Gagnrýni eftir:
Pandorum0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Hryllileg mynd, á vondan hátt 
Aðvörun, gæti innihaldið spilli eða spoilera.
Eftir að hafa tekið eftir því að hin glænýja "Pandorum" fékk 7.1 á IMDB var ég sannfærður um hvaða mynd ég ætti að horfa á næst. Ég er sjálfur mikill aðdáandi Alien(s), Pitch black og jafnvel Event Horizon, en þetta eru allt góðar myndir sem Pandorum er sögð taka það besta úr.
Vel má vera að Pandorum taki það besta úr þessum æðislegu myndum sem ég nefndi áðan en eitthvað hefur mistekist að nota það í myndina, reyndar gruna ég sterklega að Christian Alvart og Travis Milloy hafi farið á fyllerí eftir samningin við Constantin Film Produktion og týnt þessu besta. Í staðinn hafi þeir, á sama bar, fundið sér leikara, tökumenn og bara allt starfsliðið eins og það leggur sig.
"Ó mig auman", stundi ég upphátt, þegar 30 mínútur voru liðnar af myndinni. Á þeim tíma hafði ég séð undarlegar verur með blá vasaljós á höfðinu hlaupa um á ógnarhraða, dularfulla stríðskonu og loftræstikerfi fyllt með garðslöngum. Hryllingsmynd var þetta, bókstaflega, og ekki á góðan hátt.
Það fyrsta sem ég tók eftir voru þessar undarlegu verur sem komu alltaf hlaupandi. Núna þegar ég skrifa þetta rennur upp fyrir mér ljós og það er að verurnar voru aldrei labbandi eða í neinum rólegheitum. Öll atriði með verunum gengu út á það að tekið var upp atriði í einhverju löngu rými eins og gangi. Mannverurnar voru þar á miðjum ganginum og alltaf komu verurnar hlaupandi frá þeim enda gangsins sem mannverurnar voru að koma frá. Upphófst þá mikið hlaup en leikararnir hljóta að hafa verið í fantaformi eftir myndina.
Vondu verurnar voru leikarar í einhverskonar latexbúningum. Auðvitað voru vondu verurnar alveg mökkljótar eins og gengur og gerist í hryllingsmyndum. Því var þó haldið leyndu fyrir áhorfandanum 99% af myndinni með því að klippa hratt fram og til baka á þessar vondu verur, hrista myndavélina og spóla áfram þegar verurnar voru lengur en sekúndu í mynd. Gerði þetta það að verkum að manni leið eins og maður væri að horfa á myrkvaða stop-motion mynd á skipi í stormi. Það var engin leið að gera sér grein fyrir hvað væri að gerast í bardagaatriðum, hvert fólkið væri að hlaupa og hversu langt fyrir aftan það verurnar væru. Það var klippt þarna hratt á milli sem endaði alltaf með því að þau voru komin í nýja sviðsmynd og var þá ný persóna kynnt til leiks.
Þarna kom ég með þetta, uppskriftina að myndinni.
1. Sviðsmynd 1, út úr hött óskipulögð hvelfing sem myndi ekki eiga heima í stærsta geimskipi framtíðarinnar
2. Geimverur eru að koma úr myrkrinu því einhver blá ljós nálgast
3. Öskur og hlaup
4. Sviðsmynd 2, önnur út úr hött óskipulögð hvelfing
5. Tilgangslaust spjall í nokkrar mínútur og við hittum nýja tilgangslausa persónu.
6. Geimverur eru að ko.... omg.
Leikstjórinn hefur væntanlega áttað sig á því um miðbik myndarinnar hversu fáránlegt það er að vondu verurnar séu með blá útileguljós á hausnum og því fjarlægt batteríin. Allt í einu voru allavega ekki lengur blá ljós á fleygiferð í myrkrinu.
Sviðsmyndirnar sem ég nefndi áðan líta ágætlega út á köflum. Þó eru þær óraunhæfar og virðist handritshöfundurinn einblínt á að vera með eina sviðsmynd þar sem viðkomandi eru í klóakinu, aðra þar sem allt er skjannahvítt og hreint, þriðju þar sem rýmið er risastórt án þess að þjóna sérstökum tilgangi, en allt án þess að íhuga hvernig tengslin ættu að vera á milli þessara sviðsmynda. Persónurnar einfaldlega hlaupa og birtast í sviðsmyndunum og eru búnar að stinga vondu verurnar af sem eru þó miklu fljótari og fimari en mannverurnar.
Leikararnir fá eitt orð, sæmilegt. Það er ekkert sem stendur upp úr þarna nema dauflegar díalógur sem þjóna engum tilgangi í myndinni og koma flestar líflausar frá leikurunum.
Núna er ég nánast búinn að ljúka við rífa sundur allt við myndina en það er eitt sem stendur eftir, sagan.
Sjálf grunnsagan, mjaðmagrindin í myndinni, er í fínasta lagi og bara nokkuð góð. Það er framkvæmdin, frágangurinn og allt það sem ekki er grunnsagan sem er með eindæmum slappt.
Myndin fær 2 stjörnur hjá mér af 10 mögulegum og það er eitthvað sem ég get rökstutt. Hún fær eina stjörnu fyrir byrjunina á sögunni, sem skortir ekki mikið og eina stjörnu fyrir endirinn á sögunni sem var forvitnilegur en einnig til þess fallinn að ég loksins gat slökkt á myndinni og horft á eitthvað meira spennandi, eins og stillimynd.
Alexander0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ætli þessi skoðun mín á myndinni sé ekki blönduð pirringi yfir að hafa setið yfir þessari mynd í rúma 3 tíma.
Já, þessi mynd er löng. Of löng.
Það gerir illt verra að myndin einnig er langdregin.
Langdregnar myndir eru kannski í lagi ef þær byggja upp spennu í átt að le'grande finale.
Alexander hefur ekkert slíkt.
Myndin byrjar á að sýna endinn, tekur svona 5 mínútur í það. Sýnir hvernig fer fyrir Alexander.
Það er ekki hægt að byggja upp neina spennu eftir að hafa gert eitthvað þvíumlíkt. Myndin býður ekki upp á neitt!
Það eina sem hún býður upp á eru augnaráð milli karlmanna, löng og leiðinleg samtöl, rykugir bardagar og svo aðeins meira með þetta karlmannlega augnaráð. Verst að augnaráðið var orðið þreytt eftir fyrstu 6 skiptin, sem gerðu ca 2 klst af myndinni.
Þið sem ætlið að fara á myndina með Gladiator í huga, ekki.
Bardagaatriðin eru allflest hræðilega illa gerð, ekkert nema myndavél sem hristist og ryk sem þyrlast upp.
Hefði það ekki verið fyrir óþægilegt háskólabíósætið og óhóflega kókneyslu, þá hefði ég sofnað.