Gagnrýni eftir:
Clueless0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Clueless, sá hana fyrst þegar ég var kannski svona 13 ára..var á hátindi gelgjunnar, hormónaflæði sem orskaði fáránlegar skapsveiflur og algera breytingu á persónuleika, ég var sem sagt jájá með sanni segja algert fífl..og að sjálfsögðu fannst mér þessi mynd bara það besta sem hafði komið fyrir mig.Ég lærði hana utan að og get ennþá talað með henni.En eftir nokkurra ára áhorf byrjaði ég að pæla aðeins meira í henni, hugmyndinni á bakvið myndina og persónunar.Mynind er í raun dálítið pólitísk, hún er að sýna hvernig í alvörunni hvítir, forréttinda unglingar í Beverly Hills og Melrose Place láta.Hvers konar líf þetta er og hvernig þau sjá heiminn.Þau vita ekkert um umheiminn sbr. þegar Cher(Alici Silverstone) hélt að það væri búið að leysa alla þessa deilu þarna í Mið-Austurlöndunum og allt það dót eins og hún orðar það svona krúttlega.Þau skilja ekki ábyrgð eða áhyggjur nema einhverskonar tyggjóbleikar áhyggjur líkt og hvort þau séu að gera réttar magaæfingar eða hvort búðirnar séu ekki opnar lengur á fimmtudögum.En þau finna til tómarúms í hjartanu því þau lifa svo einföldu og leiðinlegu lífi..svo að sem betur fer þroskast þau, kannski ekki í alveg heilsteiptar manneksjur en eins og í myndinni verða þau aðeins eðlilegri, þó það sé nú ekki bara smávegis.Stundum í dag ef ég er að tala stoppar fólk mig með undrunarsvip og segir: þú ert alevg eins og hún þessi þarna pía í Clueless og ég varð alltaf rosalega pirruð, fólk fyndist ég líkjast þessum froðuhaus en núna er þetta í lagi, eitthvað af myndinni hlaut að fara í undrimeðvitund mína fyrst ég horfði svona mikið á hana og í dag þakka ég bara fyrir að eiga ekki svona einmannalegt og tilgangslítið líf.Hún er vel leikin og skemmtileg,frábær hugmynd-
gelgjumynd eða ekki gelgjumynd...allavegana uppáhalds mynd hjá mér:)