæt en hún er samt stór klisja,enda er stolið úr The Birds og mörgum öðrum hryllingsmyndum en er samt ágæt skemmtun fyrir einhvern sem hefur lélegan smekk á hrollvekjum (eins og ég). Einhver klikkaður vísindamaður (höfum við ekki heyrt það áður?) býr til leðurblökur sem eru frekar óvenjulegar en þær borða allt eins og menn,dýr og geta nagað sig inn í bíla. Þá kalla yfirvöldin í náttúrusérfræðing sem hefur unnið með leðurblökur lengi og hún ásamt samstarfsmanni sínum og fógetanum þurfa þau að útrýma leðurblökunum. En þeir sem hafa vondan smekk á hrolli ættu að sjá þessa en hinir ættu bara að halda sig heima.
Það hefur liðið vika síðan ég sá Bats og notaði ég þessa viku í að hugsa um hvað ég ætti að segja um þessa heimskulegu, lélegu mynd. Það eru fá orð sem geta lýst því hversu ómerkileg hún virkilega er, en ég mun reyna. Til þess að útskýra það verð ég að segja örlítið frá söguþræðinum. Myndin fjallar um tvær fullkomnar stökkbreyttar leðurblökur sem skapaðar voru af brjáluðum vísindamanni. Leðurblökurnar myrða beljur og önnur dýr en þegar ungt par er myrt (í einu fyndnasta atriði myndarinnar) líst mönnum ekki á blikuna og til að rannsaka allt þetta er fengin beibið og dýrafræðingurinn-með-áherslu-á-leðurblökur Dina Meyer til að rannsaka málið. Hún er náttúrulega fullviss um það að leðurblökur hafi ekki komið nálægt þessu og eyðir mestum fyrri hluta myndarinnar í að vera skeptísk og á móti öllum skoðunum þangað til að nokkur þúsund leðurblökur (þessar fyrstu tvær smita aðrar) ráðast á hana og svölu, vindlareykjandi lögguna Lou Diamond Philips. Það gerist meira og minna ekki neitt í allri myndinni og er hún óeðlilega leiðinleg af hryllingsmynd að vera. Fólk gæti haldið að þessi mynd væri eitthvað lík myndum eins og Lake Placid og Deep Rising vegna svipaðs söguþráðs en munurinn gæti ekki verið meiri. Placid og Rising höfðu húmor fyrir sjálfum sér og grínuðust mikið meira en hræddu og tóku sig ekki alvarlega. Bats lítur á sig sem grafalvarlega hrollvekju, gáfulega og spennandi. Það má deila um það hvort að Bats sé fyndnari en ofangreindar myndir vegna þess að hún er oft á tíð óborganleg - leðurblökurnar eru svo HRÆÐILEGA illa gerðar að hálfa væri nóg. Og samtölin milli persónanna... GUÐ MINN ALMÁTTUGUR! (Handritshöfundarnir reyna að virðast gáfulegir með því að fletta upp latneska heitinu á leðurblökum en Dina Meyer virðist bara heimskuleg þegar hún notar það.) Hver einasta persóna er stereótýpa (sæta, gáfaða vísindakonan, svala löggan, svarti, fyndni aðstoðarmaðurinn, skuggalegi prófessorinn o.s.frv.) og handritið er með því ömurlegasta sem hefur verið kvikmyndað. Þegar maður sér svona myndir verður maður að spyrja sig: AF HVERJU? Hverjum datt það í hug að þetta yrði góð mynd? Sæmileg mynd? La-la mynd?! Þessi mynd er svo óendanlega léleg að það yrði hrós að kalla hana ömurlega lélega. Lois Morneau á ekki að fá að gera kvikmyndir framar og legg ég til þess að honum verði refsað með því að þurfa að horfa á sköpunarverk sitt. Tvisvar í röð (oftar væri bara ómannúðlegt). Ég verð að kalla þessa mynd þá verstu sem ég hef séð vegna þess að allar aðrar lélegar myndir hafa a.m.k. einhvern einn hlut sem hægt væri að gefa meira en 2 af 10. Bats gerir ekki nokkurn skapaðan hlut sem ég gæti hugsað mér að gefa meira en 1 af 10 í einkunn og ef ég fengi að ráða þá fengi hún mínus-einkunn. Svona -100, eða eitthvað þar um bil. Ekki sjá Bats. Ekki.
Um myndina
Leikstjórn
Handrit
Framleiðandi
Destination Films
Kostaði
$5.250.000
Tekjur
$10.155.690
Vefsíða:
Aldur USA:
PG-13
Frumsýnd á Íslandi:
10. mars 2000
VHS:
2. ágúst 2000