Gagnrýni eftir:
The Cabin in the Woods0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Frumleg meistaraverksblanda Nokkrar myndir hafa reynt að taka hryllingsmyndageirann í gegn með mismunandi niðurstöðum en Scream hefur gert það best. Það sem allar þessar myndir gera er að benda á allar þessar stereotýpur og asnalega hluti sem koma með uppskriftinni. Það er allt gott í góðu gríni en þegar allar myndir gera ekkert annað en að benda á svona hluti og halda sjálfkrafa að þær séu snjallar og fyndnar þá er það bara mjög vitlaust. Cabin in the Woods, og ég þakka Guði! (eða Drew Goddard og Joss Whedon heldur), fellur ekki í þann hóp mynda heldur er alveg glæný hugmynd og suddalega frumleg.
Myndin setur líka húmor og hrylling snilldarlega vel saman. Þrátt fyrir að vera mjög fyndin var hún einnig frekar scary á réttum tímapunktum og það kom mér ekkert á óvart að vera í hláturskasti og svo skíthræddur hálfri mínútu seinna. Það er einn margra hluta við myndina sem ég gjörsamlega elskaði. Svo voru fáein atriði sem náðu í raun að blanda þessu tvennu saman. En það leiðir náttúrulega helst bara í hlátur. Til dæmis var algjör snilld í byrjun myndarinnar hvernig titill myndarinnar kom fram. Genius! Ég má samt alls alls ekki tala um söguþráðinn og ef þið getið forðast trailera, gerið það. Trailerinn spoilar reyndar ekki nema fyrstu 20 mínútunum rétt svo en samt, ég hefði verið til í að sjá þessa með algjörlega enga hugmynd hvað væri að fara gerast.
Leikararnir standa sig vel og unglingarnir eru allir mjög þolanlegir og skemmtilegir á sinn hátt. Fran Cranz stelur öllum senunum sínum frá hinu fólkinu sem elskulegi (miðað við hitt fólkið) og drullufyndni stónerinn Marty. Chris Hemsworth er líka góður og það kemur svosem ekkert á óvart. Stjörnur myndarinnar eru samt Richard Jenkins og Bradley Whitford. Þeir brillera báðir og ég vona að Whitford láti sjá sig meira í bíómyndum.
Ég ætla ekki að spara stóru orðin og ég get alveg 100% sagt að þetta er besta mynd sem hefur komið út á árinu þótt að önnur Hemsworth-mynd gæti unnið þann titill eftir fáa daga. Hún er frumleg, skemmtileg, fyndin, ógnvekjandi og það besta= Ekki séns að ég vissi hvernig hún myndi enda. Ég vissi það varla einni mínútu fyrir kreditlistann. Þetta er mynd sem toppar sig sífellt og gefur okkur besta lokaþriðjung sem hefur sést í talsverðan tíma. Sjáðu hana núna.
9/10 (Ég er ekki að djóka. Hún er ÞAÐ góð!)
The Raid: Redemption0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Það er eitt sem ég fattaði þegar ég kom út af The Raid: Redemption. Allar aðrar hasarmyndir sem koma út í sumar munu líta út eins og slakar barnamyndir þegar kemur að combat atriðum. Þótt það sé kannski ekki gott talandi um þær en þetta er hinsvegar mjög stórt hrós fyrir The Raid. Ég verð bara að segja, þessi mynd hefur bestu slagsmálaatriði sem ég hef nokkurn tímann séð á ævinni. Hit-Girl hvað, bíddu þangað til þú sérð aðalkarakterinn í þessari. Liam Neeson getur alveg farið að passa sig. Samt ekki, röddin hans ein sigrar alla.
The Raid er fljót að byrja. Opnunaratriðið er rúm mínúta af aðalkallinum að æfa sig og tala við konuna sína og bamm, við erum komin aftan í sérsveitarbíl fullan af nýliðum. Myndin byrjar ekki beint með pomp og prakti og þið fattið alveg hvað ég meina í myndinni, ætla að sleppa að segja meira frá. En það sem ég elskaði við myndina er að hún er stöðugt á uppleið og er sífellt að toppa sig í brjálæðinu. Úúú og Aaa mómentin eru mörg og fólkið á forsýningunni ásamt manni sjálfum var oft að hrópa yfir því. Hvert einasta dráp er öðruvísi og svo var fullt af öðruvísi skemmtilegum og svolítið absúrd hlutum (ÍSSKÁPUR!) sem voru allt allt of nettir.
Þetta er klárlega með þeim hörðustu myndum sem til eru og hún er einnig alveg hrikalega skemmtileg. Myndin er fljót að fara í hasar en hann verður alltaf meiri, öfgakenndari (á besta hátt) og almennt grófari því lengri sem líður á myndina og hún nær hámarki í brjáluðu lokabardaga sem ég vildi að aldrei endaði. Myndin er líka mjög spennandi og nokkur atriði spilast út eins og hryllingsmyndaatriði. Sum atriði voru semsagt ótrúlega tense. Ekki oft sem spennuhasarmyndir ná því að vera í rauninni SPENNUmyndir en þessi nær því og miklu meira. Viljiði ekki bara gera ykkur greiða og drulla ykkur á þessa mynd? Þetta er mynd sem mun örugglega eiga sér sess á Topp 10 listanum árið 2012 hjá mér þrátt fyrir allt úrvalið sem er framundan og það er vegna þess að hún gerir svo margt rétt.
Sagan er frekar straight-forward og lýsir sér í titli myndarinnar en það er gefið smá bakgrunnur á nokkra karaktera. Ekkert spes en gefur myndinni kannski meira samhengi og flow. Svo eru talatriðin ekki nema 2, 3 (bara tal) svo ekki hafa áhyggjur af asnalegum línum (sem er mjög erfitt fyrir okkur að fatta þannig séð) og njótið þess að horfa á nánast non-stop hasarveislu sem hefur aldrei sömu taktana og slagsmál. Eins gott að þetta fólk geri fleiri myndir. Ég er allavega að fara að sjá þessa mynd oftar!
8/10
American Reunion0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Vel heppna bekkjarmót American Reunion gefur hinum myndunum ekkert eftir og nostalgíuna vantar ekki. Myndin tekur sinn tíma að kynna hvað allar persónurnar eru að gera og var sá partur myndarinnar frekar húmorslaus en nauðsynlegur. Svo kom Stiflerinn sjálfur og myndin umbreytist á millisekúndu. Um leið og hópurinn er kominn saman er stutt á milli góðra djóka og uppákomna að hætti American Pie seríunnar (1, 2 og 3!!!!). Flestar persónurnar eru velkomnar aftur í mínum huga en ég verð að taka undir orð Tomma. Tara Reid er leiðinleg leikkona sem á heima í meðferð, ekki í þessari mynd. Fannst skondið þegar hún tók undir að stelpur nú til dags klæddu sig of druslulega og voru almennt druslur. Horfðu í spegil!
Myndin er fljótt að líða þökk sé góðum húmor og almennt góðri stemningu. Myndin endurspeglar fyrstu myndina en hermir aldrei og mér leið ekki eins og ég væri að horfa á sömu mynd aftur. Þessi endurspeglun er einfaldlega til að draga fram nostalgíukennd hjá okkur sem hafa fylgst með seríunni í langan tíma. Ég horfði væntanlega ekki á fyrstu myndina í bíó né aðra enda bara lítill krakki en ég var samt fljótur að uppgötva þessar myndir.
Húmor er samt ekki eina sem Reunion hefur heldur eru nokkur mjög „nice“ móment. Ætli það sé ekki besta leiðin til að lýsa þeim. Bestu mómentin voru samt þegar þau voru bæði eins og eitt lítið í endanum. Milf. Ég segi ekki meira. Allir eiga klárlega að sjá þessa til að upplifa góða American Pie. Þetta er til þeirra sem hafa verið svo óheppin að hafa séð eitthvað af straight-to-DVD myndunum.
7/10
Drykkjuleikir: Drekkið í hvert sinn sem referencað er í gömlu myndirnar. Þið munuð deyja áfengisdauða eftir 10 mín.
21 Jump Street0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Mynd sem ég mun sjá aftur, og aftur, og aftur Fólk ætti alls ekki að líta á þessa mynd sem endurgerð af samnefndu þáttunum, myndin er frekar að gera grín að þeim og konseptinu í kringum þá sem er margfalt sniðugari og fyndnari aðferð. Myndin heldur sig kannski vel við formúlur en nær samt að vera fersk á mörgum sviðum. Tónlistarval og notkun er geðveik og spilar myndin mikið með klippingu (ekki oft samt) sem er ekki algengt í grínmyndum. Svo kemur það að mikilvægasta, er myndin fyndin. Ég get alveg sagt að ég hafi ekki hlegið svona mikið síðan að Other Guys kom út. Húmorinn í báðum myndum er jafn góður, en það er mun styttra milli djóka í þessari.
Jonah Hill og Channing Tatum eru tvíeyki aldarinnar og atriðin með þeim báðum eru þau fyndnustu í myndinni þótt þeir standa sig líka vel í sitthvoru lagi. Það er næstum aldrei dauður punktur húmorslega séð nema fyrir örfá persónumóment sem virka og eru alveg jafn góð og önnur atriði. Ég elska líka hvað myndin er drullufljótt að koma sér að efninu og sömuleiðis að enda um leið og allt klárast í stað þess að teygjast út.
Aukaleikarar eru líka góðir og „illmennin“ öll skemmtilega öðruvísi sem hæfir nútímanum. Sumir hafa reyndar mjög lítið að gera, t.d. kennarar, en Rob Riggle (10 ára „maðurinn“ úr The Goods) var frábær og átti eitt af mínum uppáhaldsatriðum sem tengist Pétri Pan þrátt fyrir að vera bara með 2,3 línur þar. Myndin gerir grín að miklu sem telst staðlað og formúlukennt (eltingarleikurinn!!) og gerir það með stæl.
Ég mæli klárlega með þessari mynd enda ekkert nema non-stop grín og fínasti hasarinn. Jonah Hill er á góðu róli í fjölbreyttum myndum og ég vona bara að Tatum fái meira að gera í grínbransanum enda er hann snillingur hérna. Það er lítið sem ég get sett út á en það segir sig sjálft að þetta er ekkert meistaraverk, bara skemmtun eins góð og hún gerist.
8/10
Act of Valor0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Einhverf afsökun fyrir "mynd" Hvað gerist ef maður blandar þunnum söguþræði, hroðarlegri myndatöku, leikurum verri en sápuóperuleikarar og ÞREMUR slökum hasaratriðum saman? Þú færð Act of Valor, mynd sem á sæti yfir verstu myndir sem ég hef nokkruntímann á ævinni séð. Ég einfaldlega trúði því ekki að ég hafði eytt 1300 KRÓNUM í þennan horbjóð og enn undarlega, af hverju við félgarnir löbbuðum ekki út af í hlénu... eða fyrr!
Act of Valor lítur út eins og stúdentamynd í lélegri kantinum. Ef þeir myndu fá nokkrar sprengingar og flugvél. Kvikmyndatakan er djók og dolly-skotin voru stundum úr fókus, hristust til eða hikuðu aðeins. Sem er náttúrulega bara djók þegar maður er að setja þetta í kvikmyndahús. Loftskotin eru svo í pirrandi HD-formatti a la Public Enemies og það kemur svo hræðilega illa út að það hálfa væri nóg. En það er alls ekki versta við myndina, það er nefnilega leikurinn og línurnar sem þeir fá. Það er frekar kaldhæðnislegt að þetta á að vera raunverulegir hermenn og þannig því þeir eru svo staðlaðir og öll svokallað umhyggjan er bara eitthvað grín. Ég trúi því reyndar að þetta séu alvöru aðgerðir og taktík en hverju breytir það, þetta er bíómynd!
Kannski hafa Bandaríkjamenn gaman af því að horfa á hermenn skjóta sofandi terrorista í rúmi úr fókus en ég geri það ekki. Svo þegar maður er að kafna úr hlátri yfir jarðafaraatriði er ljóst að eitthvað hefur farið rangt. Það er eina sem ég get gefið myndinni eitthvað stig fyrir. Hún er svo slæm á köflum að það verður fyndið. Hún er samt yfir allt séð bara leiðinleg, leiðinleg og grútleiðinleg og ég horfði bara á úlnliðinn minn alla myndina. Ég sofnaði reyndar ekki en ég var alveg að dotta í endann.
Semsagt, eins og kemur frekar skýrt fram, sori að verstu gerð. Þetta er bara hneykslun og á meðan myndinni stóð missti ég allan áhugann að vinna við kvikmyndagerð í framtíðinni því ef ég myndi gera eitthvað svona væri ég með samviskubit alla mína ævi. Haldið ykkur langt langt frá þessari mynd og horfið á Black Hawk Down í staðinn.
2/10 (fyrir „fyndnu“ mómentin)
Svartur á leik0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Íslensk snilld Íslensk kvikmyndagerð hefur verið mjög misjöfn seinustu ár og allar tilraunir til að gera eitthvað ferskt hafa oftast mislukkast og hin týpíska þunglynda mynd sem önnur hver íslensk mynd er hefur löngu orðin þreytt og leiðinleg. Bjarnfreðarson og Órói eru einu nýlegu myndir sem hafa verið eitthvað varið í og eins og vanalega við áhorf íslenskra mynda var ég mjög skeptískur á þessari. Þess vegna var ég meira en ánægður þegar myndin var í gangi enda er Svartur á Leik fyrirmyndardæmi um hvernig á að gera mynd.
Óskar Þór leikstýrir hérna í fyrsta skiptið og mér finnst að fleiri kvikmyndagerðarmenn ættu að fá svona tækifæri því að nýtt er oftast gott. Óskar notar stílbrögð vel og stíllinn sem einkennir myndina er mjög skemmtilegur, hraðskreiður og dökkur en fellur allur út í að vera of þungur. Klippingin er einnig til fyrirmyndar og gott dæmi um það er byrjunarsenan sem spilast eiginlega sem eitt skot í djammi í Reykjavík. Takan spilar einnig góðan þátt í því og er mest allan tímann frábær og hjálpar stílnum heilmikið.
Svo kemur það að aðalmálinu. Þar sem of mörgum á Íslandi mislukkast og detta út í leikritsframmistöðu. Leikararnir auðvitað. Þorvaldur Davíð Kristjánsson fær það verkefni að leika Stebba sem nýtur þess að vera vafasamur á línunni hvort hann sé góður eða ekki. Hann er ekki beint að forða sér úr þessum félagsskap og virðist vera að njóta sín en auðvitað er það ekki alltaf málið. Þór smellpassar í hlutverkið og verður bara Stebbi Psycho þarna uppi á skjánum. Jóhannes Haukur og Damon Younger eru ekkert verri og eru báðir mjög ógnalegir á sinn hátt en ég myndi mun frekar vilja hanga með Tóta en Bruno, enda einn sá sjúkasti og ógnvænlegasti. Svo kemur allt aukaliðið sem stendur sig einnig mjög vel. Gillz fær að spreyta sig jafnvel og stendur sig vel, smellpassar í hlutverkið eins og hver einasti annar.
Óskar prófar mjög mikið af nýjum og öðruvísi hlutum og myndin græðir vel á því. Þessi söguþráður virkar ekki bara með hverjum stíl sem er og Óskar hefur fundið réttan stíl. Svo voru multi-shot atriðin (skjánum t.d. splittað í fernt= 4 atriði) nett og skemmtileg. Mér leið reyndar svolítið eins og ég væri að horfa á mynd eftir erlendan leikstjóra og crew en samt með íslenskan fíling. Ps. Þetta er eitt besta hrós sem ég hef gefið íslenskri mynd.
Ég mæli með þessari mynd fyrir alla... nema kannski þú sért viðkvæmur fyrir fíkniefnum, ofbeldi og kynferðislegum atriðum (og nokkuð gróft eitt). Myndin vekur ekki beint miklar tilfinningar gagnvart persónunum en það þurfti þess heldur ekki. Ég hélt samt nokkurveginn með Stebba enda alveg viðkunnalegur náungi, sérstaklega þegar horft er á félagsskapinn sem hann hengur með. Með þeim betri, ef ekki sú besta íslenska mynd sem ég hef séð.
8/10
The Grey0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ágæt mynd með Óskarsframmistöðu frá Neeson Þeir sem mæta á þessa bíómynd með því hugarfari að myndin gæti einnig heitið Wolf Puncher verða hrikalega vonsviknir. Og þá meina ég, mjög! Án þess að fara of mikið út í það sýnir trailerinn örugglega meira af því en myndin sjálf. Það skemmdi samt ekki fyrir mér enda er dramamynd sem veður eiginlega öllu á frammistöðu Liam Neeson líka góð tilhugsun. Liam Neeson hefur fyrir löngu sannað sig sem einn besti leikarinn sem til er en hérna fær hann virkilega að skína. Það hefði kannski verið betra að sjá mynd þar sem allt er framúrskarandi og svo Liam Neeson því það væri mögnuð mynd. Í staðinn er hér mynd þar sem allt fellur í skugga Neeson fyrir utan eitt brenglað flugvélarslys.
Persónurnar eru frekar einhliða flest en svo kemur reyndar eitt stutt atriði í lokin sem bætir miklu við þær og var að mínu mati frekar „nice touch“. Joe Carnahan meðhöndlar hráa stílinn vel og býr til nokkur spennandi og grimm atriði hér og þar. Myndin fellur af og til niður og slekkur hreinilega á spennunni, sjaldan þó en samt. Á yfirborðinu er þetta mynd um blóðþyrsta úlfa en því lengra sem líður á myndina kemur mannlega dramað fram, frekar ólúmskt á köflum þar sem mennirnir tala einungis um fjölskyldu sína sem hefur sínar góðar og slæmar hliðar.
Þetta er mynd sem helst örugglega ekki lengi í minninu manns og heldur ekki mynd sem ég ætla að horfa á oft í viðbót. Mögulega aftur eftir nokkur ár en mér fannst hún samt spennandi á köflum, grimm og sorgleg. Þetta er mynd sem Liam Neeson heldur algjörlega á floti og allt sem hann gerir virkar, hvort það sé dramatískt voice-over eða harðir one-linerar. Myndin er líka með djarfasta Hollywood-endi sem ég hef séð í langan tíma og einnig hjálpar það að hann var mjög ófyrirsjáanlegur. Ég mæli algjörlega með myndinni og aðallega vegna frammistöðu Neeson ásamt flottri töku, stíl og fínu handriti.
7/10
Chronicle0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Fersk og hugmyndarík - gott bíó! Eftir að Cloverfield startaði found footage – æðinu fyrir alvöru hafa komið talsverður slatti af þeim, misgóðar og allar í hryllingsgeiranum. Ég get þess vegna sagt að ég hafi verið hrikalega feginn að sjá að Chronicle sé ekki ein af þessum dæmigerðum myndum sem hafa verið að einoka markaðinn. Chronicle er fersk og langbest, hún er ekki found-footage mynd bara til þess að vera found-footage og spara pening. Myndavélarnar sjálfar í myndinni gegna ákveðnu hlutverki fyrir aðalpersónuna eins og hann nefnir sjálfur í myndinni. Virkilega töff.
Handritið er beitt, að einhverju leyti frumlegt og mjög skemmtilegt. Fyrri helmingurinn spilast út eins og dramamynd og grínmynd þar sem það er sýnt í fjölskylduaðstæður Andrews og prakkarastrik félaganna með kraftana sína. Það er í seinni helmingnum þar sem hún dettur í hraða hasarmynd og virkilega dökkum atriðum. Ég elska hvað þessi mynd er dimm og sérstaklega miðað við PG-13 stimpilinn.
Leikararnir standa sig allir furðuvel og hjálpa raunsæisstílnum með því að vera virkilega raunverulegar persónur. Andrew er bitmesta hlutverkið og strákurinn er mjög góður og uppfyllir allar kröfur sem þarf. Ég get ekki sagt mikið um myndina án þess að skemma fyrir en ákveðin lausn með myndavélina er vel gerð og býður upp á marga möguleika fyrir nett skot. Myndin dettur reyndar út í það að reyna að vera found-footage í stað þess að láta found-footagið hjálpa til við persónusköpun í lokin en það er lítið hægt að gera þar.
7/10
Midnight in Paris0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Heillandi Woody Allen-steik Midnight in Paris er klárlega ein af betri myndum seinasta árs. Myndin er skemmtilega létt, ljúf og afar heillandi. Fyrst og fremst er handritið algjör snilld frá upphafi til enda þar sem það eyðir engum tíma í óþarfar útskýringar og er fyrst og fremst bara skemmtilegt út í gegn. Svo er myndin pökkuð frábærum leikurum sem eru ekki að gefa neinar þungavigtsframmistöður heldur eru bara að skemmta sér og áhorfendum. Sérstakt uppáhald er hinn sérvitri Paul, skemmtilega leikinn af Michael Sheen (eða Tony Blair, eins og ég kalla hann einfaldlega).
Mér hefur alltaf þótt Owen Wilson vera frábær leikari. Hann er bara svo skemmtilegur og minnir mig mikið á Paul Rudd. Það er bara ómögulegt að líka illa við þessa tvo. Owen Wilson stendur sig vel og á nokkur mjög fyndin augnablik. Eins og maður býst við af Woody Allen-mynd er hún algjör steik og þá meira en venjulega. Þrátt fyrir það er sagan líka mjög jarðbundin miðað við absúrd plottið. Marion Cotillard heldur áfram að sýna að hún er ein besta leikkonan í bransanum í dag og allir aðrir aukaleikarar eru líka til fyrirmyndar.
Það er eitthvað svo hrikalega heillandi við þessa mynd. Hún er nokkuð einföld og stutt og mig langar strax að sjá hana aftur! Hún hefur líka frekar áhugaverð skilaboð, þótt þau séu ekkert frumleg né ný, sem er ekkert lúmskt komið til skila. Hún gæti verið aðeins fyrirsjáanleg en ég fyrirgaf næstum alla smávægilega galla bara vegna þess hversu skemmtileg hún var. Sannkölluð feel-good mynd ársins.
8/10
Tinker, Tailor, Soldier, Spy0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Tense flækja Það er alltaf ótrúlega hressandi að fá mynd sem reynir á heilasellurnar og treður ekki öllu framan í mann. Tinker Tailor Soldie Spy er hinsvegar svolítið „of mikið af hinu góðu“. Þótt ég skildi flest allt ætla ég ekki að vera einhver hipster og segjast fatta myndina algjörlega enda gerði ég það ekki. Kannski bætir annað áhorf það en þetta er gagnrýnin mín eftir eitt áhorf. Myndin er óumdeilanlega vel gerð í alla staði. Kvikmyndatakan er mjög skemmtileg og bakgrunnirnir skemmtilega einkennandi, svona smá eins og í perlunni Lucky Number Slevin (sem er hrikalega vanmetin).
Frammistöðurnar standa klárlega upp úr í myndinni og Gary Oldman stendur sig óaðfinnanlega. Þessi maður getur leikið hvaða hlutverk sem er og frammistaðan hans hér er ein sú besta sem hann hefur skilað af sér. Persónulegt uppáhald er samt sem Stansfield í Leon.
Reyndar standa sig allir leikarar hrikalega vel og Cumberbatch, sem er nýr fyrir mér en er augljóslega að verða þekktur í kvikmyndabransanum, er flottur sem „sidekickið“. Eða svona. Öll hlutverk eru vel skipuð þekktum leikurum og það væri líklega ekki hægt að gera lélega mynd með þessu liði. Ég ætla ekki að nefna alla enda er myndin troðin af leikurum.
Flæðið er þrusugott og myndin heldur alltaf dampi. Eina sem ég hef út á að segja er hversu flókin hún er á köflum. Það hjálpar mysteríunni en stundum datt ég bara úr myndinni sem er frekar svekkjandi. Hinsvegar er seinni hlutinn virkilega tense og ég var alveg inní söguþræðinum þá. Lokaatriðið er líka skemmtilega öðruvísi og tónlistin spilar stórt hlutverk þar. Reyndar ekki jafn klassískt og annað 2011-atriði með Enya laginu „Orinoco Flow“.
Ég mæli með myndinni fyrir hugsandi áhorfendur en verð að segja að hún var kannski aðeins og flókin af köflum, en bara rétt svo. Kannski er ég bara ekki nógu klár en bíógestum fækkaði eftir hlé sem þýðir að ég sé ekki sá eini sem fannst hún ofur flókin. Ég skildi samt ekkert í því fólki enda skemmti ég mér vel.
7/10
The Girl with the Dragon Tattoo0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Hollywood er stundum betra Margir hafa deilt um það hvort þessi endurgerð sé tilgangslaus... og hún er það, þannig séð, en mér finnst að engin góð mynd sé tilgangslaus svo ég verð að vera á báðum áttum þar sem ég gjörsamlega fílaði þessa mynd í botn. Mér leist ekkert á það að fá endurgerð, enter David Fincher og þá var þetta allt önnur saga. Allt sem þessi maður tekur fyrir sig er áhugavert. Þetta eru ekki allt meistaraverk en öll mjög áhugaverð og oftast skemmtileg. Næst fylgdi Daniel Craig og þá var þessi endurgerð orðinn að ansi góðri hugmynd. Allavega fyrir endurgerð.
Myndin fylgir bókinni mjög vel eftir og aðeins smáatriðum hefur verið breytt t.d. að fangelsisvist = aðeins peningaupphæð og eitthvað annað lítið. Það sem kom mér mest á óvart er hversu hrikalega vel Rooney Mara stóð sig. Ég verð bara að segja eins og er, hún er léttilega eins góð og Noomi Rapace sem er talsvert afrek. Ég get ekki dæmt hver er betri þar sem þær eru svolítið ólíkar en mér finnst að Rooney sé aðeins meira „gritty“ Lisbeth. Atriðin milli Lisbeth og fjárhaldamannsins eru líka aðeins ógeðfelldari og setja mann mun meira inn í senuna.
Noomi Rapace er ekki eina sem hefur verið skákað úr fyrrverandi leikhópnum því Daniel Craig stendur sig virkilega vel sem Mikael. Ég hef aldrei verið eitthvað hrifinn af frammistöðu Nyquist í upprunalega þríleiknum þótt að hann átti frábæran samleik með Rapace. Daniel Craig er útlitslega verri valkosturinn sem rannsóknarblaðamaður en frammistaða hans er góð og hann selur hlutverkið algjörlega. Múdið í myndinni er líka ótrúlega einkennilegt og skemmtilega myrkt. Þrátt fyrir það er einhver húmor en eins og ég bjóst reyndar við, ekki mikill.
Trent Reznor og félagi hans, Atticus Ross, semja aftur tónlistina og bregðast ekkert í þetta sinn. Flotta er að tónlistin er ekki mjög áberandi eins og í seinustu mynd Fincher og co. en hún hefur samt lúmskt mikið áhrif á allt saman. Það eru oftast bara léttir tónar sem gera senuna. Þetta minnti smávegis á tónlistina úr gömlu The Thing. Immigrant-útgáfan þeirra var líka algjört meistaraverk og passaði vel við abstrakt opnunarsenuna sem minnti undarlega mikið á James Bond. Svo kom skot af Daniel Craig í jakkafötum, sem bætti ekkert Deja Vu-tilfinninguna en eftir nokkrar mínútur með Craig er það alveg á hreinu að þetta er Mikael Blomkvist.
Ég hafði ótrúlega gaman að myndinni. Hún er löng og þrátt fyrir afar hægt flæði er alltaf eitthvað í gangi. Allar frammistöður eru afbragð og öll hlutverk eru vel skipuð reyndum leikurum. David Fincher hefur trompað upprunalegu myndinni með stæl. Hún er myrkari, óþægilegri og almennt allt er betra. Svo er útlitið líka flott, enda big budget-mynd. Ég mæli með þessari fyrir alla sem hafa gaman að hægum spennumyndum eða bara góðum myndum almennt.
9/10
Mission: Impossible - Ghost Protocol0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Fjörugt brjálæði með skammt af fáranleika Það er virkilega gott að sjá Tom Cruise aftur í hasargírnum. Hann hefur ekki verið áberandi seinustu ár í bíó og þrátt fyrir drulluskemmtilega frammistöðu í Knight and Day náði sú mynd ekki áhuganum mínum yfir heildina séð. Þessi mynd lærði kannski af þeirri mynd og núna er Tom Cruise ekki solo heldur er teymi á bakvið. Þetta er kannski í öllum Mission: Impossible myndunum en hérna er virkilega lögð áhersla á TEYMI.
Simon Pegg, Jeremy Renner og Paula Patton standa líka mjög vel fyrir sínu á ólíkum sviðum. Simon Pegg er væntanlega með húmorinn á hreinu þótt hann eigi alveg sín njósnamóment. Jeremy Renner (sem er verðugur arftaki seríunnar að mínu mati) er „leyndardómsfyllti“ fulltrúinn og Paula Patton er þarna því það þarf alltaf konu. En rullan er ekki hin sama gamla heldur er Paula Patton nokkuð skemmtileg og hörð sem er alltaf skemmtilegt að sjá. Hún er engin Hit-Girl en hey, samt nokkuð góð.
Ég er ekki enn viss hvort þetta sé besta Mission: Impossible því ég er svo hrifinn af þriðju (og fyrsta stendur auðvitað líka fyrir sínu) en þetta er klárlega besti hasarinn. Frá brútal one-on-one combats yfir í svimandi klifur er þessi mynd alveg með á hreinu hvað er skemmtilegt og hvað ekki. Lokaatriðið er líka skemmtilega hraðskreitt en ekkert kemst með tærnar þar sem Burj Khalifa-klifrið hefur hælana. Þetta atriði er kryddað upp með ýmsum leiðum og ég hef ekki verið svona spenntur og hræddur yfir hasarmynd í mjög langan tíma.
Myndin er svo hrikalega skemmtileg að mig langar hreinlega að sleppa að hugsa um gallana en þeir voru nokkrir. Stærsti var klárlega illmennið. Hann var reyndar engin skræfa en Nyquist var mjög vannýttur og hafði hrikalega lítið að gera þarna fyrir utan að segja fáein orð í óvenjulega breskri rödd. Illmennið í Ghost Protocol er eiginlega eina ástæðan að ég get ekki ákveðið milli 3 og 4 því Seymour Hoffman var svo suddalega kaldrifjaður og bara vondur en Nyquist er bara... Ég veit ekki beint hvað skal segja því hann er svo óútreiknanlegur og svo voru engin samskipti milli Cruise og hans. Eitthvað sem gerði þriðju myndina svo miklu miklu betri.
Aftur að því góða! Mér fannst subplottið varðandi Jeremy Renner nokkuð skemmtilegt og hvernig það flækist í atburðarrásina var kannski frekar þvingað með exposition samtölum en líka nokkuð snjallt. Handritið sjálft er mjög fínt og allar aðgerðirnar eru skemmtilegar að horfa á en heildarsagan er ekki svo snjöll. Þótt aðrir kvarti finnst mér það bara hlutur af skemmtuninni að hafa kjánalega bakgrunna illmenna. Þetta er hvort eð byggt á gömlum sjónvarpsþáttum sem voru ekki ókjánalegir. Þetta er ekki Christopher Nolan-mynd né saga og það er bara gaman að taka við öllu því kjánalega og fáranlega sem myndin snýst um. Gott dæmi eru síðustu 10 sekúndur myndarinnar. Ekta Mission: Impossible fílingur.
Tónlistin fær líka gott hrós og notkunin á þögn í myndinni. Ég gæti alveg ímyndað mér að vilja sjá aðra mynd í þessari seríu en ef hún yrði eitthvað í líkingu við nr. 2 verð ég mjög pirraður. Læt myndina sleppa við áttu þrátt fyrir illmenni sem manni er algjörlega sama um því allt hitt er svo vel gert. Þessi mynd er klárlega skemmtilegasta poppkornsmynd ársins með Fast Five og Dark of the Moon rétt eftir á.
8/10
Seeking Justice0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ágæt B-mynd Lengi hefur Nicolas Cage hreinlega vaðið í meðalmoðum og algjörum skítamyndum. Seeking Justice er þar engin undantekning og flokkast sem B-mynd hjá mér. Málið er að ég dýrka Nicolas Cage í öllu sem hann gerir en ég dýrka alls ekki allt sem hann er í, bara hann sjálfan. Kick-Ass er seinasta góða mynd með honum og þar á undan langt farið til að finna næstu góðu myndina hans. Það væri Matchstick Men (sem er bullandi góð!) en málið er að Nic kann ekki að velja myndir eða agentinn hans er sá lélegasti i bransanum. Í Seeking Justice er Nicolas samt í hlutverki sem hann kann svo vel. Að nokkru leyti hress maður (sem leyfir Nic að taka nokkrar grettur hér og þar, öllum til fagnaðar) og vera óreynda hetjan.
Sagan í sjálfu sér er skemmtileg og örlítið frumleg þótt þetta sé ekkert nýtt umfangsefni, bara nýtt form. Myndin hefði samt mátt vera meira brútal segi ég þar sem allt átti að skilja eftir meira eftir en gerði það svo ekki. Til dæmis var eitt atriði í byrjun, sem tengdist eiginkonunni, hrikalega aumt og veikt sem það átti náttúrlega ekki að vera enda mjög alvarlegt og sjúkt. Svo er líka leiðinlegt hvað konan fékk lítið að gera seinasta klukkutíma myndarinnar. January Jones er alveg hæfileikarík (Mad Men, anybody?) en hefur verið mjög vannýtt og „miscast“ fyrst í Unknown og núna í þessari þótt að „miscast“ falli ekki vel í þessa. Nicolas Cage og hún hafa nefnilega ágæta kemistríu en það dafnar því lengri sem myndin fer.
Guy Pearce birtist af og til en hann er náttúrulega mjög góður leikari og hann svíkur ekki hér, hefur bara ekki mikið að gera. Handritið er ágætt og sagan almennt. Sumt kom á óvart, annað var fyrirsjáanlegt. Þessi mynd er mjög mikið hit-and-miss. Hasaratriðin voru t.d. mjög góð þótt lítil voru. Kvikmyndatakan í einum (eða eina) bílaeltingarleik var alveg til fyrirmyndar og fékk hjartað til að pumpa. Svo koma allt í einu þessi heimskulega sett upp atriði þar sem flæðið er skrítið og kvikmyndatakan ekki alveg að gera sig. Þetta batnaði samt því lengra leið á myndina.
Þar sem þetta er Nicolas Cage-mynd er auðvitað nokkuð að atriðum þar sem maður hlær en á ekki að gera. Það þarf ekki meira en að sjá Nic „skokka“ bara venjulega og ég spring. Þessi maður er svo sérkennilegur að hann kann ekki einu sinni að hlaupa rétt. Enn einn faktor af hverju ég dýrka hann, hann kann að flippa út og gera hluti sem aðrir vilja helst sleppa. Hann svíkur ekki hér og kemur með mjög skemmtilega frammistöðu og það er eins og leikstjórinn hafi fattað hvað maður vill fá út úr Nic Cage (loksins!).
Semsagt, góður hasar, nokkur spennandi atriði en mjög vannýttir leikarar. Tónlistin var góð en tónar í enda myndarinnar komu algjörlega út úr bláu og voru vægast sagt hroðalegir. Athugavert... Ég veit ekki hvort fólk mun fíla þessa mynd en ég gef henni létt meðmæli ef þið ætlið að leigja eitthvað í framtíðinni og kalla hana góða B-mynd.
6/10
Tower Heist0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Létt og auðgleymd Ég ætla að byrja á því að segja að þetta er EKKI comeback Eddie Murphy eins og svo margir gagnrýnendur hafa haldið fram. Í fyrsta lagi er hann algjört aukahlutverk í myndinni og svo er hann ekki einu sinni minnisstæður á skjánum. Það pirrar mig stundum þegar svona grínmyndir fá „lof“ gagnrýnenda (69% á RT) á meðan aðrar sígildar hverfa einfaldlega (Hot Rod – 40%). Ég er ekki að kalla þessa mynd hörmung, langt frá því en skil þetta stundum ekki.
Sagan er ágæt og þrátt fyrir að taka heljarinnar tíma að koma sér í gang heldur myndin góðu dampi og er alveg ágætlega skemmtileg þótt að nokkur atriði komu illa út, eitt mun ég samt ekki kalla þessa mynd og það er fyndin. Ég hló aldrei upphátt en „chucklaði“ að nokkrum atriðum sem ég gæti talið upp með höndinni. Málið er bara að þetta eru ekki grínleikarar sem fá góðu línurnar og svo eru „grínleikararnir“ í alvarlegri hlutverkunum. Ben Stiller á bara heima í rullum eins og í Dodgeball, þar er hann fyndinn en hér? Nei. En hann er samt alveg fínn, en samt mjög endurnotuð rútína.
Það er svo lítið hægt að segja um myndina. Jú, hún var spennandi... í svona tvær mínútur með ákveðið atriði tengt lofthæð hússins en yfir allt saman er þetta voðalega létt mynd sem skemmti mér fullkomlega en hún nær aldrei að vera meira en það. Hún er ekki klók eða neitt og það mætti líkja þessari mynd við að fara á hamborgarabúllu, bara einhverja meðal (Fabrikkan). Þú veist alveg hvað þú færð og ég verð að segjast að ég er soldið Brett Ratner-fan í þeim skilningi að ég get horft á myndirnar hans oft og lengi. Rush Hour 1,2,3 fá allavega oft að spilast í gegn heima hjá mér.
Semsagt, óminnisstæð mynd án neinna góða brandara en hinsvegar skemmtileg og með gott flæði. Engin meðmæli en það skaðar ekkert að sjá hana þótt þið ættuð ekki að eyða miklum pening í hana.
6/10
The Ides of March0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Clooney sannar sig aftur, fyrir framan og aftan vé Ides of March græðir langmest á einstaklega góðu ensemble. Ryan Gosling er fremstur í flokki og stendur sig prýðilega eins og hann hefur gert í flestum myndum sem ég hef séð hann í og þá sérstaklega á þessu ári. Philipp Seymour Hoffman er svo alltaf solid og bregst ekkert í þessari. Aðrir leikarar svo sem Paul Giamatti, Marisa Tomei og auðvitað George Clooney koma vel út og enginn kom illa út að mínu mati.
Sagan í sjálfu sér er kannski erfitt að gera áhugaverða eða skemmtilega enda bara mjög basic pólítikusaherferð en myndin er með frábært flæði og myndin er ekki lengi að fljóta í gegn. Hún byrjar nokkuð venjulega og svo kemur alltaf meira og meira í ljós og myndin heldur alltaf dampi sem er ekki oft séð í svona löguðum myndum.
En sama hvað allt er vel gert fer þessi mynd ekki á einhvern meistaverkastall. Hún er ansi góð skemmtun og George Clooney hefur sannað aftur að hann getur verið mjög góður leikstjóri en þessi mynd er langt frá því að vera minnisstæð. Hann meðhöndlar efnið vel en spurningin er hvort hann geti ekki fundið áhugaverðari sögu. Hver veit nema að það komi meistaraverk frá Clooney næst? En það er ljóst hvað Clooney er að reyna að koma á framfæri og hann nær því vel og þá líka með skemmtilegri mynd sem er lúmskt spennandi á köflum.
Persónusköpun Ryan Goslings fær líka gott hrós og sýnir að þetta er maður sem gerir hvað sem er til að gera það sem hann trúir á. Skemmtilega sett fram og frammistaðan sjálf er líka góð. Djöfull er hann með klikkað augnaráð!
7/10
Moneyball0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Óaðfinnanleg og óhefðbundin íþróttamynd Í rauninni séð er Moneyball afar týpísk saga um „underdog“ lið þegar sagan er skoðuð. Hins vegar byrjar myndin í öðrum stíl (á toppinum þannig séð) og sagan fylgir létt frábrugðnum reglum svona mynda. Brad Pitt stendur sig með prýði og sýnir enn eitt sinn að hann er fremstur í sínum flokki. Hlutverkið fær hann ekki til að sýna albestu frammistöðu sína en Pittinn er helvíti öflugur. Í raun eru allir sem koma nálægt leikarahópnum ótrúlegir og Jonah Hill sker sig vel upp úr sem tölvusnillingurinn, Peter Brandt. Philip Seymour Hoffman notar skjátímann sem hann fær vel enda er hann nokkuð stuttur.
Það er langt síðan ég hef skemmt svona vel yfir mynd sem byggist nánast bara á samtölum og Social Network er sú mynd sem ég hugsa helst um. Enda er þetta sami handritshöfundur, Aaron Sorkin (sniiillingur!) sem pennar báðar myndirnar. Social er að vísu aðeins betri mynd en Moneyball er ekki eins langt frá og maður myndi halda. Flæðið myndarinnar er svo áreynslulaust og ég komst aldrei nálægt því að leiðast á meðan myndinni stóð.
Moneyball er klárlega ein af bestu myndum ársins og það er alltaf hressandi að sjá vel meðhöndlaðar klisjumyndir. Þessi styður sig samt ekki eingöngu á klisjur og heldur sér vel frá þeim, miðað við efnið. Sagan var skemmtileg og umbúðirnar yndislegar!
Kvikmyndatakan er ekkert nema gull og það kom mér ekki á óvart að sjá nafn Wally Pfister (fastagestur Chris Nolan) í kreditlistanum enda er kvikmyndatakan virkilega frábær. Þetta ár hefur verið gott fyrir kvikmyndatöku, eins sérviturt og það hljómar.
Ég mæli eindregið með þessari mynd hvort þú hafir áhuga á hafnabolta eða ekki (ég þoli hann ekki) enda ekkert nema sígilt verk með klassanöfnum hér á ferð. Hill á góðan leik og ég trúi núna alveg á hann sem leikari, ekki feita gaurinn sem maður hlægjir með/að í grínmyndum. Algjört meistaraverk, þessi. Óaðfinnanlegt útlit, frábærir leikarar og vel samin tónlist gera Moneyball að eftirminnilegri bíóferð.
9/10
The Thing0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Before "The Thing" The Thing er mjög heimskulega titluð mynd enda er hún prequel 82myndarinnar og fjallar um atburðina sem skeðu á norsku stöðinni. Flestir aðdáendur gömlu myndarinnar ættu að kannast við hana. Myndin var mun betri en ég átti von á (allavega áður en ég las íslensku gagnrýnina) enda hefur myndin ekki fengið gott umtal hjá gagnrýnendum sem ég skil eki því myndin býr til svo góða stemningu og heldur mjög góðum dampi.
Myndin er ekki meistaraverk eins og Kurt Russell-myndin en hún er samt helvíti góð afþreying og mun betri en langflestar hryllingsmyndir sem til eru. Leikararnir eiga líka skilið hrós en mér fannst nánast eins og þessir óþekktu væru að standa sig betur. Til dæmis skildi Eric Christian Olsen (Community) ekkert eftir sig á meðan Norðmennirnir voru skemmtilegir og bara góðir leikarar. Mary Elizabeth-Winstead var samt gott val í aðalhlutverkið og frammistaða hennar er mjög jöfn og aldrei einhverjir heimskulegir brestir.
Það sem heldur þessari mynd líka fyrir ofan aðrar hryllingsmyndir er hversu skynsamar persónurnar eru. Þetta er eitt af mjög fáum skiptum sem ég hugsaði ekki með mér: Gerðu þetta! Ekki gera þetta. Hvað er hún búin að koma sér í... Í staðinn var allt mjög úthugsað handritslega séð og persónurnar fengu ekki allt í einu einhverja snilldarhugmynd sem lagar alla myndina þegar plottið hægir á sér heldur gera þau bara það sem alvöru manneskjur myndu gera. Myndin fær mikið hrós fyrir það.
Innilokundarkenndin og andrúmsloftið almennt (hver er hver) er vel meðhöndlað og það er aldrei dauðan punkt að finna. Það er alltaf einhver hræðsla í gangi, alltaf eitthvað leyndarmál sem bíður bara eftir að komast út og bregða manni. ÉG ELSKA samt hvað myndin er trú forveranum og sjá þetta allt falla saman (lík á sama stað og í fyrri myndinni, klakabaðið) var aðdáunarvert og ég skemmti mér næstum konunglega við að sjá myndirnar límast saman. Svo verður náttúrulega að minnast á endinn (í kreditslistanum) sem gerir lokatenginguna að 82 myndinni.
Góðir leikarar með úthugsuðu handriti og flottri leikstjórn sem leyfir stílnum frá gömlu myndinni að ráða ríkjum. Án efa ein besta afþreying ársins en alls ekki fyrir viðkvæma!
7/10
Footloose0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Loose, Footloose! Footloose er algjör Guilty pleasure mynd fyrir mér. Í fyrsta lagi felst hún ekki beint undir Macho myndir heldur langt frá því og svo er hún eitthvað svo cheesy. Ég ætla örugglega að sleppa nýju útgáfunni enda er hún ábyggilega ekki með sama kosti og þessi: 80‘s tónlist, 80‘s dans og 80‘s allt saman! Þetta kemur mér alltaf í stuð annað en þetta Step Up kjaftæði, eitthvað underground dancing kjaftæði.
Kevin Bacon er líka önnur góð og gild ástæða fyrir því að Footloose er algjör klassík. Ég hef alltaf verið hrifinn af Kevin Bacon sem leikara og þrátt fyrir misgott hlutverkaval bætir hann alltaf einhverju við myndir. Hérna er hann Ren, sjálfsumglaður fimleikadansarivandræðagemsi. Já, eitthvað þannig. Svo er John Litgow alltaf traustur og þrátt fyrir óáhugaverða sögu var hann skemmtilegur og vann ágætlega úr því sem hann fékk. Aðrir eru svo líka bara mjög ágætir, ekkert klikkaðir leiklistarhæfileikar en samt mjög hressir.
Tónlistin er náttúrulega snilld hvert lag á eftir öðru og nær hápunktinum með Footloose og Never. Atriðið við síðarnefnda lagið er líka algjör snilld og ég hló mun meira að því eftir að hafa séð Hot Rod. Sagan er voða cheesy og ekta 80‘s unglingamyndafílingur. Vondi unglingurinn sem er með aðalgelluna og þar sem klisjurnar náðu hápunktinum: Góði kallinn (Bacon) og „vondi“ fara í einsskonar keppni (bílarace í Grease t.d.).
Ég fíla þessa mynd í botn þrátt fyrir marga ókosti eins og allt of mismunandi þema í gangi og alveg svaðalegar klisjur. Kannski er það líka partur af fjörinu en Kevin Bacon, tónlistin, fjörugar danssenur og hresst leikaralið hífa þessari mynd í góðar 7 stjörnur.
7/10
Real Steel0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Yfirlöng klisjusúpa Stærsti kostur myndarinnar er án efa Hugh Jackman. Hann er náttúrulega alltaf skemmtilegur leikari og með alla stælana í honum hérna er hann mjög skemmtilegur. Allavega í byrjun en svo fjarar fjörið út en þótt að þróunin hans sé ekki beint úthugsuð er hann líka mjög skemmtilegur sem „pabbinn með sál“ eða hvað sem maður kýs að kalla það. Aðrir leikarar myndarinnar fóru ekkert í taugarnar á mér en voru bara svo hrikalega tilgansglausar.
Konan (á ég að vita nafnið hennar...) sem átti ræktina var leiðinleg og ónauðsynleg sögunni að mestu leyti. Ofleikur Kevin Durand (kúrekinn) fór smá í mig eftir smá en hann lífgaði reyndar aðeins upp á myndina.
Sagan er ekkert nýtt, bara í nýjum búning. Í rauninni eru þetta tvær myndir/sögur. Sú fyrri fjallar um feðga sem hafa ekki hitt hvort annan (eða í langan tíma) og eru að mynda tengsl og allt það. Sú seinni er bara Underdog-sagan, það sem Rocky fullkomnaði. Feðgadramað er virkilega slappt í þessari mynd og súpervæmna tónlistin bætti engu við.
Sagan með vélmennunum sem ég kom til að sjá er skárri en engin snilld heldur. Ég hugsaði aldrei: Hversu svalt! eða neitt álíka eins og ég geri endalaust við áhorf Transformers-myndanna.
Myndatakan var góð, myndin má eiga það en það sem fór mest í mig var huuuuuge lengdin. Myndin spannar rúma tvo tíma og þegar myndin byrjar allt í einu að hraðspóla í endann gat mér ekki verið meira sama því áhuginn var að mestu leyti farinn. Myndin hefði auðveldlega getað verið 100min og bætt endinn töluvert þá. En ég var orðinn mjög óþolinmóður í seinni helming sem er alls ekki gott merki þegar maður er í bíó.
Real Steel gerir nokkra hluti rétt og fær prik fyrir góðan Hugh Jackman, mjög fínar tæknibrellur og sum góð bardagatriði. Allt annað flokkast undir galla í mínum bókum. „Húmorinn“, aukaleikarnir, lengdin, samtölin og bara allur pakkinn. Hefði hún hinsvegar verið stytt og komið sér strax að efninu hefði hún klifrað upp um einn, alveg pottþétt.
4/10
Johnny English Reborn0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Steiktari húmor með aðeins minni heimsku Er Johnny English 2 góð mynd? Ekki í þeim skilningi, nei. Það er hægt að fara yfir marga ókosti og má meðal annars nefna mistæka klippingu (mest í byrjun), mistæka tónlist (aftur, mest í fyrri helming) og almennt klisjukenndan söguþráð. En hló ég? Já, og það vel. Ég hef aldrei elskað fyrri myndina eins og svo margir gera heldur einungis fílað hana og hlegið að fáeinum atriðum og kjánahrollast yfir öðrum. Þessi mynd gerir mjög mikið það sama og sú fyrsta, en húmorinn er að mínu mati mun betur heppnaðri þó það líði stundum aðeins of langt milli brandara.
Ég held í rauninni ekki að ég myndi hlægja svona mikið eftir fremur misheppnaðan fyrsta hálftíma en um leið og kom að ákveðnu atriði með gamalli konu (seinna skiptið!) kafnaði ég næstum úr hlátri ásamt stútfullum bíósal af fólki sem toppaði léttilega dósahlátursfólkið úr Friends (og ég meina það, það var aldrei þögn!) Ég var kannski ekki alveg á sömu nótunum og þau en mörg atriði í þessari mynd létu mig bókstaflega öskra af hlátri sem ég geri vanalega ekki. Rowan Atkinson hefur aldrei verið í uppáhaldi og án hans hefði myndin misheppnast hryllilega.
Ef maður kíkir út fyrir húmorinn (sem var ekki alltaf góður, ég minni á það!) eru alveg aðrir kostir. Til dæmis er hasarinn líflegri og skemmtilegri en Hong Kong-kaflinn var léttilega teygður enda bara byggður á bröndurum, ekki spennu. Hinir leikararnir skilja svosem ekkert eftir sig og það var aldrei hlegið að öðru nema Atkinson. Söguþráðurinn hefur að vísu meira kjöt á beinunum en fyrri myndin. Þrátt fyrir það er myndin bullandi fyrirsjáanleg enda bara copy-paste úr mörgum James Bond-myndum. Svo hvað var kínverska konan að gera? Svona án djóks, hún birtist bara af og til og ég held því fram að eini tilgangurinn hennar hafi verið svo ákveðið running gag gæti troðst fyrir í frásögninni (ég hló samt).
Rowan Atkinson á ekki bara myndina heldur ER hann nánast myndin og eins og venjulega stendur hann sig bara vel með furðulátunum sínum. Ég hef ekki hlegið svona mikið að atriðum í ár en leiðinlegt að það gátu ekki verið aðeins fleiri, allavega í fyrri helming. Ég gef henni mjög létt meðmæli fyrir þá sem vilja eitthvað létt og þessi mynd er greinilega sú eina sem finnst af þeim geira í bíó núna.
6/10
Drive0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Besta mynd ársins... án efa! Fyrir nokkrum vikum var ég að horfa á Leon. Mynd sem flestir kvikmyndáhugamenn kannst við. Þegar ég horfði vakti myndin mig til umhugsunar af hverju myndir nú til dags væru ekki svona lengur. Flott kvikmyndataka en samt einföld og þægileg til áhorfs, góðir karakterar sem maður heldur með alla leið og maður hreinlega elskar.
Drive er þversögnin af því sem ég hélt fram um nýjar myndir og ég hef ekki séð mynd á seinustu árunum (eða sem kom út þá) sem hefur notfært sér stíl eldri mynda eins og þessi. Auðvitað eru til myndir sem tileinka sér 80‘s stíll og hvað annað en þær eru aldrei í stíl og aldrei líður mér eins og ég hafi séð eitthvað „old-school“. En núna, að Drive. Myndin er akkúrat þessi „old-school“ mynd sem ég hef beðið eftir í mörg ár.
Drive er samt ekki gallalaus enda eru þessar gömlu sígildi heldur ekki gallalausar (Leon, Payback, hvað annað) þótt að gallarnir séu heldur minniháttar. Fyrst og fremt hef ég smávægilegt að segja út á persónurnar. Þótt að Ryan Gosling fullkomnar sitt hlutverk og karakter hans mjög vel skrifaður og einnig mjög íkonískur (jakkinn hans er nánast eins og hattur Indy). Ryan Gosling er fullkominn og frábært val. Carey Mulligan gefur einnig allt sitt í myndina en það hefði mátt betrumbæta karakterinn hennar aðeins. Hún er samt vel skrifuð en um leið og hún hverfur af skjánum gleymir maður henni rosalega hratt og hún er talsvert fjarverandi í seinni helmingnum sem gerir lokasprettainn aðeins áhrifaminni en hann á að vera. En þetta er bara minniháttar og endirinn er flottur og áhrifaríkur en ekki alveg jafn mikið og senurnar sem leiða að honum.
Það er loksins komið að kostum! Fyrst og fremst er hérna besta hlutverkaval ársins (eða í sama sæti og Harry Potter en það er því maður venst þeim svo hrikalega) og hver einasti leikari gefur frá sér góða frammistöðu. Einhver er að fá óskarstilnefningu og ég veit það! Vona að þetta sé árið hans Gosling. Albert Brooks er einnig mjög eftirminnilegur og mér hefur aldrei líkað illa við Bryan Cranston sama hvort hann er yfirdrifinn pabbi, fremur rólegur dópframleiðandi eða hress og sjarmerandi umboðsmaður.
Kvikmyndatakan er gullfalleg og einmitt þessi þægilega og einfalda taka. Skotin eru gullfalleg og stundum dáðist ég bara að kvikmyndatökunni en söguþráðurinn hélt mér náttúrulega við efnið svo ég festist ekki í því. Tónlistin er einnig fullkomin og án djóks, tónlist hefur ekki passað svona vel við mynd síðan að Little Miss Sunshine kom út (random, en mín skoðun). Fallegasta lag myndarinnar ef ég þyrfti að velja frá öllum þessum meistaraverkum er Oh My Love og ég var dolfallinn yfir því.
„Fallegasta“ atriðið var svo annaðhvort lyftusenan (svona á að nota slow-motion) og svo fannst mér atriðið þar sem Gosling tekur Mulligan og son hennar í „lautarferð“ snemma í myndinni mjög hjartnæmt og skemmtilegt.
Þrátt fyrir að vera ekki gamanmynd í neinu samhengi var ég með asnalegt bros límt við mig út alla myndina sem stafar örugglega bara út af því hversu mikið meistaraverk þessi mynd er. Hefðu þeir bætt karakter Mulligans og endinn örlítið hefði hún jafnvel fengið fullt hús stiga en ég gef henni allavega níu stjörnur þar sem þetta er einmitt svona mynd eins og gömlu góðu.
Bravó!
The Perfect Host0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Góðir kostir, stórir gallar 
The Perfect Host var ekki lengi að fagna athyglinni minni en því miður náði hún ekki svo vel að gera það út myndina. Myndin er reyndar ekkert svo löng og það er kostur sem leyfir myndinni að vera á ágætum hraða. Nokkur plot eru í gangi í myndinni en eina sem ég hafði áhuga á var boðið sjálft. Plottið með konuna var illa útskýrt og hefði annaðhvort getað verið stytt eða betra útfært. Svo voru atriðin á löggustöðinni skrítin, skrítin tónlist, skringilegar frammistöður og bara almennt skrítið.
Hinsvegar eru þessi plott mjög lítill hluti myndarinnar og flest allt gerist á heimili Warwicks. Ég ætla ekki að segja neitt meira enda er best að horfa á myndina þannig. Myndin þykist vera með góð twist eða reynir það allaveganna en málið er að þrátt fyrir að vera ófyrirsjáanleg (allavega nokkur) þá bæta þau engu við söguna og breyta ekki myndinni eins og góð twist eiga að gera. Ég verð samt að gefa myndinni plús fyrir að vera aðeins ferskari en flestar myndir og er sagan nokkuð frumleg í sjálfu sér, eða hugmyndin. Nema ég hafi misst af svona myndum...
Það sem heldur myndinni að einhverju leyti uppi eru aðalleikararnir tveir og þá sérstaklega David Hyde Pierce. Hinn leikarinn sem leikur Taylor er svo líka fínn og það er alveg hægt að líka við hann en hann hefur ekki mikið að gera þegar líður lengra í myndina. Pierce er hinsvegar að fíla sig í botn og lætur súrustu atriðin virka og jafnvel gerir þau hlægilega skemmtileg (Car Wash-atriðið). Hann selur manni karakterinn alla leið og hann heldur þessari mynd rétt svo uppi þrátt fyrir hræðilega aukaleikara, furðulega tónlist á köflum og viðburðarleysi á stöðum.
Ég get því miður ekki mælt með henni þrátt fyrir skemmtilegan aðalleikara og ferska hugmynd. Sakar samt ekki að skoða hana, gætuð fílað hana betur en ég.
5/10
The Change-Up0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Fínasta gamanmyndin 
Opnunarsena The Change-Up er óþolanleg að öllu leyti. Það vantar ekki nema hláturinn undir. Reyndar eru flest atriðin sem tengjast litlu börnunum tveimur mjög sitcom-leg og á mjög barnalegan hátt. Það er langstærsti galli myndarinnar. Svo er litla stelpan heldur ekkert það heillandi en söguþráðurinn í kringum hana er þó mjög ágætt og boðskapurinn er skemmtilega illur. Aðalplottið sjálft er eins fáranlegt og það gerist og öll raunsæismörk eru brotin enda er þetta líkamsskiptingamynd.
Ryan Reynolds er langskemmtilegasti hlutur myndarinnar. Hann sannar enn eitt sinn í viðbót að hann er einn besti leikari sinnar kynslóðar og helvíti fjölhæfur líka. Comedy timingið hans er frábært og það er með ólíkindum hvað hann getur látið meðalgóðar línur verið sprenghlægilegar (ræðan um höfrungana t.d.). Mér líkar alveg við Jason Bateman en Ryan er svo mun betri þegar kemur að atriðum með þeim tveim. Hinsvegar var Bateman óvenju hress og skemmtilegur sem karakter Ryan Reynolds og brýst þar með út fyrir karakterinn sem hann hefur skapað sér þótt að karakter Jason Batemans (alvöru) er bara hinn sami gamli og byrjaði í Arrested Development. Hann á nokkrar góðar línur en honum vantar alveg húmorinn sem Ryan bætir við í línurnar.
Myndin byrjar frekar illa, svosem ekki hræðileg, alveg skemmtileg, vantar smá upp á húmorinn sem lagast samt alveg með tímanum og nærkomu Reynolds. Seinni helmingurinn er muuuuun betri og minna dramatísku atriðin á eitthvað sem Judd Apatow myndi gera (enda Leslie Mann á staðnum) og þau náðu virkilega til mín. Svo fannst mér tónlistin líka mun skemmtilegri og meira hæfandi myndinni í seinni helming og hún gerði slatta fyrir hana. Þrátt fyrir að vera klisja eru allar persónurnar svo áhugaverðar og skemmtilegar að ég datt alveg inní atburðarrásina. Leslie Mann kemur til dæmis með mjög kröftugan leik og nokkur grípandi atriði.
Hefði myndin kannski verið aðeins fyndnari eða aðallega bara sleppt ákveðum húmor sem skemmdi svolítið fyrir og minnkaði tilfinningagildið gæti ég hiklaust mælt mikið með þessari. Hinsvegar er hún mjög fín og mun skárri en ég bjóst við og skildi mig eftir í góðu skapi þannig að ég gef henni létt meðmæli fyrir góðar persónur, fyndinn Reynolds (já, ég elska þennan leikara!) og misfyndinn húmor.
7/10
Horrible Bosses0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Létt skemmtun Hugmyndin á bakvið þessa mynd er virkilega góð og margir möguleikar að gera mjög skemmtilega og fyndna grínmynd úr þessu öllu saman. Hinsvegar velur myndin ekki beint allrabestu möguleikana og úr verður ágæt skemmtun. Í fyrsta lagi er myndin allt of einföld og þannig séð gerist mjög lítið í henni og mér leið eins og væri að horfa á þátt eftir myndina því það var bara svo lítið í gangi og mér leið eins og hún væri tæpar 80 mínútur eða eitthvað. Það er kannski ekki galli því þá leiddist mér ekki en hefði samt mátt vera aðeins lengri.
Leikararnir standa sig allir ágætlega en enginn skilur neitt eftir sig enda mjög óeftirminnilegir karakterar og mjög einfaldir í þokkabót. Það eru samt allir mjög fínir. Kevin Spacey stendur að mínu mati upp úr (ásamt Charlie Day og Colin Farrell, reyndar) og ákveðið atriði þar sem honum er komið á óvart er langfyndnasta atriðið þótt að fyndna atvikið endist bara í fáeinar sekúndur.
Colin Farrell fær mjög lítinn skjátíma en hann er mjög skemmtilegur allur á kóki og á sín móment. Sama er hægt að segja um Day sem er mjög hress og ofvirkur (kannski of) og stelur senunni auðveldlega frá Sudeikis og Bateman. Bateman þarf að sýna nýjar hliðar á sér eða koma Arrested Development á skrið, annars bara virkar hann ekki. Auðvitað er hann viðkunnalegur og allt það en hann er fremur einhæfur. Sudeikis er kannski ekki jafn einhæfur en heldur ekkert bjartasti punktur myndarinnar.
Einföld mynd með einföldum karakterum en samt með gott skemmtanagildi og ætti að skemmta flestum en mjög auðgleymd. Þrátt fyrir að vera skemmtileg mætti bæta aðeins upp á húmorinn sem er áberandi fjarverandi á sumum punktum. 6/10
Final Destination 50 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Skárri... en er ekki komið nóg? The Final Destination-serían setur sér mjög einföld markmið, að skemmta með slatta af drápum. Hinsvegar hefur þessi ,,skemmtun‘‘ sem þessar myndir eiga að lofa dalað helvíti mikið seinustu myndirnar. Fjórða myndin er bara apagubb sem er svo einhæf og bara- hræðileg að ég skil ekki hvað ég var að sjá þessa mynd fyrir. Þriðja myndin er svo engin snilld heldur og virkilega slöpp. Fyrstu tvær voru þó ágætar og maður gat alveg skemmt sér að þeim.
Fimmta myndin er meira eins og þær heldur en apagubbin seinustu og því er mun skemmtilegra að fylgjast með. Ekki búast við góðri mynd, ég er alls ekki að segja það.
Hinsvegar hefur þessi mynd bætt MJÖG mikið og í stað þess að sýna dráp eftir dráp reynir hún að gera eitthvað öðruvísi með ákveðnu tvisti sem gefur myndinni mjög fína tilbreytingu. Svo er líka ágætt að hún reynir að vera fyndin (reyndar stundum óviljandi) sem hittir stundum í mark eða ekki, reyndar bæði jafn mikið en mjög fínn kostur að hafa húmor í sér sem hinar myndirnar hafa ekki (nema grill-atriðið í nr.2. Klassík!). Drápin eru líka mjög fín og alveg hægt að hafa gaman að þeim og hlægja yfir því hversu langsótt þau eru. En það mætti laga tölvubrellurnar aðeins meira og drullisti til að kaupa gerviblóð! Þetta tölvublóð er vægast sagt lélegt... Nýjasta Rambo slapp kannski þar en ekki þessi mynd.
Svo eru það gallarnir sem eru talsverðir eins og við mátti búast. Í fyrsta lagi, og fylgir það hefð seríunnar, eru aðalleikararnir langt frá því að vera klassaleikarar. Ekki sársaukafullt lélegt en samt lélegt. Verstur var þó aðalkarakterinn og Tom Cruise Jr. Enda áttu þeir mesta skjátímann. Svo eru samtölin mjög tilgerðarleg og minnir mig vægast sagt á sápuóperu sem reynir að rifja allt upp sem gerðist á undan.
Semsagt, lítil persónusköpun sem engin og slöpp samtöl sem lætur mann bara bíða eftir næsta drápsatriðinu. Myndin er ágætlega stutt og reyndar alltaf eitthvað smá að gerast en þrátt fyrir lélegar frammistöður, léleg samtöl og fremur slappar brellur eru það drápin sem við komum fyrir og þau standa fyrir sínu. Einhvernveginn er aldrei nóg að drepa einhvern einfaldlega og alltaf meira og meira sem gerist en ég kvarta alls ekki undan því. Annar kostur er að ég gat eiginlega aldrei vitað hvað myndi endanlega drepa þau og kom það oftast á óvart.
Svosem ágæt viðbót í fremur slappa seríu en ekkert nýtt. En ef þú fílar drápsatriðin og finnst þau jafnvel fyndin er þessi mynd ekki svo slæm fyrir þig en það eru auðvitað mun betri myndir í bíó.
5/10
Endirinn á eftir að fara misjafnt í fólk. Ég veit það ekki, þúsundsinnum betri en seinustu tveir en tja... Nei, virkaði ekkert allt of vel. En Montage-ið var samt góð hugmynd og gaf myndinni þennan kick-ass endi sem myndin græddi alveg á.
The Hangover Part II0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Hugmyndalaust letiskast 
Það þarf engan snilling til að fatta að þessi mynd er sú allra tilgangslausasta mynd ársins. Fyrir utan nokkur smáatriði og aukapersónur hefur lítið verið breytt til og ég er bara virkilega hissa á letinni á bakvið myndina eða nánar sagt, handritið. En það er ekki bara handritið sem afritar allt úr fyrri myndinni heldur eru sömu lög (soundtrack) undir atriðum sem samsvara atriðum úr fyrstu myndinni. Vá! Nenntuð þið ekki einu sinni að semja nýja tónlist? Já, það er greinilegt að mér líkar ekki vel við þessa mynd og örugglega ekki restinum af salnum enda bara hlegið svona fimm sinnum sem er ekki ásættanlegt fyrir GRÍNmynd.
Kemistrían á milli Cooper, Helms og Galifianakis er mun slakari hér en í fyrstu og það er búið að fjarlæga flestar heilasellurnar hans Zach Galifianakis. Það átti örugglega að bæta húmorinn en hann kemur út sem fjarlæg og nánast ómanneskjuleg persóna. Ég hélt allavega ekki með honum, vorkenndi honum ekki og hló ekki að honum. Sorrý Zack en svona á ekki að gera hlutina. Cooper er líka enn vondari en í fyrstu og missir þar af leiðandi alla samúð eða tengingu við áhorfenda. Svo gerir Helms, sem mér líkar best við, ekki mikið meira en að öskra „What the fuck!“. Hann á samt besta atriðið þar sem hann öskrar fullur á lögguna og munkur í hjólastól stendur eftir. Já, það er fyndnasta móment myndarinnar sem segir sitthvað um hana.
Paul Giamatti er hinsvegar ágætur, orðinn hrikalega þybbinn, og plottið í kringum hann er það eina sem gæti talist ferskt í myndinni þótt það sé svolítil klisja. En hann er ekkert fyndinn né línurnar sem hann fær og það er nánast ótrúlegt að myndin sé auglýst sem pure grínmynd því það er mjög lítið grín í myndinni sem tekur sér mjög alvarlega og reynir að vera hrikalega dökk. Það er alveg fínt ef það væri svartur HÚMOR en niðurstaðan er bara bitur og full grimm.
Mér leiddist kannski ekki á meðan myndinni stóð en ég mun ábyggilega ekki sjá hana aftur því hún er hugmyndalaus, grimm, að mörgu leyti ófyndin og eyðilagði persónurnar fyrir mér sem þýðir að fyrsta myndin er eiginlega farin niður í einkunn. Nær rétt svo fjarkanum með meðal-skemmtanagildi, fáeinum góðum og fyndnum mómentum og fínum Paul Giamatti (vannýttur að sjálfsögðu!) en meira er það ekki. Mæli alls ekki með þessari. Kíkiði frekar á Horrible Bosses þótt hún sé engin snilld heldur.
4/10
Rise of the Planet of the Apes0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Heillar en ekkert meistaraverk Rise of the Planet of the Apes. Bara nafnið veldur því að ég var ekki neitt spenntur fyrir þessarri mynd. Svo sá maður auglýsingu sem gefur 95% myndarinnar frá (forðist hana!) og ég varð að segja að ég var smá spenntur fyrir niðurstöðunni. Myndin kemur verulega á óvart og þá á góðan hátt. Þrátt fyrir að vera stútfull af pirrandi göllum eru það kostirnir sem standa upp úr.
James Franco getur til dæmis ekki leikið illa þótt hann reyndi og hann stendur sig mjög vel hérna er vandamálið er hversu hrikalega einfaldur karakterinn hans er. Það er ekkert skoðað dýpra og hann er bara þarna til að koma sögunni í gang en apinn sjálfur er aðalhlutverkið og stærsta stjarna myndarinnar (Andy Serkis fær heiðurinn fyrir það).
Myndin byrjar mjög vel og greip athyglina mína strax. Hún byrjar líka með krafti og er ekkert að hangsa í að koma söguþræðinum af stað. Karakter Franco er líka áhugaverður í byrjun og maður vill kynnast því hvernig hann er en það er ekkert farið mikið lengra þar sem er synd þegar verið að tala um svona góðan leikara. Svo kemur hinsvegar John Litgow (gætuð þekkt hann sem Trinity úr Dexter eða þeir sem fylgjast enn með HIMYM, pabbi Barney) til sögunnar og hann er að mínu mati hápunktur myndarinnar. Hvernig hann túlkar Alzheimers-sjúkling er mjög áhugavert og held bara með því raunverulegra sem hefur sést í bíómyndum. Maður vorkennir karakternum hans strax frá byrjun og hann er bara svo skemmtilegur og eitthvað svo einlægur. Bara frábær frammistaða og hífur myndina og tilfinningagildið upp um slatta.
Svo eru það hinu leikararnir. Það er ekki að þeir séu lélegir bara eitthvað svo tilgangslausir. Samt svona án djóks, hvað var Freida Pinto að gera þarna? Hún kom ekki við neinu nema bara ein dýralæknisheimsókn þar sem hún var „nauðsynleg“. Svo held ég að Tom Felton hafi ekki gert meira en að lita hárið sitt og endurtaka Malfoy-rútínuna. Ekkert að því svosem, bara aðeins of mikill skjátími.
Sem snýr svo að einum öðrum stórgalla, mér fannst myndin fulllöng og einnig voru atriðin í ákveðnu hæli aðeins of mörg og tilgangslaus. Samt frekar fyndið að sjá það spilast út eins og týpísk fangelsismynd, segi ekki meir. En núna kem ég loksins að kostunum sem eru talsvert margir. Tæknibrellurnar eru óaðfinnanlegar. Aparnir—Sjitt, var ekki að kaupa það að þeir voru tölvugerðir. Ertu ekki að grínast í mér hvað þeir voru klikkaðslega raunverulegir. Ef þér fannst King Kong flott bíddu bara þangað til þú sérð þessa!
Franco og Lithgow eru flottir saman sem feðgar og atriði með þeim voru mjög hjartnæm, eitthvað sem ég bjóst ekki við í svona mynd. Myndin er tilfinningarík og fyrri helmingurinn spilast út sem áhugavert drama með mjög svo fallegum senum. Svo kemur seinni helmingurinn sem er mun meira spennumynd og það er spennandi. Spennan magnast vel upp og “escalatar“ svo í lokin í einni flottustu brelluveislu ársins. Spennandi, hjartnæm en aðeins ein áhugaverð persóna sem er ekki einu sinni á skjánum meirihluta myndarinnar.
6/10
SPOILER FRAMUNDAN. Samt án djóks, öll þessi uppbygging svo gefur myndin okkur ekki einu sinni alla söguna. X-MEN: First Class hefði átt að gera þetta og hafa tvær, þrjár myndir en ekki þessi. Come on, kannski tíu manneskjur voru drepnar. Ekki beint Planet of the Apes, er það? SPOILER ENDAR.
Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 20 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Frábær endir á frábærri seríu 
Það hafa liðið tíu ár síðan Harry Potter varð hluti af kvikmyndasögu og ég er bara alls ekki að trúa því að þetta sé búið. Auðvitað er þetta ekki búið og ég á eftir að sjá allar myndirnar (og lesa bækurnar) aftur og aftur og aftur. En samt, núna hef ég séð allt og ég verð að segja að þetta var helvíti góður lokakafli. Líka geðveikt að sjá Part 1 með enda mikið af hlutum sem tengjast beint og fínt að sjá það saman í sal með góðum HP-nördum.
Það sem mér fannst mjög flott er einfaldlega hversu hröð myndin er án þess að gleyma einhverju. Þrátt fyrir að nokkur mjög mikilvæg móment eru hrikalega stutt og flýtt eru þau samt mjög eftirminnileg og ég er jafnvel að tala um einstök skot sem segja svo mikið að það er þarf ekki að sýna meira. (er að tala um ákveðið skot sem kemur að tveimur líkum, hrikalega tilfinningaríkt).
Leikarnir standa sig aftur vel en því miður hafa flest af þeim bara allt of lítið að gera og fólk eins og Jim Broadbent, Emma Thompson, Mark Williams, Julie Walters og Robbie Coltrane fá bara örfá skot. En Julie Walters á sannarlega sitt móment, þótt það sé stutt.
En talandi um móment, Neville Longbottom, er stærsta hetja Hogwarts í þessari mynd ásamt því að vera mjög fyndinn. Það var oft klappað fyrir honum á forsýningu. Alan Rickman stendur sig aftur frábærlega sem Snape og karakterinn er aðeins meir skoðaður sem gefur Alan meiri til að vinna úr og niðurstaðan er frammistaða myndarinnar. Ralph Fiennes er Voldemort, hann passar fullkomlega, hvað er meira hægt að segja þar...
Tæknibrellurnar eru GEÐVEIKAR og Battle of Hogwarts er eitt flottasta battle sem ég hef séð lengi í bíó (ok, Transformers 3 en gleymum henni bara stutt). Widescreen-skotin eru frábær og full af smáatriðum út um allt sem kemst ekki svo vel til skila í þrívíddinni. Akkúrat, þrívíddin... Ég hef bara ekki séð svona hræðilega og ömurlega þrívídd síðan Clash of the Titans kom út. Allt í bakgrunninum var tvöfalt og ég sá varla framan í neinn nema það var alveg zoomað inn (ég hef t.d. ekki hugmynd um hvernig Aberforth lítur út). Þetta hefur ekki áhrif á einkunnina en framleiðendurnir fá hrikalegan mínus fyrir þetta. Var ekki nóg að skipta henni í tvennt (það er gott, ekki misskilja).
Tónlistin er enn og aftur mjög góð en mér fannst hún ekkert stórkostleg eins og þessi í Part 1 þótt að þetta sé sami höfundurinn. Það var samt sniðugt að sleppa tónlist í sumum Battle-atriðunum og leyfa klikkuðu hljóðeffektunum að njóta sín.
9/10
Mjög, mjög, mjög skemmtileg með tilheyrandi nostalgíu (Hatturinn, Chamber of Secrets o.s.frv). Samt hræðileg þrívídd, gjörsamlega ömurleg. Kannski fær myndin jafnvel tíuna þegar ég sé hana í 2D enda missti ég af slatta vegna skorti af fókus og lýsingu.
Harry Potter and the Half-Blood Prince0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Breyting til hins betra Harry Potter and the Half Blood Prince markar ákveðnar breytingar í seríunni. Núna eru þær orðnar dimmar og þótt að Order of the Phoenix hafi verið dimm er Half-Blood Prince byrjunin á endinum og J.K Rowling sagði sjálf að bók 6 og 7 væru eiginlega bara tvær bækur fyrir eina samfellda sögu.
Þrátt fyrir mjög dimman tón er enn fullt af léttum og fyndnum mómentum í myndinni og myndin er drulluskemmtileg út alla lengdina. Ég hef eiginlega ekkert slæmt að segja um myndina, eða nei, bara ekkert. Það er réttur hraði á myndinni, allt hefur tilgang og svo eru leikararnir orðnir helvíti góðir í sínu fagi í þokkabót. Margir hafa gagnrýnt myndina fyrir engan söguþráð né neitt en þeir hafa greinilega verið að horfa á hana án hljóðs, einu augu og kannski pínulítinn hluta af athygli því það er SLATTI í gangi hérna!
Í hvert sinn sem ég sé myndina tek ég eftir fleiru sem kemur við sögu í næstkomandi myndum eða þessari. Það er svo mikið af smáatriðum sem hægt er að líta yfir. Tom Felton hefur vægast sagt bætt sig í leik og ég var nánast viss um að þeir hefðu skipt um leikara. Ég er ekki að tala Óskarsframmistöðu en samt mun betur en áður.
Þremenningarnir, Harry, Ron og Hermoine halda svo áfram að bæta sig með Rupert Grint fremst í flokki.
Klassísk atriði blandast hormónadrifnum aðstæðum og gera þessa mynd að næst- eða bestu Harry Potter-myndinni. Sjáum hvort lokakaflinn nái að toppa hana. En já, sérstakur plús fyrir geðveika tónlist sem gefur manni gæsahúð á köflum, sérstaklega í ákveðnu atriði með Dumbledore og Harry: The Cave.
Fullt hús!
Bridesmaids0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Fínn söguþráður með geðveikum húmor Myndin sem hefur komið mér mest á óvart á þessu ári: Bridesmaids! Fyrst hugsaði ég að hérna var enn ein stelpumyndin, svo sá ég auglýsinguna sem var nett fyndin án þess að sýna bestu atriðin og svo fattaði ég hverjir stóðu að baki myndinni ásamt hinni frábæru Kristen Wiig. Þá voru væntingarnar orðnar mun hærri en þær væru fyrir venjulegri mynd af þessum geira.
Kristen Wiig á mikið hrós skilið enda er hún í aðalhlutverki og hún skrifaði myndina (með einni annarri) ásamt því að vera einn co-framleiðandanna. Persóna hennar í myndinni er vægast sagt gölluð og er ekki á besta staðnum í lífinu sínu. Þegar vinkona hennar trúlofast svo verður persóna Wiigs mun meira var við því að henni gengur ekkert allt of vel. Myndin fylgir öllu því sem kemur að brúðkaupinu, mátun á kjól og öllu klabbinu.
Kvennahópurinn í myndinni er afar skrautlegur en persónurnar (á yfirborði allavega) voru smá stereótýpur. Mamman með ömurlegt hversdagslegt líf, saklausa og yngsta, snobbaða tíkin, einmana konan, fyndna og dónalega og svo auðvitað brúðin sjálf. Það er samt ekki þannig lengi og maður kynnist þeim betur og þær verða alvöru persónur, sum meira en aðrar.
Rita og Becca eru samt aðeins skildnar eftir útundan nema kannski í frábæru atriði í fluginu. Myndin er ógeðslega fyndin og bæði það, góðar persónur og fínt flæði lætur mann fyrirgefa hinum ýmsum klisjum. Það hafa margir kvartað undan lengdinni og já, hún er löng, en ég hafði ekkert sjúkt á móti því. Kannski allt í lagi að klippa svona tíu mínútur í burtu en hún var svo non-stop fyndin að myndin var enga stund að komast frá byrjun til enda. Nokkur atriði voru hrikaleg löng (ræðu“keppnin“) en urðu eiginlega bara fyndnari með tíma og einnig mjög vandræðaleg á hlægilegan hátt.
Ég hef semsagt lítið út á lengdina að segja bara kannski að sum atriði voru fulllöng. Helsti gallinn bara hvað nokkrar persónur eru einhliða og ýtt til hliðar. T.d. Jon Hamm (The Town, Mad Men) ásamt Chris O‘Dowd (sem var samt mjög skemmtilegur, bara vannýttur) sem gerir milljónfalt betri hluti hér en í Gulliver‘s Travels, þeim viðbjóði. Fyndnasta atriðið: Þegar Kristen Wiig reynir að brjóta af sér fyrir framan lögguna. “Ooo. Who‘s driving the car?“ Gæti hlegið endalaust af því.
Ef kærastan vill sjá stelpumynd láttu hana velja þesa og ég lofa að þér leiðist ekki til dauða eins og með 95% annarra stelpumynda.
7/10
Transformers: Dark of the Moon0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Poppkornsmynd eins og engin önnur! Ég gjörsamlega skil ekki fólk sem kallar Micheal Bay slæman kvikmyndagerðarmann. Þótt hann sé kannski ekki alltaf með plottið á hreinu kann hann svo sannarlega að skemmta fólki og um það snýst bíó. Auðvitað er gott að horfa á einhver aðeins þyngri myndir eða ekki beint poppkornsmyndir en inn á milli verður að sjá eitthvað líflegra og það gerist ekki líflegra en Transformers-serían. Gagnrýnendur hafa verið frekar harkalegir sem ég skil einfaldlega ekki.
Dark of the Moon er klárlega besta myndin í seríuna og gríðarlegt stökk upp á við hinni ágætu Revenge of the Fallen. Dark of the Moon byrjar með ágætlega skemmtilegu plotti um að geimskip Autobots hafi lent á tunglinu og menn eru sendir til að skoða það (Fyrsta tungl-lendingin), meira segi ég ekki en svo flækist þetta verulega og Dark of the Moon er með besta plott myndanna. Kannski ekki frábært, en mjög fínt til að tengja saman sjúkustu hasaratriðin.
Fyrri helmingur myndarinnar er mjög skemmtilegur, fylltur með húmor og ágætum söguþræði. Vélmennin eru líka miklu svalari hérna en áður og Optimus Prime er fully upgraded sem er náttúrúlega endalaust geðveikt! Mér fannst samt heratriðin ekkert svakaleg í fyrri helmingnum, þá beið ég bara eftir atriðum með Shia LaBeouf og co.
Seinni helmingurinn, eða seinasti klukkutíminn, er kliiiikkaður! Slow-motion er oft notað en ég hef ekkert neikvætt um það að segja því það var svo flott og vel gert (tæknibrellurnar þá, ásamt töku). Maður var oft mjög nálægt átökunum og sitjandi í Egilshöll og í 3D kom það geðveikslega út, maður var bara í miðjum átökunum. Gæsahúð var ekki fjarverandi þennan klukkutíma og ákveðið atriði með Optimus Prime nálægt endalokunum er eftirminnilegt og hreinlega AWESOME!
Leikararnir eru allir skítsæmilegir og standa sig í sínu. Shia LaBeouf er Shia LaBeouf og mér líkar alveg við hann, hann er fyndinn, hann kann að hlaupa. Hvað þarf meira í svona mynd? Hergæjarnir eru bara eins og alltaf, alveg eins. Rosie Huntington-Whiteley kom smá á óvart. Hún var ekki besta leikkonan en svakalega sjarmerandi og heldur ekkert ljót. Ken Jeong kom með húmorinn ásamt John Malkovich en Ken hafði samt mun meira að gera, plott-wise. John Malkovich var bara... frægt andlit. Það er samt Alan Tudyk sem stelur senunni á þeim stutta skjátíma sem hann fær sem þýski hjálparinn sem virðist vera geðveikur á sumum tímapunktum.
Myndin er geðveikt, langbesta myndin í seríunni og langsvalasta. Seinasti klukkutíminn er GEÐVEIKUR og ég skil ekki hvernig þeir höfðu tíma að gera þessa mynd á 2 árum eða svo.
8/10
Gjörsamlega klikkuð mynd sem ætti að skemmta öllum nema fúlu fólki (ehem... Fréttablaðsgaurinn) sem skilja ekki að maður eigi að skemmta sér í bíó og fíla örugglega bara Brúðgumann eða eitthvað annað sull.
Fast and Furious 50 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Skemmtilegt rugl Fast Five er mun betri en hinar myndirnar í seríunni sem hafa aldrei verið neitt meira en fínar í mesta lagi. Fast Five er mun meiri spennu- og hasarmynd í stað þess að snúast bara í kringum götukeppnir og dansandi gellur, sem er fínt mál, ef það er ekki ofnotað með litlum sem engum söguþráð. Það hefur tíðkast í öllum myndunum og gæðin fóru bara eftir handritinu sem tóku sig oft aðeins of alvarlega.
Þessi tekur sig að vísu líka alvarlega en ekki jafn alvarlega og fyrsta, þriðja og fjórða. Fast Five er full af sjúkustu hasaratriðunum sem eru fáranleg og over-the-top. Það er góður hlutur og myndin er nánast non-stop frá byrjun til enda. Vin Diesel og Paul Walker eru harðir í myndinni, kannski ekki bestu leikararnir en það þarf heldur ekki. The Rock er grjótharður og fyndið að fylgjast með honum út alla myndina og línunum hans. Hann gjörsamlega rústar fólki!
Handritið er bull og samtölin ekkert spes og framvindan fyrirsjáanleg en hasarinn bætir upp fyrir svo mikið og tilgangslausar götukeppnir eru haldnar í lágmarki (eiginlega engar) sem er gott. Tónlistarvalið er ferskt og óvenju skemmtilegt.
7/10
Ef það kemur Fast Six eða hvað sem hún mun heita vona ég að non-stop hasar verði aftur aðalmálið, ekki eitthvað drama (halló, nr. 4)
The Lincoln Lawyer0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Skemmtileg en ekkert nýtt The Lincoln Lawyer fjallar um Mick Haller, lögfræðing sem er mjög góður í sínu starfi en notar alltaf einhver brögð til að vinna eða sætta mál. (Smá spoiler í næstu setningum) Nýjasta málið hans snýst í kringum Louis Roulet sem er talinn hafa barið konu og meitt hana alvarlega og hótað henni öllu illu. Mick Haller tekur að sér starfið en lendur í miklum vandræðaleikum þegar hann uppgötvar tengsl málsins við gamalt mál sem hann vann að.
Matthew McConaughey er frábær sem lögfræðingurinn sem er alveg svakalegur góður með sjálfan sig. Leikhópurinn er virkilega fínn og hjálpar myndinni talsvert. William H. Macy er skemmtilegur sem félagi McConaugheys (þannig séð) og líka fyndinn sem dregur úr alvarleika myndarinnar sem er virkilega fínt og bætir skemmtanagildið. Hinsvegar er lítið um húmor í seinna helmingnum en það er alls ekki slæmur hlutur því þar er spennan yfirgnæfandi.
Handritið er ágætt en alls ekkert nýtt, bara það sama aftur, týpískt lögfræðingadrama og endirinn alveg fyrirsjáanlegur í miðju myndarinnar með nokkrum litlum twistum inn á milli. Tónlistin er vel valin og Steady-cam kvikmyndatakan gefur myndinni meiri raunsæi því maður er alveg inní atburðarrásinni.
7/10
Mjög fín mynd með frábærum frammistöðum en því miður mjög fyrirsjáanlega plotti. Fínasta skemmtunin samt.
The Mechanic0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Daufur, jafnvel leiðinlegur Statham Djöfull væri gaman að sjá Statham í einhverju nýju hlutverki. Um leið og ég heyri að það sé að koma ný Statham-mynd, sem eru framleiddar í tonnatali, þá veit ég að myndin snýst um leigumorðingja eða ,,mercenary'' (Expendables). Statham hefur svolítið fest sig í þessu hlutverki í misgóðum myndum. The Mechanic er nýjasta og örugglega líka sú slakasta (sem ég hef séð).
Myndin byrjar ágætlega, bara létt poppkornsmynd framundan en svo kemur allt í einu eitthvað drama og blablabla sem á ALLS EKKI að vera í svona mynd. Ég vil bara sjá nonstop læti og hasar út í gegn! Í stað þess byrjar týpíska saga um mentorinn og lærlinginn og fyrsta bardagaatriðið kemur ekki fyrr en myndin er hálfnuð (fyrir utan byrjunina). Það er náttúrulega ekki í lagi. Svo fer aðalplottið ekki í gang fyrr en í lokaþriðjungnum og seinustu þriðjungarnir voru algjörlega tilgangslausir. Eins og ég sagði, mjög fín byrjun. Svo hægðist aðeins á myndinni en hún var samt ágæt, svo um leið og Ben Foster kemur til sögu verður myndin hæg og leiðinleg. Innantóm.
Þetta er ekki endilega Fosternum að kenna þótt hann hafi ekki lagt mikið í myndina sjálfur. Statham er ágætur leikari en hæfileikarnir hans fara eftir handriti og leikstjóra. Hann er góður í Snatch en vægast sagt vélmennarlegur í þessari. Svo er ekkert fjallað um samband hans með konunni. Var hann hrifinn af henni eða, hvað er í gangi? Handritið var lélegt og fyrirsjáanlegt. Nokkur ágæt samtöl en annars bara stirður og leiðinlegur. Tónlistin var ein af kostunum og passaði vel við sögusviðið.
Allt of lítill húmor, þunnur söguþráður, fínn hasar en allt of lítið af honum. Horfiði frekar bara á Crank, Statham hefur misst töluvert respect fyrir að taka þátt í þessari vitleysu.
127 Hours0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Franco+Boyle= Frábær mynd! Að James Franco hafi ekki unnið Óskarinn á sunnudag (eða Ryan Reynolds ekki fengið tilnefningu) skil ég alls ekki. Þetta er án efa karlframmistaða ársins (Portman er með frammistöðu ársins) og ég hef reyndar ekki séð The King's Speech en held samt varla að Colin Firth toppi Franco.
Sagan er mjög góð og handritið vel skrifað. Gallinn er sú að frásögnin getur verið frekar einhæf og athyglin mín á sögunni var ekki alveg nógu mikil á hægustu stöðunum. Enda er þetta drama, en ekki spennumynd. Boyle notar mikið af flottum stílbrögðum (þrjár klippur í einu og þannig) sem koma mjög vel út og flashbackin og öll önnur atriði sem Franco ímyndar sér eru fagmannlega gerð og búa til netta undirsögu sem hjálpar að móta karakterinn. Tónlistin er mjög skemmtileg, bæði frumsömdu lögin og önnur sem voru notuð.
SPOILER
Það var ekki fyrr en í endann sem ég loksins fann til með persónunni og öllu því sem hann hafði verið í gegn. Þess vegna var ég mjög ánægður að sjá hann sleppa (þótt ég vissi það framundan) og Sigur Rós-lagið passar vel við lokakaflann.
Flottur stíll, meistaralega góður James Franco, sterk saga en nokkuð einhæf. 8/10
Frozen0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Grimm og óvænt Viðvörun: Ef þú vilt ekki vita NEITT um söguþráð myndarinnar ekki lesa áfram.
Frozen er mjög fín mynd sem fjallar um þrjá félaga, strákana Dan og Lynch og stelpuna Parker. Þau festast í skíðalyftu fyrir slysni og skíðasvæðið opnar ekki fyrr en eftir 5 daga.
Í fyrstu bjóst ég ekki við neinni svakalegri mynd heldur bara setu í skíðalyftu og spúkí tónlist undir. Frozen gerir mun meira en það. Það finnst varla veikur punktur í myndinni en hún á það til að hægja aðeins á sér á milli stóra atburða eða risum. Þá taka við þagnir eða samtöl sem eru aldrei pínd (nema náttúrulega viljandi). Öll myndin er mjög raunveruleg, frammistöðurnar, samtölin og afleiðingarnar. Handritið er mjög gott og samtölin alltaf nógu áhugaverð.
Öll þrjú ungmennin standa sig mjög vel en að mínu mati stóð enginn upp úr, heldur voru þau jafningjar. Með þeirra hjálp og persónusköpuninni líkar manni strax við þau öll og ég vonaði að þau myndu sleppa í lokin. Ég ætla alls ekki að segja hvort óskin mín rættist. Myndin er vel unnin tæknilega séð og kuldanum og pyntingin sem persónurnar eru að fara í gegn kemur vel til skila. Myndin er mjög grimm og ógeðfelld frostbit, árásargjarnir úlfar og annað spila stóran þátt í hryllingnum.
Ég mæli með þessari en fannst samt hin ,,Föst''-myndin, Buried, aðeins betri. (Á eftir að sjá 127 Hours). Myndin tekur kannski dágóðan tíma að byrja en ég fann varla fyrir lengdinni og myndin var mjög fljótlega búinn og með réttum ákvörðunum hvað varðar söguna hefði hún alveg þolað nokkrar aukamínútur. Það virðast samt margir vera mjög ósammala því. 7/10
Buried0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Kröftug, frumleg, góð. Buried er mynd sem kom ekki í bíó á Ísland (eða ætlar að vera ári eftir á) og ég skil það ekki. Það er fullt af hræðilegum myndum í bíó í stað þess að sýna minni myndir sem eru margfalt betri. Ekki einu sinni Bíó Paradís sýndi þessa! Myndin fjallar um Paul Conroy, verktaka í Írak. Ég ætla ekki að segja meira um sögurþráðinn en myndin byrjar á því að Paul vaknar í líkkistu með penna, kveikjara og síma.
Það sem þarf til að gera svona takmarkaða mynd skemmtilega er fyrst og fremst handritið að mínu mati því þetta eru aðallega bara samtöl. Handritið hérna er mjög spennandi og vel unnið. Ég hafði oftast enga hugmynd um hvað myndi gerast næst. Næsta sem breytti miklu fyrir myndina var stíllinn og takan. Smá shaky-cam af og til sem lífgaði upp á myndina og mjööög mikið af nýjum sjónarhornum. Það er nánast aldrei sama sjónarhorn.
Ryan Reynolds er eini leikari myndarinnar sem sést á skjánum (eiginlega, þið fattið hvað ég meina ef þið sjáið myndina) og það er mikil pressa á honum að myndin verði ekki léleg. Hann stendur sig frábærlega og ég sé ekkert að frammistöðunni hans. Ég spyr mig bara... Hvar er Óskarstilnefningin hans? Frammistaðan hans er með því besta sem ég sá á 2010-bíóárinu.
(Mikill spoiler! Ekki lesa áfram ef þú vilt ekki vita endinn)
Ég er mjög sammála Tomma með endinn. Hann var að vísu mjög kröftugur og mér leið hræðilega illa að sjá Paul kafna í sandinum. Ég var reyndar búinn að lesa spoilerinn (get ekki sleppt að lesa texta í umfjöllun) en ég vonaði samt í endann að allt myndi lagast þegar Dan var á leiðinni að bjarga Paul og Paul var alveg að kafna honum. Svo kom twistið og ég hef aldrei vorkennt kvikmyndapersónu meira en í Buried. Það var eins og þetta væri ekki alvörunni endirinn og bara svona annar endir sem væri hægt að skoða á DVD.
(Spoiler búinn)
Frábært handrit og frábær Ryan Reynolds. Að mínu mati var lengdin fín og myndin var ekki lengi að byrja né enda. Tökustillinn og hvernig hann passaði við tónlistina var frábær. Ófullnægjandi endir og kannski pínulítið af endurtekningum í símtölunum. Mæli með þessari ef þú getur reddað hérna einhversstaðar.
8/10
Paranormal Activity 20 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Lúmsk skemmtun Myndin er ekki framhald seinni myndarinnar heldur frekar forsaga eða saga samhliða hinni myndinni. Persónurnar úr fyrstu myndinni koma fram í þessari og er atburðarrás fyrri myndarinnar ágætlega flækt inni í þessa. Mér fannst myndin taka allt of langan tíma í að byggjast upp. Andrúmsloftið var ekki orðið drungalegt fyrr en langt inn í myndina, þegar hún var hálfnuð sem mér finnst frekar slappt og fyrri helmingurinn var eins og að horfa á Modern Family þátt að mínu mati, bara án húmorsins. Persónusköpunin var samt fín og atriðin vel leikin og skrifuð en vandamálið var bara hversu lengi hún var að byrja! Seinni helmingurinn er svo virkilega óhugnalegur og nokkur sjúk bregðuatriði (ekki einhverjar bregður bara fyrir gelgjur) eru mjög áhrifarík og þegar allar skúffur og allt opnaðist í eldhúsinu stoppaði hjartað mitt í smá.
Leikararnir standa sig furðuvel en pabbi var þó með slökustu frammistöðuna og var meira kvikmyndapersóna en raunveruleg persóna sem hin túlkuðu vel. Pabbinn var samt fín persóna en mamman og dóttirin stóðu sig aðeins betur. Allir hinir eru líka fín en Katie og Micah fá engan tíma til að leika aftur sama frábæra skjáparið og Katie fær langmestan skjátíma. Ég mæli alveg smá með þessari mynd og hún var alveg fín skemmtun en aðeins of lengi að byrja og endirinn var góður en seinustu mínútur voru mjög slappar og höfðu engan sjokkfaktor. Ég skil heldur ekki hvernig þessi cliffhanger getur fyllt heila mynd. En samkvæmt IMDb.com er þriðja á leiðinni í bíó í haust og Katie er með hlutverk í henni... 6/10
The Fighter0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Vel meðhöndlað drama The Fighter fjallar um boxarann Mickey ,,Irish'' Ward sem er að reyna að komast langt í boxheimnum með hjálp bróðir sins Dicky (Bale). Myndin er meira fjölskyldudrama en boxmynd en ætli boxarafólk fái ekki líka sinn skerf af boxi.
Flestir í myndinni standa sig virkilega vel. Mark Wahlberg stendur sig vel í aðalhlutverkinu og er sjúklega trúverðugur sem boxarinn. Systurnar hans eru kannski ekki geðveikir leikarar en flest atriðin með þeim eru góð og einnig mjög fyndin sérstaklega þegar það kemur að ljótustu systrunum. Amy Adams er fín í myndinni en fellur aðeins í skugga meðleikara sinna og svo er það Christian Bale. Mér hefur alltaf fundist kallinn frábær leikari sem leggur oft á sig mikið líkamlegt álag fyrir hlutverkin sín (The Machinist!) hvort það sé að létta sig eða massa sig upp. Hann er virkilega frábær í þessari mynd og að mínu mati er hann Christoph Waltz-ársins sem þýðir að hann eigi að vinna Óskarinn og ekkert annað er í boði (hef reyndar ekki séð The King's Speech). Mamma er líka mjög góð en ég er ekki viss hvort Melissa Leo fari heim með Óskarinn.
Smávægis spoiler framundan.
Sagan er kannski svolítið klisja með nokkrum breytingum en með svona þéttan leikarahóp, skrautlegar persónur og frábært handrit er ekki annað hægt en að horfa framhjá klisjunum en come on... Freeze-frame skot a la Karate Kid er ekki svalt.
Spoiler endar.
Myndin er vel unnin og takan er á köflum svoldið gróf (shaky) sem passar samt frekar vel við söguna og gefur henni raunsæisblæ og svo fannst mér virkilega flott hvernig það var skipt yfir í sjónvarpsgæði í bardögunum. Það er skemmtileg tónlist í myndinni, flest rokklög sem passa vel og atriðið með laginu Back In The Saddle (RED-lagið...) var mjög flott. Mæli með þessari mynd, sé enga stóra galla við hana akkúrat núna en maður fann kannski aðeins fyrir lengdinni. 8/10
Mamma Gógó0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Enn eina íslenska melódramatíkin sem misheppnast Það er ekki einn hlutur við sögu þessarar myndar sem heillar mig. Það er klunnalega farið yfir efni og þótt að myndin sé á ágætum hraða og fljótt hoppað yfir í annað er EKKERT að gerast. Bókstaflega ekkert! Sagan kom aldrei við mig og mér var alveg sama um alla í þessari mynd. Handritið er skringilegt og sum samtöl eru virkilega skrítin og hvorki raunsæ né kvikmyndaleg og ég er algjörlega sammála Tómasi að Friðrik Þór er með þeim ofmetnuðustu leikstjóra landins (ásamt Baltasari).
Myndin má þó eiga að það hún er flott og útlitið er virkilega flott. Góð taka og allt það en það hjálpar litlu þegar sagan er meingölluð og leiðinleg. Kristbjörg Kjeld stendur sig mjög vel og einnig Hilmar Snær sem Director (kvótað úr credits). Góðar frammistöður og fínt útlit hjálpa bara ekki til með svona hörmulegt handrit og lélega persónusköpun. Því miður, Friðrik. Svo fannst mér aukaleikararnir heldur ekkert spes. Þessi mynd fær fjórar stjörnur fyrir góðan leik hjá aðalleikurum, fínt útlit ásamt tæknivinnu en allt hitt sem er margfalt mikilvægari er illa unnið sem ég skil ekki alveg því að þetta á að vera um líf Friðrik Þórs. Af hverju gat hún þá ekki skilið eitthvað eftir sig? Það skil ég ekki... 4/10
The Kids Are All Right0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ágæt mynd en svolítið hæpuð Ég reyndi að hafa engar væntingar áður en ég sá þessa mynd en það er frekar erfitt því það hefur dálítið hype í kringum hana. Hún vann Golden Globe fyrir Bestu mynd (comedy or musical) og Annette Benning fékk einnig verðlaun. Því get ég sagt að ég hafi orðið fyrir dálitlum vonbrigðum en ekkert of.
Það sem pirraði mig mest við myndina var hversu þunnur söguþráðurinn var og myndin ætlaði sér bara að einblína á persónurnar en þær eru því miður ekki nógu áhugaverðar að mínu mati. Annette Benning leikur ströngu mömmuna og hún fór aðeins í taugarnar á mér þótt að hún lék hlutverkið vel en persónan sjálf var aðeins of mikið fyrir mig, kannski aðeins of ýkt. Julianne Moore var einnig mjög fínn sem hin mamman en enn og aftur, ekki nógu áhugaverð til þess að halda uppi myndinni. Persóna Mark Ruffalo var aðeins skárri og hann var mjög trúverðugur sem hinn afslappaði Paul. Krakkarnir tveir voru einnig mjög fínir en ekkert til þess að eyða orðum yfir.
Það var ágætlega léttur tónn á myndinni og það er mjög fínn húmor í henni. Handritið er vel unnið og mörg samtöl mjög raunsæ og skemmtileg. Það var lítið plott með Laser (sonurinn) og Clay, vinar hans, sem gleymdist svo alveg á bakvið allt hitt í seinni helmingnum og maður fékk aldrei neinn skilning á því af hverju hann hékk með honum. Tónlistin er mjög skemmtileg og passar vel við myndina en því miður fannst mér heildin ekki stórfengleg eins og gagnrýnendur vestan hafs gefa til kynna. Það eru góðir leikarar í henni en hún eer ekki beint skemmtileg til áhorfs. Að hún fari í Comedy-flokkinn í Golden Globe er ekki alveg rétt... Samt sem áður hin fínasta mynd og ég gef henni létt meðmæli. 7/10
Ghost Town0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ég kýs frekar The Office og Extras Myndin Ghost Town fjallar um tannlækninn Bertram Pincus (Ricky Gervais) sem finnst ekkert spes við það að umgangast annað mannfólk. Eftir að hafa dáið í 7 mínútur í aðgerð sér hann drauga sem vilja öll að hann hjálpi sér. Einn draugurinn (Greg Kinnear) vill að Pincus láti fyrrverandi konuna sína hætta með kærastanum sínum.
Þetta er þessi týpíska saga full af klisjum. Vondi maðurinn sem verður góður. Ég vonaðist eftir því að myndin gæti falið klisjuna með léttum tón og mörgum bröndurum en því miður heppnast það ekki. Ricky Gervais er mjög fínn sem Pincus og sömuleiðis er alltaf gaman að sjá Greg Kinnear í mynd en öll atriðin með þeim tveimur eru leiðinleg og það er engin þróun á sambandi þeirra.
Það er fínn húmor á köflum í myndinni en meirihluti brandarana eru þvingdir og ekkert fyndnir. Persónurnar í myndinni eru mjög dæmigerðar og leikararnir gera ekkert fyrir þær svo það er virkilega leiðinlegt að fylgjast með þeim út myndina. Ricky Gervais er að mínu mati mjög fyndinn á heimavelli en því miður er hann ekki á heimavelli hérna. Myndin er fyllt af kjánahrollum, fáum góðum bröndurum og ágætum frammistöðum. 5/10
The Green Hornet0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Fín poppkornsmynd Ætli maður geti ekki sagt að þessi mynd hafi valdið mér svolitlum vonbrigðum. Ég bjóst ekki við neinu meistaraverki en Micheal Gondry er leikstjóri myndarinnar! (Eternal Sunshine of the Spotless Mind, Be Kind-Rewind) og Seth Rogen og Evan Goldberg (Superbad) skrifuðu handritið.Þess vegna bjóst ég við mjög fínni mynd með fullt af bröndurum en fékk light útgáfuna af því.
Myndin á skilið hrtós fyrir flottar hasarsenur sem eru kannski aðeins að pusha PG-13 limitinn sem er mjög fínt mál. Slow-motion er mikið notað í myndinni en kemur mjög vel út og alltaf jafn svalt að sjá Kato lemja einhverja bófa í klessu. Seth Rogen er aftur kominn í sitt venjulega hlutverkið (hlaupa um og öskra My Bad, My Bad!) sem er frekar leiðinlegt því hann tók stórt skref upp í myndinni Funny People. Jay Chou er mjög fínn sem sidekickið Kato en ég verð að setja spurningarmerki við Cameron Diaz. Hún var frekar tilgangslaus í myndinni og frammistaða hennar var svosem ekkert spes heldur. Christoph Waltz er flottur í myndinni, reyndar með mjög ómerkilegan karakter en nær að sýna smá lit *no pun intended*.
Það eru mjög fínir brandarar í myndinni. 11 Weeks?! En því miður er of langt á milli þeirra og stundum bara ekki nógu mikið. Fínasta poppmyndin, samt ekkert sem ég myndi sterklega mæla með. Kíkið frekar á eldri verk leikstjórans. 6/10
Klovn: The Movie0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Fyndnasta tvíeyki Norðurlandanna Klovn: The Movie fjallar um þegar Frank og Casper ætla í kanóferð eina helgi og Frank ákveður að taka Bo með. Bo er tólf ára strákur sem er skyldur kærustu Franks, Miu, sem er ólétt og Frank er að reyna að sýna henni að hann geti staðið sig í föðurhlutverkinu.
Ég er nýbyrjaður að horfa á Klovn-þættina (tvær vikur síðan) en strax kominn í fimmtu seríu því ég get bókstaflega ekki fengið nóg af þeim félögum. Myndin reynir að toppa allt sem þeir hafa áður gert og henni tekst það. Húmorinn er einnig aðeins grófari og í flestum tilvikum fyndnari. Það eru mörg móment í myndinni sem reyna að sjokkera mann og nokkrum tekst það vel. Lokaatriðið sem minnir á Hangover! Allir hlógu að því en tóku svo smá stund til að jafna sig á því sem fór fram á skjánum.
Það standa sig allir vel en það stendur svosem enginn upp úr fyrir utan aðalstjörnunar Frank og Casper. Ég skemmti mér svakalega á myndinni og hún hefur ekki veikan punkt út myndina. Lengdin var fín en ferðalagið sjálft hefði kannski mátt taka lengri tíma. Svo voru nokkur atriði í myndinni þar sem það var langt á milli brandara en hún hélt flæðinu samt traustu. Frábær húmor, traustir aðalleikarar gera þessa mynd að bestu grínmynd 2011 (ekki að það segji mikið núna) og hún á áttuna skilið. 8/10
Saw: The Final Chapter0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Virkilega slappur lokakafli Maður átti svosem ekki að búast við miklu en Saw 6 (undir leikstjórn Kevin Greutert) sýndi ágætar framfarir þannig að ég hélt að þetta væri fínt og svo er þetta lokakaflinn þannig að maður ætti að búast við ágætri lokafléttu. En nei, ekkert af þessu rættist. Hér er bara ein enn Saw-myndin í viðbót sem virkilega sýgur og joinar þá 3, 4 og 5 í þeim flokki.
Leikarnir eru hræðilegir og það er er á köflum fyndið að fylgjast með löggunni Gibson sem er einn steiktasti karakter sem ég hef séð (ekki jákvætt). Tobin Bell mætir á svæðið í hálfleik í einu tilgangslausu (eins og öll myndin) atriði en hann sýnir þar að hann er creepy as hell en einnig drullusvalur með sína ógnandi rödd. Ég saknaði ,,gömlu'' Saw-myndanna þegar hann kom og þá fattaði ég virkilega gæðamuninn á þessum myndum.
Lokafléttan er ágætlega slöpp en samt ekkert nýtt heldur einungis það sem aðdáendur voru búnir að stinga upp á. Hafa þessir handritshöfundur engan frumleika? Fara bara á netið og sjá hvað aðdáendurnir segja og skrifa það svo! Svo er illa farið með fléttuna og hún skilur bara eftir fleiri spurningar eins og af hverju? Hvernig gerðist það? Af-fucking-hverju?
Það hefði átt að enda myndirnar eftir fyrstu... Ef ekki, þá þriðju sem lokaði þríleikinum ansi vel en nei, svo kom 4 sem gerðist á sama tíma og 3 sem var náttúrulega bara rugl ruglandi og svo 5 sem enginn man eftir og var algjörlega ónauðsynleg alveg eins og 6 sem var þó ágæt.
Gildrurnar eru fínar í þessari en það er allt svo gimmicky að manni finnst þetta ekkert ógeðslegt lengur. Þetta er bara orðið allt allt of mikið. Seinasta gildran með eldklefann sem leit út eins og Space Rocket var fínt því þá fann ég fyrir nokkrum óþægindum eins og innilokunarkennd en allt hitt var bara mehh... Mæli alls ekki með þessarri, ef þið þurfið að vita hvernig hún endar google it. 3/10
The Dark Knight0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Awesomeness skilgreint The Dark Knight er mjög sérstök mynd þar sem hún er svo ótrúlega frábær. Hún er besta hetjumynd sem til er, besta framhaldsmynd sem til er og þannig heldur þetta áfram. Hópurinn sem stóð að gerð þessarar myndar getur verið gríðarlega stolt og sérstaklega Christopher Nolan sem leikstýrði henni og skrifaði einnig handritið. Það eru mörg rök fyrir þvi af hverju þessi mynd er svona fullkomin. Hún er öðruvísi, hún er nútímalegri og einnig mun svalari en aðrar Batman-myndir og myndir almennt.
Myndin er líka raunveruleg (miðað við gömlu Batman-myndirnar). Myndin slær samt líka á létta þráða og það eru nokkur fyndin móment dreifð út um alla myndina. Hasarinn er epic og tónlistin pumpar adrenalínið í mann í gegnum hasaratriðin sem eru frábærlega vel gerð. Handritið er magnað og hvert einasta atriði þjónar miklum tilgangi í söguþræðinum, skjátímanum er aldrei eytt í einhverja fyllingar. Allt sem gerist tengist öll er kannski útskýringin sem ég get sagt.
Leikararnir standa sig allir mjög vel. Christian Bale er algjör rústari sem Batman/Bruce Wayneog passar fullkomnlega í hlutverkið. Aaron Eckhart túlkar Harvey Dent mjög vel og að sjá hann ,,breytast'' er mjög áhugavert og hvernig Aaron nálgast karakternum. Micheal Caine og Morgan Freeman eru alltaf jafn skemmtilegir og sýna enn og aftur hvaða klassaleikarar þeir eru, svosem Gary Oldman. Það er því hægt að segja að öll aðalhlutverkin séu í góðum höndum en það er einn senuþjófur og það er auðvitað Heath Ledger sem leikur Jókerinn. Hann leikur hann óaðfinnlega og það er bæði skemmtilegt og skelfilegt að fylgjast með honum. Hann átti Óskarinn vel skilið og fólk sem segir að hann hafi bara fengið hann því hann dó eru bara fávitar!
Yfir allt séð er enginn veikur punktur í myndinni. Það er kannski svolítið verið að mata atburðina sem eru sýndir með myndmáli í mann með talmáli eftir á. Man ekki alveg hvað kvikmyndalega heitið fyrir það er. Fyrir utan þann litla galla sem er alls ekki áberandi er þetta bara virkilega AWESOME mynd sem gjörsamlega gaf mér sjokk hversu góð hún er fyrst þegar ég sá hana. Svo epic tónlist, hasarinn, handritið, leikarnir, leikstjórnin, frábæra takan (kemur vel út í IMAX, þar sem ég ég sá hana :D). Allt saman blandast vel og skipulagt saman og úr því kemur The Dark Knight, ein af bestu myndum sem ég hef séð. 10/10
Gulliver's Travels0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Certified Rotten Ég veit að þessi mynd er kannski meira ætluð yngri aldurshóp en samt! Þú ert með flotta leikara á borð við Jason Segel og leikstjóri Forgetting Sarah Marshall skrifaði handritið ásamt öðrum. Þegar ég tók eftir þessu í byrjun myndarinnar vonaðist ég til þess að hún yrði meira en því sem ég bjóst við, meðalmoði í besta falli.
En hún gerir það ekki, hún er ekki fyndin og það er takmarkað skemmtanagildi þegar sagan er allt of fyrirsjáanleg. Allar persónur eru algjörar stereótýpur og hinn týpíski vondi kall, leikinn af Chris O'Dowd (úr hinum sæmilegu IT Crowd) er mjög leiðinlegur og ofleikur þetta allt allt of mikið. Guð minn almáttugur, horfði nánast í burtu þegar hann var á skjánum. Jack Black er mjög finn hérna og ekkert það pirrandi. Jason Segel getur varla leikið illa en karakterinn fer honum ekki vel og talsmátinn hans pirraði mig svolítið.
Handritið er fyrirsjáanlegt frá fyrstu mínútu, tæknibrellurnar allt í lagi, skemmtanagildið ekki beint hátt en hittir á rétta húmorinn af og til.
Mæli samt alls ekki með henni, litlir krakkar muna skemmta sér en allir yfir 11 ættu frekar að kíkja á Klovn fyrir góða grínmynd... 4/10
Hefði myndin sleppt War-atriðinu í endann (lagið) þá hefði hún örugglega farið upp í einkunnagjöf, bara fyrir að sleppa því. Það tók dágóðan tíma þangað til að kjánahrollurinn hvarf.
Black Swan0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Dimm en þó heillandi frásögn Nýjasta mynd Darren Aronofsky's veldur svo sannarlega ekki vonbrigðum. Hún segir frá Ninu sem er upprennandi ballerína sem hefur fengið aðalhlutverkið í nýju verki.
Ég datt strax inn í söguna og hélt áhugann út alla myndina, auðveldlega! Myndin er mjög vel unnin, sérstaklega tæknilega.. Takan er stórkostleg og setur mann beint í miðja atburðarrásina. Klippingin er flott og aldrei of ,,mikið''. Tónlistin er vel valin, passar vel við og gefur myndinni svolítin fíling. Eins og öll myndin sé eitt stórt verk og það er líka tilgangur hennar að mínu mati en ég sleppi því að segja meira um það, þið skoðið það bara sjálf.
Natalie Portman er hér með eina bestu frammistöðu sína í langan tíma, ef ekki bestu allra tíma. Aðrir leikarar svo sem Vincent Cassel og Mila Kunis standa sig líka mjög vel. Mila var mjög trúverðug og líka mjög áhugaverður karakter sem fléttist vel inn í söguþráðinn. Handritið er vel skrifað og þökk því og tense andrúmsloftinu gæti maður jafnvel kallað þessa mynd hryllingsmynd. Það er allavega nóg af bregðum og hrollum.
Mjög góð mynd, áhugaverðar persónur og góðir leikarar, flottar danssenur. Ein besta lessusena allra tíma! 8/10
Reykjavik Whale Watching Massacre0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Náði ekki markmiðunum sínum Ég virði þessa mynd og aðstaðendur hennar mjög fyrir að hafa reynt að gera íslenska hryllingsmynd, loksins einhver sem vill ekki gera enn eina þunglyndismynd um íslenska fjölskyldu í fjármálavandræðum! Loksins er verið að reyna að breyta íslenskri kvikmyndasögu.
Því miður misheppnast þetta og útkoman ekkert svakaleg og heldur ekki vinsældirnar sem þýðir að Íslendingar muna halda sig við þunglyndi eða svokallað grín (Jóhannes?!). Leikstjórnin er slöpp og leikhópurinn allur í einhverju messi og hvaða fávita datt í hug að ráða Ragnheiði Steinunni sem útlending? Einkahúmor virkar ekki í bíómynd, herra Kemp.
Handritið er fyrirsjáanlegt og samtölin fyllt með klisjum og voða óáhugaverð eitthvað. Myndin er heldur ekki mjög fyndinn (aðrar umfjallanir sögðu að þetta væri eiginlega grínmynd). Leikarnir standa sig svosem ágætlega en nokkrir stóðu upp úr í lélegum leik. Tónlistin er leiðinleg og drepur creepy andrúmsloftið. Tölvubrellurnar eru allt í lagi miðað við íslenska mynd en samt mjög cheesy eitthvað.
Handrit með lélegum klisjum, fínir leikarar, meðalgore og nokkrar fyndnar línur. Ekki mikið jákvætt en heldur ekki algjörlega misheppnuð. 4/10
Mysterious Skin0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Hörð og eftirminnileg þroskasaga Mysterious Skin fjallar um Neil og Brian. Ég ætla ekki að spoila meira en að þeir eiga báðir ógeðfelldar minningar frá barnæsku. Þessi mynd segir frá lífi þeirra um tvítugt og hvernig þeir takast á við þetta.
Joseph Gordon-Levitt er mjög mjög góður leikari og sýnir það hér í eitt af hans fyrstu aðalhlutverkum (held ég allavega) að hann er einn fremst leikari sinnar kynslóðar. Hann túlkar Neil svo raunverulega og hann bara algjörlega neglir karakternum hans. Brady Corbet er líka mjög fínn en mér fannst hans karakter bara svo skrítinn og óviðkunnalegur að ég gat ekki alveg haft fulla samúð með honum.
Handritið er vel unnið og það eru mörg áhugaverð og skemmtileg samtöl í myndinni en umframt allt er hún mjög raunveruleg og ég trúði þessu alveg, þetta er ekki bara eitthvað upp úr þurru. Tónlistin er flott og einnig frábært að heyra í Sigur Rós í endaatriðinu sem passar óendanlega vel við. Takan og klipping eru til fyrirmyndar, svolítið artý klipping en aldrei of svo ég missi af söguþræðinum.
Hún er ekki beint mjög graphic í kynlífsatriðunum (engin kynfæri og þannig) en þau eru þó mjög graphic á annan hátt. NC-17 er kannski fullgróft en samt- Bókin sem myndin er byggð á er nefnilega mjög graphic og leikstjórinn fer vel með efnið og lokaútgáfan er ekki bara eitthvað pervertógeð.
Flottir leikarar, myndvinnsla til fyrirmyndar ásamt tónlist. Söguhlið Brian hefði mátt verið betur skrifuð eða fengið minni skjátíma og persónan hans hefði mátt þroskast eitthvað í gegnum myndina (meira en hann gerði). Gott handrit og góð leikstjórn. Mæli með þessari en alls ekki fyrir þá sem höndla ekki ,,öðruvísi'' kynlífsatriði. Hint: Einn er karlhóra. 8/10
Hvað ætli íslenska orðið fyrir graphic sé?
Gauragangur0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Svosem ágæt Stærsti galli myndarinnar er sá að hún notar efnið ekki nógu vel. Myndin hefði mátt verið mun fyndnari en hún var. Hún reyndi að vera fyndin en það misheppnaðist oft og hún var of alvarleg fyrir minn smekk. Svo var öll alvaran líka frekar tilgangslaus þar sem Ormi (sögumaður, aðalpersóna) er alveg sama og hann breytist varla í gegnum myndina. Stærsti gallinn var semsagt skemmtanagildið.
Myndin er samt mjög fín og ansi skrautlegir karakterar í henni. Alexander Briem fer á kostum sem Ormur. Hinir eru líka mjög fínir en Alexander stendur upp úr.
Handritið hefði mátt bæta, leikurinn er mjög fínn og tónlistarvalið passaði frekar vel við andrúmsloft myndarinnar. Hefði hún verið fyndnari hefði hún hækkað í áliti hjá mér. 6/10
TRON: Legacy0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ekkert meistaraverk TRON: Legacy er mjög fín mynd en mér fannst hún svolítið tóm og ágætlega lengi að byrja. Myndin er mjög vel tölvugerð og algjörlega fullkomnun í þeim hluta nema C.L.U. Það var aðeins eins og hann væri tekinn úr einhverri photo-realistic teiknimynd sem hefði ekki verið svo slæmt hefði hann bara ekki fengið jafn mikinn tíma í myndinni.
Leikarinn sem lék Sam var ágætur en línurnar sem hann fékk voru stundum mjög kjánalegar og handritið vægast sagt gallað. Jeff Bridges er góður sem Kevin Flynn og er frekar afslappaður, bæði í talsmáta og hegðun sem er frekar skemmtilegt. Það eru ekki mjög mörg virkilega nett atriði en atriðið á barnum er mjög flott og tónlistin passar vel undir. Tónlistin í myndinni, sem Daft Punk sömdu, er mjög flott og lyftir bíómyndaupplifuninni á hærra level.
Myndin er mjög vel gerð, geggjuð tónlist, fínir leikarar en gallað handrit og myndin hægði smá á sér eftir miðju og var lengi að koma sér af stað. Frekar fyndið að sjá Cillian Murphy svona stutt. Ég giska á það að hann verði næsta illmennið. Annars er þetta bara mjög random... 7/10
Despicable Me0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Fyndin, skemmtileg og klisjukennd Myndin er með því betra sem kom í bíó á þessu ári. Myndin er mjög vel gerð, allar persónur svolítið ýktar í útliti sem er mjög skemmtilegt. Húmorinn í myndinni er einnig frábær og gulu Minions standa klárlega upp úr í þeim málum. Hver einasta sena með þeim er klassík, það er erfitt að hlægja ekki að þeim og Dr. Nefario er einnig snilld! ,,I thought you said Boogie Robots''.
Steve Carrell nær Gru vel og rússneski hreimurinn hans er alls ekki asnalegur né of ýktur. Steve Russell og Jason Segel eru ógeðslega skemmtilegir í hlutverkunum sínum og sömuleiðis flestir aðrir.
Myndin er fyndin, ágætlega hlý en einnig klisjukennd þrátt fyrir ferska hugmynd. Samt mjög skemmtileg mynd og fær hún heilar átta stjörnur.
Megamind0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Misfyndin klisja Megamind er eins og Despicable Me, bara lélegri útgáfan með öðrum persónum. Hún er þó ekki fullslæm og það er vissulega einhver húmor í henni en ekki nóg. Hefði myndin verið fyndnari hefði hún auðveldlega fengið hærri álit hjá mér. Pixar-myndir eru oftast frábærar, fyndnar og innihaldsríkar en DreamWorks-myndirnar reiða sig oftast á húmornum sem getur verið frábær. Þessi mynd er með frekar fyndnar línur og atriði og seinni helmingur var mun betri og fyndnari þótt að sá hluti hafi verið frekar klisjukenndur.
Það stóðu sig flestir mjög vel og Will Ferrell, sem er enn í háu áliti hjá mér þrátt fyrir nokkrar misheppnaðar myndir, stendur sig ágætlega sem Megamind og er alls ekki pirrandi og tók ekki Will Ferrell-inn á þetta (hann öskraði ekki random hluti allan tímann). Tina Fey, Jonah Hill og Brad Pitt eru líka mjög fín en David Cross er snillingur. Sérstaklega þar sem ég sá bara fyrir mér Tobias Fünke þegar persóna hans var í myndinni.
Myndin var almennt fín, hefði mátt verið frumlegri og með fleiri bröndurum. 6/10
Rare Exports0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Góð hugmynd á blaði... ÞESSI UMFJÖLLUN INNIHELDUR MEÐALSPOILERA, HELST EKKI LESA EF ÞÚ ÆTLAR ÞÉR AÐ SJÁ MYNDINA
Þessi mynd hefur slegið í gegn og hefur verið tekin til sýningja í öðrum löndum en heimalandinu sínu þ.á.m í Englandi. Myndin fjallar í stuttu máli um hinn alvöru jólasvein. Hugmyndin um að gera ,,hryllingsmynd'' (alls ekki mín skoðun að þetta sé hrollur) með jólasvein er snilld og hefði getað komið mjög vel út en mistekst kannski aðeins.
Það sem mér finnst skrítið við myndina er að hún er ekki alveg viss hvað hún er. Hún er aðeins of drungaleg til þess að vera létt skemmtun en heldur ekki hrollur því hún er ekkert sérstaklega drungaleg og það er varla ofbeldi í henni. Myndin hefði bætt sig mjög mikið í einkunn hjá mér hefði mennirnir bara byrjað að skjóta á allt og alla og myndin verið svona B-hrollvekja. Það hefði verið fjör! Ímyndið ykkur bara Planet Terror en í staðinn fyrir zombies eru jólasveinar (eða álfar)! Það hefði verið awesome!
Í stað þess er í byrjun mjög tense andrúmsloft og myndin mjög lengi að byrja. Svo þegar hún byrjar loksins á einhverju almennilegu er myndin næstum því búinn og svo er hún bara búinn á allt of einfaldri lausn. Reyndar gamansöm en samt!
Leikararnir eru fínir og myndatakan einnig í meðallagi, reyndar frekar góð. Tónlistin undir passar þema myndarinnar. Ekki horfa á trailerinn ef þú ætlar á myndina. Trailerinn bendir til þess að þetta sé non-stop action-ride með fullt af bregðum. Einn svalasti trailer sem ég séð! En ekki myndin, sem er rétt í meðallagi, nokkur góð móment og fyndnar línur en ekki meira en það... 5/10
Órói0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ein af bestu íslensku myndum allra tíma Ég fíla oftast ekki íslenskar myndir. Punktur. En þessi mynd fékk mjög góða umfjöllun, bæði hérna á kvikmyndir.is og annars staðar og þar sem ég þurfti að kíkja Í Bíó Paradís einhverntímann skellti ég mér á hana.
Myndin fjallar um hóp unglinga, Atli Óskar er í aðalhlutverki, og hversdags vandamál þeirra. Meira skal ósagt. Það sem gerir myndina svo áhrifaríka og góða er það að hún er raunsæ. Frammistöður leikarana eru raunverulegar og alveg trúverðugar. Það er auðveldlega hægt að setja sig í spor einhverjar persónu í myndinni og það verður myndin um leið mun áhugaverðari og jafnvel skemmtilegri.
Atli stendur sig prýðilega, gefur persónunni meiri dýpt en aðrir krakkar í myndum sem gera ekkert annað en að öskra hátt og halda að það sé góður leikur. Stelpan sem var kannski pínu emo á köflum (man ekki alveg nafnið akkúrat núna) og þau munu án vafa fá fleiri hlutverk í framtíðinni, eða ég vona það allavega. Svo verður að minnast á Geir (persónan) sem var með stutt en drullufyndið hlutverk.
Tónlistin er vel samin og lögin sem eru undir myndinni vel valin. Klippingin er mjög fín og sömuleiðis takan sem gefur myndinni svolítið raunsæisstíl. Handritið er vel unnið, raunsætt og hefur nokkrar mjög góðar línur. 8/10
500 Days of Summer0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Einstök feel-good mynd Myndin fjallar um Tom, mann sem vinnur við það að semja póstkort = Valentine's Day og þannig laga. Summer er nýja afgreiðslustúlkan og Tom verður fljótt hrifinn af henni. Myndin fjallar um samband þeirra yfir 500 daga.
Stíll myndarinnar er vandaður og myndin hoppar á milli atriða með hjálp klippingu. Tónlistin er mjög skemmtileg og feel-good-leg. Leikararnir standa sig vel og útkoman er mjög raunveruleg. Fyndið að sjá Chloe Grace Moretz (Hit-Girl) sem eitthvað annað en Hit-Girl og hún er með solid frammistöðu en þó litla. Joseph Gordon-Levitt er flottur (kemur ekki á óvart) sem Tom og maður heldur strax með honum. Zooey Deschanel er líka frábær sem Summer og leikararnir skipta miklu máli í þessari mynd.
Handritið er flott, það er fyndið, sorglegt en aðallega skemmtilegt. Þetta er mynd sem ég hef séð þrisvar og get auðveldlega horft á aftur vegna þess að ég elska feel-good myndir og þetta er ein besta þannig í mörg ár.
Mjög skemmtileg og hjartnæm mynd sem teygir sig rétt svo í níu stjörnur EN SAMT níu stjörnur. Ég mæli með því að allir sjá þessa frábæru mynd og ég meina allir! 9/10
Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 10 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Júlí er allt of langt í burtu! INNIHELDUR SPOILERA ÚR FYRRI MYNDUM
Myndin byrjar eftir dauða Dumblerdore og Voldemort og liðið hans eru að taka yfir galdraheiminn. Harry, Ron og Hermoine ákveða að snúa ekki aftur til Hogwarts (í lokin á nr.6) og einbeita sér að svökölluðum Holkruxes eða Helkrossar á íslensku.
Myndin er mjög faglega unnin eins og við mátti búast og takan er geðveik og tæknibrellurnar frábærar. Handritið er vel skrifað, samtölin öll góð og hjálpa framvindunni eða persónusköpun. Aldrei einhver tóm þvæla sem hefði mátt sleppa og myndi ekki breyta neinu. Helsti gallinn er að myndin endar bara alveg upp úr þurru. Alveg fínn staður til að enda á en eins og Tómas benti á er ekkert klimax í endann. Bara búmm! Sjáumst í Júlí!
Það standa sig allir mjög vel og Ron stendur aftur upp úr með bræðrum sínum (þeir eru samt bara í byrjuninni). Í myndinni fær maður vel þá tilfinningu að allt getur gerst og allir geta dáið og þungu andrúmsloftinu er strax komið til skila í opnunarsenunni með Hermoine heima hjá sér.
Tónlistin er lágstemmd og það passar vel við tón myndarinnar í staðinn fyrir einhverja cheesy og uplifting John Williams tónlist. Er ekki viss hvort myndin eigi að fá 8 eða 9, en hún fær 8 í bili. Hækkar kannski þegar ég sé heildina án þess að hafa sjö mánaða hlé. 8/10
Due Date0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Rétt yfir meðallagi Due Date er mynd eftir Todd Philipps, leisktjóra Hangover. Myndin fjallar um tvo menn sem þurfa að ferðast saman yfir landið. Robert Downey og Zach Galifianakis standa sig mjög vel sem ólíklega dúóið en Zach fær langbestu línurnar en Robert kannski besta atriðið (sem hann eignar sér).
Myndin er mjög fín skemmtun en það var stundum frekar langt á milli brandara. Svo voru brandarnir stundum frekar mistækir og Danny McBride var hræðilega illa notaður og atriðið hans ekki fyndið at all. Myndin er útlitslega vel gerð, flott og skemmtileg tónlist sem heldur myndinni rúllandi og myndin er þannig séð ekki með veikan blett nema bara aðeins í miðju myndarinnar þegar eitthvað tilganglaust og fyrirsjáanlegt Jamie Foxx-plott vefst fyrir sögunni.
Það er best að horfa á myndina í sal með fólki sem finnst hún fyndin (sem er það sem ég lenti í) og bara vera með þótt að húmorinn virki ekki alltaf. En þótt að Zach Galifianakis sé ekki leikari, bara persóna, þá er ekki annað hægt en að hafa gaman af honum og hlægja og langfyndnustu senurnar með honum voru þegar hann var alvarlegur.
Zach Galifianakis alvarlegur=Comedy gold 6/10
Jackass 3D0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Stórkostleg! Ég verð að segja að Jackass 3-D er sú mynd á árinu sem kom mér mest á óvart. Ég fílaði alveg hinar tvær en það vantaði kannski smá húmor í þær eins og þættirnir ,,Dudesons''. Svo frétti maður að hún væri í þrívídd sem dró væntingarnar enn lengra niður. En viti menn, þetta er frábær mynd og þótt að maður veit hvað maður er að fara að sjá kom mér samt á óvart hversu skemmtileg hún er og hversu fyndin hún er.
Maður er hlæjandi út alla myndina og ég hélt ég myndi deyja úr hlátri í nokkrum atriðum þ.á.m. Ram Jam þar sem Ryan Dunn og Steve-O sjá hvort þeir geti látið fjallageit slakað á með hljóðfærum.
Þrívíddin er mjög góð og nákvæmlega eins og ég vil hafa hana. Ekki einhverja sjúka dýpt, bara: HEY, ÞETTA ER ÞRÍVÍDD! OG NÚNA FÆRÐU DILDÓ Í ANDLITIÐ Á ÞÉR! Ókei, ég er ekki að segja að ég vil fá dildó í andlitið á mér en ýkt þrívídd sem VIRKAR er besta þrívíddin og hún er notuð mjög vel og ég sé ekkert eftir aukakostnaðinum.
Áhættuatriðin eru orðin betri og ímyndunaraflið nýtur síns mjög vel og í þessari mynd er ein besta slow-motion notkun síðari ára. Byrjunaratriðið og lokatriðið: Bravó! Gæðin eru ekki lengur bara ódýr og hrist myndavél heldur alvörunni High Definition græjur og ég held að þeir voru jafnvel með þrífót (achievement!)
Ég mæli vel með þessari mynd og ef þú ert ekki viðkvæmur né með mikla hommafóbíu (kallar) þá ættirðu að skemmta þér vel! 8/10
Machete0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Frábær vitleysa Machete er mynd byggð á fake-traileri frá Grindhouse árið 2007. Myndin byrjar á kröftugu byrjunaratriði þar sem Machete heggur af marga hausa með sveðjunni sinni. Eftir það fer hún lengra í tímann og er frekar róleg í smá tíma en byrjar svo með látum.
Robert Rodriguez stóð sig vel og handritið er frábært, fyllt af heimskulegi ofbeldi og sjúklega fyndnum húmori. Sömuleiðis með leikstjórnina. Hasarinn er vel útfærður en annað má segja um tæknibrellur sem er þó bara í gríninu að mínu mati. Danny Trejo er hörkusvalur sem Machete og það er bara ómögulegt að hafa ekki gaman af því að sjá hann drepa fólk í tugatali.
Góð poppkornsmynd, hefði kannski mátt taka sig aðeins alvarlegri. Hún nær rétt svo áttunni. 8/10
The Social Network0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ein af betri myndum 2010 The Social Network fjallar um Mark Zuckerberg, manninn á bakvið Facebook. Fyrst hugsuðu örugglega flestir að það kæmi ekki vel út að gera mynd þekkta sem Facebook-myndin. En... Útkoman er frábær og The Social Network setur sig á sama stall og Fight Club og Se7en.
Allir, og ég meina allir, standa sig vel og Justin Timberlake kemur skemmtilega á óvart sem hinn hressi Sean Parker. Myndin hoppar oft á milli tímaskeiða og gefur það myndinni ákveðinn stíl sem hjálpar til að gera hana skemmtilegri. Þetta er mynd sem er byggð á samtölum og handritshöfundurinn Aaron Sorkin á svo sannarlega skilið hrós!
Leikstjórnin er frábær og David Fincher sýnir aftur fram á það að hann er einn fremsti leikstjórinn í dag. Tónlistin er virkilega góð og passar vel við lágstemmda tóninn. Klippingin er góð og sömuleiðis takan.
Mæli vel með þessari, áhugaverð fyrir fólk á öllum aldri og svo er hún líka með húmor.
Það er engin spes ástæða af hverju myndin fær ekki 10, en 9 er góð einkunn fyrir góða mynd. 9/10
The Town0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Traustur þriller The Town fjallar um líf bankaræningja í Charlestown, Boston og fókusar aðallega á Doug MacRay, leiðtoga bankaræningjahóp. Meira ætla ég ekki að gefa frá.
Myndin byrjar sterk með bankaráni og hægir síðan aðeins á sér. Myndin er alls ekki klikkuð hasarmynd en sum atriði eru með miklum hasar og vel útfærð. Eitt af betri bílaeltingaratriðum sem að ég hef seinustu árin er einnig í myndinni.
Myndin er frekar lágstemmd en notar flest tækifæri til þess að sýna ofbeldi og gerir það vel. Samband Doug og Claire er svo líka mikilvægt og þau standa sig vel saman og samtölin fín en þau tala svolítið mikið um fjölskyldudauða... Hinir standa sig líka agætlega en Jeremy Renner stendur langt upp úr hinum og virkilega skemmtilegur sem hinn léttklikkaði James Coughlin.
7/10
Gott handrit, traustir leikarar en það vantaði aðeins meira. Skemmtanagildi því miðir ekki í hámarki en bjóst varla við því.
Piranha 3D0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Subbuleg, fyndin en viðburðarlítil Maður veit hvað maður er að fara að sjá þegar mynd heitir Piranha 3D og það er nákvæmlega það sem ég fékk. Eina er að væntingarnar mínar voru orðnar aðeins hærri en þær áttu að vera enda hefur myndin fengið mjög fína dóma.
Það sem pirraði mig hvað mest við myndina er hversu lengi hún er að fara almennilega í gang og hversu hratt það er búið. Það er eitt atriði í myndinni í seinasta hálftímanum sem hefði frekar átt að vera í fyrsta hálftímanum og myndin hefði grætt mjög mikið á því að byrja fljótt. Myndin er lengi að byggja upp söguþráðinn sem gerir ekki neitt því myndin er ekki spennandi, það er ekki persónusköpun og þess vegna spyr ég: Af hverju að eyða tímanum í eitthvað svo tilgangslaust?
En nóg um gallana. Kostirnir eru þeir: Flestir í stóru rullunum eru fínir og betri en flestir leikarar í hryllingsmyndum nú til dags. Það eru stórkostleg Cameo(?) í myndinni. Hefðu samt mátt fá meiri skjátíma. Myndin er mjög gory og flestir dauðdagar voru frumlegir og nær aldrei voru tveir eins. Svo var ofbeldið svo ýkt og öfgakennt að það er eiginlega bara fyndið á sumum stöðum. Það er mikið af brjóstum sem gleður graða unglinga (ég!) og mjög heitar konur í aukarullum, enda er þetta Hollywood. Síst, hún var mjög fyndin á köflum.
Veit ekki hvað ég á að halda um enda myndarinnar.
6/10
The Other Guys0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Klassagrín The Other Guys er nýjasta mynd Will Ferrels og Adam McKay. Myndin er lögreglumynd með hinnu týpísku pari sem Ferrell og Mark Wahlberg leika vel. The Other Guys er með frekar þunnan söguþráð og stundum veistu ekki alveg hvað er í gangi þótt að myndin sé frekar einföld en að mínu mati dettur hún ekki mikið niður fyrir það. Það sem myndin græðir mest á og gengur út á er grín. Það er eitthvað fyndið á hverri einustu mínútu og nokkur hrikalega fyndin atriði og oft með Micheal Keaton sem stendur sig einstaklega vel og stelur senunum sem Gene ?Lauhm?. Will Ferrell leikur aðeins rólegri týpu en verður stundum ,,venjulegur'' (Bad Cop/Bad Cop). Mark Wahlberg er eiginlega sami karakter og hann var í Departed en er líka með sín kómísk móment.
Myndin er vel tekin upp og hasarinn skemmtilega yfirdrifinn og vel gerður. Myndin var greinilega með hátt budget en hún græðir vel á því í hasarnum. Myndin hefði kannski mátt vera aðeins fyndnari í seinni helmingnum og losað sig við 10 mínútur.
7/10
MacGruber0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Aulahúmor sem virkar stundum ekki MacGruber er leikstýrð af Jorma Taccone, einn af gaurunum frá Hot Rod-teyminu og Lonely Island. Mér fannst Hot Rod mjög skemmtileg, fyndinn á hverri mínútu og over-the-top á köflum. MacGruber er ekki alveg jafn góð en er ekki slæm.
Það er húmor í myndinni og nokkrar línur mjög fyndnar en svo fellur myndin oft í grófan aulahúmor. Þetta virkar stundum en stundum er það of mikið kjaftæði, eiginlega bara kjánalegt. Sagan er svosem fín, ekkert sem við höfum ekki séð áður.
Leikararnir voru frekar góðir en stundum byrjaði Will Forte að leika illa, bara allt í einu og svo hætti það. Ég er ekki viss hvort það sé viljandi en það er frekar sérkennilegt. Ryan Philippe er fínn en ekki með margar fyndnar línur en Kristen Wiig er svolítið fyndin og fyllir upp ástarpart myndarinnar. Val Kilmer er góður sem Doktor Kunth og frekar fyndin steréotýpa.
Myndin er ekkert illa gerð. Takan er venjuleg, tónlistin hress og skemmtileg og ofbeldið gróft. Hint: Throat Ripping.
6/10
Hefði mátt verið fyndnari.
The Human Centipede (First Sequence)0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Bjóst við meira af... öllu... Myndin fjallar í stuttu máli um geðveikan lækni sem ákveður að búa til centipede (marfætla?) úr manneskjum.
Myndin hefur verið verulega hæpuð upp og sögð ein ógeðslegasta mynd síðari ára. En hún er ekki það sjúk! Annaðhvort það eða ég er orðinn vanur sjúku efni a la Hostel. Ég hugsaði aldrei OJJ og það er ekkert mjög intense (grófasta er örugglega þegar það er verið að skera hold úr rassgati). Ekki að það sé slæmur hlutur en ef mynd gengur eingöngu út á sjokk-faktor býst maður við meira.
Leikarinn sem leikur lækninn er mjög fín, hrikalega ógeðslegur og á skrítinn hátt fyndinn á tímum. Leikkonurnar tvær eru ömurlegar, örugglega beint úr klámiðnaðinum eða eitthvað, þær voru það hrikalegar. Táningar í bandarískum hrollvekjum eru Óskarsverðlaunahafar í samanburði við þessar. Japaninn stendur sig heldur ekki betur en Dieter læknir bætir það upp.
Gore-ið í myndinni er ekki mikið og flest allt ofbeldi er ,,byssuofbeldi''. Myndin er greinilega ekki dýr og stundum er takan ekki upp á sitt besta.
4/10
Ekki eyða tímanum þínum í þessa. Góð hugmynd (sem er ekki nógu vel framkvæmd) með góðum vondum kall en ekki meira en það.
The Human Centipede (First Sequence)0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Bjóst við meira af... öllu... Myndin fjallar í stuttu máli um geðveikan lækni sem ákveður að búa til centipede (marfætla?) úr manneskjum.
Myndin hefur verið verulega hæpuð upp og sögð ein ógeðslegasta mynd síðari ára. En hún er ekki það sjúk! Annaðhvort það eða ég er orðinn vanur sjúku efni a la Hostel. Ég hugsaði aldrei OJJ og það er ekkert mjög intense (grófasta er örugglega þegar það er verið að skera hold úr rassgati). Ekki að það sé slæmur hlutur en ef mynd gengur eingöngu út á sjokk-faktor býst maður við meira.
Leikarinn sem leikur lækninn er mjög fín, hrikalega ógeðslegur og á skrítinn hátt fyndinn á tímum. Leikkonurnar tvær eru ömurlegar, örugglega beint úr klámiðnaðinum eða eitthvað, þær voru það hrikalegar. Táningar í bandarískum hrollvekjum eru Óskarsverðlaunahafar í samanburði við þessar. Japaninn stendur sig heldur ekki betur en Dieter læknir bætir það upp.
Gore-ið í myndinni er ekki mikið og flest allt ofbeldi er ,,byssuofbeldi''. Myndin er greinilega ekki dýr og stundum er takan ekki upp á sitt besta.
4/10
Ekki eyða tímanum þínum í þessa. Góð hugmynd (sem er ekki nógu vel framkvæmd) með góðum vondum kall en ekki meira en það.
Scott Pilgrim vs. the World0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Epic Of Epic Epicness Í fyrsta lagi, myndin er AWESOME! Tónlistin er geeeðveik! Brandarnir eru geðveikir og stemningin í salnum (sem kemur sjálfri myndinni semi við) var sjúk. Ég þakka fyrir mig!
Micheal Cera stendur sig mjög vel og sýnir í hasaratriðunum að hann er hörkugóður slagsmálahundur. Elizabeth-Winstead er mjög góð sem Ramona og allir evil exes eru góðir, sérstaklega Brandon Routh, Chris Pine og Jason Schwarztmann (stóru nöfnin) en hinir detta ekki í skugga þeirra, nema kannski tvíburarnir sem fá minnsta skjátímann.
Bardagaatriðin eru vel chereographed (sletta) og gefa manni góðan skammt af... AWESOMENESS. Allt við þessa mynd öskrar epic og myndin nær að vera Epic. Eins og taglinið: The Epic Of Epic Epicness. Það er nákvæmlega það sem þú færð. Cool bardagaatriði, drepfyndnir brandarar og tónlist sem nýtur sín í botn í bíói eða með heimabíó í botni!
10/10
Mjög erfitt að velja 9 eða 10 en þessi mynd á skilið að fá tíuna. Besta Wright-myndin, auðvitað nokkrir pínulitlir gallar en annars, fullkominn mynd.
Funny People0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Gótt drama með geðveikum bröndurum Þessi mynd er svolítið öðruvísi en hinar myndirnar sem koma úr Apatow-smiðjunni og þá sérstaklega þær sem eru ekki leikstýrðar af Apatow. Ég ætla ekki að fara mikið út í söguþráð myndarinnar en hún fjallar um grínista (Sandler) sem fær þær fréttir að hann sé með krabbamein. Myndin fjallar svo um lífið hans og margar persónur fléttast í söguþráðinn.
Handritið er vel skrifað, mjög raunverulegt en á sama tíma drepfyndið. Þrátt fyrir að myndin sé drama gæti hún alveg flokkast undir grínmynd því hérna eru einhverjar bestu línur sem ég hef heyrt í Apatow-mynd.
Allir leikarar standa sig vel og Adam Sandler er furðugóður og Seth Rogen (er búinn að léttast) er líka mjög skemmtilegur og víkur aðeins frá þeirri ímynd sem hann hefur skapað fyrir sjálfan sig og það verður gaman að sjá hvað hann gerir í Green Hornet. Eric Bana er geðveikur sem eiginmaður fyrrverandi konu Sandlers og hún (Leslie Mann) leikur líka ágætlega en hefur lítið að gera með húmorinn.
8/10
Vönduð mynd, flott handrit, solid frammistöður. Gæti jafnvel verið besta Apatow-myndin.
The Karate Kid0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Fleiri kostir en gallar Karate Kid fjallar um 12 ára strák, Dre Parker, sem flytur til Beijing ásamt mömmu sinni. Þar hittir hann stelpu sem vingast við hann en líka nokkra stráka sem vilja honum illt. Eftir enn ein slagsmál skerst Mr. Han (Chan) í leikinn og byrjar að æfa Dre Kung Fu fyrir stórt mót sem Dre þarf að taka þátt í til þess að vinna sér inn virðingu strákanna. Hann vonar það allavega.
Aðalhlutverkin eru í góðum höndum og ég efast um það hvort margir 12 ára strákar hefðu getað bætt leik Jaden. Hann kemur virkilega á óvart sem Dre Parker og sýnir hér að hann geti leikið því þetta er mun meira hlutverk en Pursuit of Happiness. Jackie Chan er svo klassískur sem Mr. Han. Hann stelur senunni í öllum atriðum sem hann er í. Sem er skiljanlegt vegna þess að hann er skemmtilegur, fyndinn og mjög fínn leikari.
Handritið er ekki beint gott og fer stundum út í smá kjánafíling. Takan er fín og tónlistin líka en tónlistin aukar kjánahrollinn sem maður fær hjá nokkrum atriðum. Kostur við myndina er að hún er ágætlega fyndin og það eru geðveik bardagaatriði í myndinni. Seinni helmingur myndarinnar er mun betri þar sem Jackie Chan fær meira skjátíma og stendur sig vel. Galli við myndina er mamman, hún er ekki mjög illa leikinn en hún er bara svo illa skrifuð að hvert einasta atriði með henni er leiðinlegt.
Þessi mynd er mjög fín skemmtun með góðum bardögum, fínum húmor, góðum aðalleikurum og nokkrum kjánahrollum.
6/10
Inception0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Fer langt fram úr væntingum Ég fíla allar Christopher Nolan-myndir og sérstaklega Memento og Dark Knight. Auðvitað var ég með háár væntingar fyrir Inception en reyndi að lækka þær aðeins þannig að ég yrði fyrir vonbrigðum. Sem gerðist ekki. Langt frá því. Ég get auðveldlega sagt að Inception sé besta mynd á árinu, besta Nolan-myndin og mögulega besta mynd áratugsins (’00-’10). Myndin er svo úthugsuð og öll smáatriðin eru fullkominn. Takan er virkilega flott og myndin tekur sig örugglega vel út í IMAX (sá Dark Knight í IMAX, Awesome!) og ég væri til í að sjá þessa þannig. Tónlistin er mjög sterk og vönduð og passar vel við atburðarásina, fékk smá positive hroll yfir tónlistinni í einu atriðinu. Tæknibrellurnar eru GEÐVEIKAR! Inception á vel séns í tæknibrellna-óskarinn á næsta ári.
Leo DiCaprio er snillingur og kann virkilega að velja hlutverk og túlka þau frábærlega. Hann skilur mest eftir sig enda aðalhlutverkið og er að mínu mati með bestu frammistöðuna. Hinir leikararnir eru allir jafn góðir (Mjög Góðir) og Marion Cotillard virkilega góð leikkona og mun vonandi fá einhver góð hlutverk í framtíðinni. Joseph Gordon-Levitt og Tom Hardy (kannski líka Dileep Rao) halda húmornum uppi og eru mjög skemmtilegir saman og Levitt er að sanna sig sem leikari og var mjög fínn í (500) Days of Summer. Ellen Page hefur þroskast og leikur vel en skilur minnst eftir sig.
Handritið er vel byggt upp og ég var algjörlega óviss um hvað gerist næst. Twist-in í sögunni eru góð og koma oft á óvart. Hasarinn í myndinni þjónar alltaf tilgangi og er mergjaður! Það er auðveldlega hægt að mæla með þessari mynd og mér fannst geðveikt að hafa ekki hlé (:
10/10
Solid mynd.
Memento0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Áhugaverð mynd Myndin fjallar um Leonard sem er með skammtímaminni. Hann getur ekki búið til nýjar minningar og notar Polaroid-myndir og tattú til þess að lifa eðlilegu lifi. Meira ætla ég ekki að segja um myndina því þetta er mynd sem enginn ætti að spoila.
Leikararnir standa sig mjög vel og Guy Pearce sannfærir mann alveg um karakterin sinn og veikindi hans. Hann er virkilega góður í þessari mynd. Carrie-Anne Moss er líka mjög góð og Joe Pantoliano frekar viðkunnalegur sem Teddy. Svo eru nokkur önnur aukahlutverk sem standa sig ágætlega. En þá meina ég virkilega AUKAhlutverk því að þessa mynd er aðallega um Leonard og Joe + Carrie-Anne fá mun minni skjátíma. Svo er smá hliðarsaga: Remember Sammy Jenkis, sem er virkilega sterk og örugglega sterkasta hlið myndarinnar.
Útlitslega er myndin mjög flott og takan aldrei ljót eða of hrist eða eitthvað þannig. Christopher Nolan kunni strax að gera bíómyndir og gerir engin feilspor með þessari mynd.
Handritið er vel skrifað, engin samtöl eru þvinguð og flétturnar í sögunni er úthugsaðar og koma virkilega á óvart. Svo er hugmyndin að myndinni mjög fersk og skemmtileg.
Kannski ekki mynd sem þú horfir á árlega en ég hef séð hana 3-sinnum og hún er alltaf jafn skemmtileg en fyrsta skiptið er mjög mikið: VÁ.
10/10
Geðveik mynd, engir gallar og góðar frammistöður. Drífðu þig út á leigu og náðu í þessa ef þú hefur ekki séð hana áður. Vona svo sannarlega að Inception verður eitthvað í líkingu við þessa sem væri sjúkt!
Knight and Day0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Tom Cruise is back! June Havens lendir í slagtogi með leyniþjónustumanni sem hefur komist að þeim bitra sannleika að hann muni líklega ekki lifa af sitt síðasta verkefni.
Þeirra markmið er þó það að reyna að halda lífi og þau uppgötva að það eina sem þau geta stólað á er hvort annað. Það er söguþráður Knight and Day með Tom Cruise og Cameron Diaz.
Á þessum 110 mínútum fer myndin með mann út um allt. Karibíska hafið, Austurríki: Alpana, Spán og nokkra staði dreifða um heiminn. Hasarinn í myndinni er rosalega yfirdrifinn sem er virkilega skemmtilegt og fyndið. Að mínu mati er Tom Cruise stærsti kostur ,,Knight and Day''. Hann er stórskemmtilegur og hrikalega fyndinn og hefur ekki verið svona svalur síðan... ég veit ekki hvenær en hann er virkilega góður í þessari mynd og sýnir enn og aftur að hann er meisari í hasar. Cameron Diaz er líka fín, en ekki meira en það. Manni líkar við hana og hún er konfekt fyrir augað.
Myndin er ekki stútfull af hasar en það hefði verið mjög fínt fyrir þessa mynd að setja aðeins meira hasar í hana svo hún myndi ekki missa damp á milli hasaratriða sem gerist af og til. Sérstaklega í seinni helmingnum, vegna þess að Tom Cruise er farinn stóran hluta af tímanum. Basically, öll atriði með Tom Cruise eru solid, ekki meistaraverk en samt solid. Með öðrum leikara en Cruise hefði þessi mynd getað lækkað mikið í einkunn. Svo eru líka Paul Dano og Peter Sarsgaard, sem gera ekki mikið og Dano fær mjög tilgangslaust hlutverk sem er ekki krefjandi á neinn hátt, sem er leiðinlegt því að hann er mjög fínn leikari.
Fín mynd með ýktum hasar (+), fínum leikurum, GEÐVEIKUM Tom Cruise og nokkur leiðinleg atriði með Cameron Diaz solo.
7/10
Nær rétt svo 7-unni.
A Nightmare on Elm Street0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Góður Freddy, Semi Söguþráður Myndin byrjar ágætlega og lofar góðu. Strákur á veitingastað sofnar og tekur skyndilega hníf og sker sig á háls. Eftir það fer myndin beint niður, en ekki mikið. Helsti galli myndarinnar er einfaldlega að hún er ekki ,,creepy'' eða ,,scary''. Þú ert ekki hræddur en þér bregður samt við nokkrum bregðuatriðum og þessi mynd hefur fullt af þeim. Það eru svo mörg bregðuatriði í þessari mynd og jafnvel þegar þau ættu ekki að vera og þeir ákvaðu bara að setja hátt hljóð þannig að manni bregði.
Frammistöðurnar eru fínar en ljóskan sem er aðalhlutverkið fyrsta hálftímann er ótrúlega pirrandi. Nancy var aðeins skárri en Kyle Gallner örugglega með besta unglingaframmistöðuna. Jackie Earl Haley smellpassar í hlutverk Freddy og leikur hann mjög vel. Röddin er mjög góð en andlitið svolítið skrítið en það sleppur.
Annar stór galli myndarinnar er það að mjög lítið gerist í henni. Fyrst er bara fullt af martröðum, eingöngu vegna bregðuatriðum. Myndin teygist ógurlega á því og hefði getað verið fyllt með einhverju öðru. Seinasta hálftímann ákveður myndin svo að gera eitthvað og þá kemur mjög góður draumur (góður: gott atriði) til sögu.
6/10
Fín hryllingsmynd, því miður enginn húmor og ekki vottur af scary andrúmslofti. Nokkur góð morðatriði en með tölvuskjáinn...
The Haunting in Connecticut0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Step-By-Step Þessi mynd er svakalega formúlukennd bandarísk hryllingsmynd. Persónurnar eru beinlínis copy-paste-aðar úr öðrum myndum og öðrum nöfnum hent á þær. Strax frá fyrstu mínútunni vissi ég hvernig hún myndi enda og að skrifa endinn í þessari umfjöllun myndi ekki spilla áhorfinu. En ég læt það ógert. Endirinn er samt lélegasti parturinn og mjög fyrirsjáanlegur og kjánalegur.
Leikurinn er fínn, en samt rétt undir mediocre leik. Mamman, Virginia Madsen er ótrúlega líflaus í þessari mynd og hræðilega auðgleymd. Pabbi er aðeins skárri en er líka líflaus. Sonurinn finnst mér skárstur af fjölskyldunni en besta frammistaðan fer til prestsins, hvað sem leikarinn heitir, sem leikur utanaðkomandi mann sem reynir að hjálpa fjölskyldunni. Fyndið hversu oft prestar fá það hlutverk... Leikarinn nær a.m.k. hræðslunni að það séu draugar í húsinu. Hinir eru bara í chillinu.
Takan er ekkert spes og tónlistin sleppur. Myndin nær ekki að byggja upp neinni spennu og plottið í endann (FYRIRSJÁANLEGT!) er aum tilraun til þess að hífa myndina upp. Myndin er með nokkur bregðuatriði sem eru flest fyrirsjáanleg en nokkur ekki og þar brá mér. Mér bregður mjög mikið þegar það eru bregðuatriði í myndum en þoli það ekki þegar það er það eina sem myndin gengur út á. Svo eru nokkrar tilraunir til þess að hræða mann sem eru fáranlegar og hreint út hlægilegar. T.d. sturtuhengið og ,,lifandi'' hús.
Myndin fellur í sömu hrúgu og flestar hryllingsmyndir og er mjög auðgleymd. Hún skilur ekkert eftir sig en ég bjóst reyndar ekki við neinu öðru þegar ég byrjaði að horfa á hana og vissi alveg hvað ég væri að fara að sjá.
4/10
Mjög ímyndunarlaus mynd sem er byggð upp eins og basically allar hryllingsmyndir nú til dags, nokkur ógeðsleg skot, mjög auðgleymanleg, ef þú vilt horfa á hryllingsmynd (ekki hardcore) þá mæli ég náttúrúlega með Scream 1 (og mögulega 2, allavega betri en flestar hrollvekjur)
The Hangover0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Hæpuð mynd Það hafa næstum því allir í aldursflokknum 12-40 séð þessa mynd. Hot Tub Time Machine fékk ekki nærri því jafn mörg áhorf en er að mínu mati betri mynd en þessi. The Hangover er samt góð. Hún hefur marga kosti, þ.á.m. er húmorinn oftast mjög fyndinn en ekki DRULLUFYNDINN eins og allir eru að hæpa. Það er aldrei of langt í góða brandara en að mínu mati er það sem virkar best skemmtanagildið. Manni leiðist næstum aldrei og engin atriði eru langdregin eða leiðinleg. Leikararnir standa sig best en Zach Galifianakis stendur upp úr sem hinn skrítni Alan. Hann hífir myndinni upp og án hans voru hún ekki eins. Bradley er fínn leikari en ég er ekki hrifinn af persónunni hans né Doug. Stu er líka mjög fyndinn en var smá pirrandi á köflum.
Þessi mynd er perfekt myndin til þess að sjá með vinum og alveg fín en ekki eins góð og allir segja. Alveg eins og Avatar (sem er góð), er þessi mynd mjög ofmetinn og jafnvel gagnrýnendur gáfu henni mjög góða dóma sem ég skil ekki.
7/10
Fínaasta myndin en ekki meira en það
Get Him to the Greek0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Myndin fjallar um Aaron Green (Hill) sem fær það verkefni að flytja Aldous Snow rokksöngvara frá London til Greek-tónlistarhússins í L.A. Það er léttara sagt en gert. Aaron lendir í ýmsum þrautum þar sem dópfíkni Aldous kemur mikið við sögu.
Myndin er mjög fyndinn. Það er aldrei langt í gott djók og samspil Brand og Hill er frábært. Þeir eru voða fyndnir saman. Senuþjófurinn er hins vegar Sean Combs eða P. Diddy. Í næstum hverri senu sem hann er í, sem eru þó nokkrar, stelur hann senunni og er geðveikt fyndinn. Brand er samt ekki langt í burtu og er virkilega búinn að sýna að hann er góður grínleikari. Aukaleikararnir eru fínir en kærasta Aarons er hrikalega leiðinleg leikkona. Hún dregur myndina beinlínis niður í endann.
Myndin dregst aðeins niður í endann vegna kærustu Aaron og einfaldlega húmorsleysi. Hún er ekki mjög fyndinn í endann og reynir að troða hjarta í myndina sem hún einfaldlega þarf ekki. Myndin er ekki mjög lengi með mín, en hún teygir sig pínulítið og verður smá langdreginn. Brandarnir eru solid og myndin næstum því jafn góð og Sarah Marshall.
8/10
Myndin skríður rétt svo upp í áttuna því að hún gerir nákvæmlega það sem er ætlast af henni. Pure skemmtun í 100 min og svo búinn. Hún skilur ekkert eftir sig en ég horfi örugglega á hana aftur. Kannski ekki jafn oft og Sarah Marshall... Ég er örugglega búinn að horfa á hana 5sinnum.
Toy Story 30 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
MJÖG sterk tía! Ég horfði á fyrstu tvær myndirnar oft þegar ég var minni og fílaði þær í tætlur. Kannski seinni aðeins meira, er ekki viss. Ég var mjög spenntur að sjá nýjustu myndina og vonaði að hún myndi ekki lenda í sama hópi og nýjustu myndirnar í bíói. Vonaði að hún væri a.m.k. sæmileg. Ég fór á hana og hún var GEÐVEIK! Hún er fyndnari en fyrstu tvær myndirnar og betri í alla staði en fyrstu myndirnar. Það var smá væmni í endann en ekki neikvæð væmni heldur jákvæð. Þannig væmni að maður fann til með þeim, hugsaði ekki: Guð, þetta er væmið. Seinustu 20 min eru náttúrulega bara pure snilld. Öll myndin líka. Mér fannst langfyndnast þegar Mr. PotatoHead ,,breytti um form''. Ég var í hláturskasti í langan tíma!
Ég hef aldrei fílað teiknimyndir mjög mikið. Ég fíla t.d. ekki Wall-E, Nemo, Cars, Ratatouille, Shrek og finnst þær eiginlega bara barnalegar en Toy Story-mydnirnar eru of mikil meistaraverk! Það er eitthvað við þær! Ég gæti horft endalaust á þær, allavega einu sinni á mánuði :)
Talsetningin er góð og Tom Hanks brillerar ásamt Tim Allen. Svo finnst mér röddin á risaeðlunni alltaf svo fyndin, líka röddin á Miss Potato Head.
Ég mæli með þessari mynd, þú þarft ekki að eiga börn til þess að sjá hana, það eru bara hálfvitar sem vilja ekki sjá þessa mynd vegna þess að þeim finnst hún barnaleg. Sure, hún er tölvuteiknuð en hún hefur svo mikið humór, hjarta og skemmtanagildi að hún er ekki barnamynd fyrir mér, bara grínmynd eða eitthvað.
10/10
Frábær mynd, þrívíddin sleppur og ekki 100% rip-off eins og Clash OF THE Titans.
Iron Man 20 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Jafngóð og fyrsta GÆTU LEYNST E-H LITLIR SPOILERS
Þessi mynd kom mér smá á óvart enda bjóst ég ekki við að hún myndi toppa fyrstu myndina sem er ekkert svakaleg en samt fín. Þessi mynd er jafngóð, ef ekki aðeins betri. Það er meiri humór í henni, miklu meiri og aðeins meiri hasar, sérstaklega í endann sem er stútfullur af sprengingum.
Leikararvalið er gott og Sam Rockwell er óþolandi sem Hammer (jákvætt) og stelur senunni í atriðunum sem hann er í, fyrir utan Robba Downey. Mickey Rourke er finn en ekki meiri en það. Svo er Robert Downey Jr., hann er meistari. Hann smellpassar í hlutverk Tony Stark og er einfaldlega stórkostlegur og bráðfyndinn. Svo kom Scarlett Johanson... eða eitthvað. Hún er fín en eitthvað svo tilgangslaus fyrr en í endann þegar hún þarf að berjast við nokkrar vonda kall en annars, tilgangslaus. Gwyneth Paltrow, sem er SPOILER ekki kýld í andlitið ENDAR er góð en þrátt fyrir nóg af skjátima skilur hun ekki mikið eftir sig. Ekki viss hvort það sé aulahúmor eða auglýsing en hún er að drekka Dr.Pepper á tveim mismunandi stöðum í myndinni (Hún heitir Pepper Potts í myndinni).
Jon Favreau er góður hasarleikstjóri og hefur sannað það hérna. Annað sem hann hefur sýnt fram á er að hann er með athyglissýki. Hann er jafnstórt hlutverk og Scarlet Johansson-eitthvað, kannski ekki alveg en samt. Hann fær mikinn skjátíma en gerir eitthvað í þessari í staðinn fyrir að vera bara þarna eins og í fyrstu myndinni.
Yfir allt er þessi mynd aðeins skemmtilegri þrátt fyrir fyrirsjáanlegt plot og stereotýpur sem vonda kalla. Svo er líka týpíska vinir-ekki vinir-vinir sagan einhversstaðar í miðjum átökunum.
Myndin hefur það sem þarf, afþreyingargildi Í BOTN!
8/10
Mæli vel með þessari
Shutter Island0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Góð mynd en miðað við bókina... - Léttir spoilerar inn á milli -
Ég veit ekki um eina mynd, eða man ekki á augnablikinu, sem er betri en bókin eða jafn góð. Shutter Island er mjög góð mynd og draumasenurnar mjög kröftugar. í bókinni eru þær þó aðeins viltari og meira rugl en í myndinni. Draumasenurnar voru ekki bara sekúndu brot af einhverju kjaftæði heldur heil atriði sem ruglaði nokkra í salnum sem héldu að þetta væri í alvörunni og ég veit ekki enn hvernig það er hægt að fá það út. Þær voru nokkrar og hefði mátt stytta þær aðeins.
Frammistöðurnar eru mjög góðar og Leo DiCaprio gæti fengið tilnefningu næsta ár, eða hvað, er þessi mynd á þessari óskarsverðlaunahátíð eða næstu (allavega ekki tilnefnd í neitt). Aukapersónurnar eru góðar og ég vona að Mark Ruffalo verði í fleiri myndum á næstunni og Ben Kingsley er góður eins og í flestum myndum.
Því ég las bókina áður (bara fyrir viku) þá vissi ég af lokafléttunni sem var meira ,,Oh My God'' í bókinni en í myndinni. Kannski því ég vissi hana. En út af því að ég vissi hana sá ég í nokkrum atriðum hvernig persónurnar horfðu á hluti og aðra persónur. Svo voru nokkur skot sem sýndu beinlínis að eitthvað var að en þau eru virkilega vel falin í atriðinu sjálfu.
8/10
Virkilega útpæld, mjög stílisk, flott taka, geðveik leikstjórn og góðir leikarar. Bókin er meistaraverk og Shutter Island myndin er frábær.
Ég þarf kannski að sjá hana aftur, þegar ég er búinn að gleyma sögunni smá því ég þurfti ekkert að pæla á myndinni því ég vissi allt.
Up in the Air0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Mjög skemmtileg og raunveruleg mynd Myndin fjallar um Ryan Bingham sem vinnur við það að reka fólk sem forstjórarnir þora ekki að reka sjálfir. Hann er í minniháttar sambandi við konu sem ferðast jafn mikið og hann og þau hittasta af of til stutt. Myndin fjallar um Ryan og samböndin í kringum hann.
George Clooney er alveg stórkostlegur í aðalhlutverkinu og hinir leikararnir standa sig líka mjög vel en Clooney stendur upp úr. Myndin er skipt í Drama og Grín og blöndunin tekst mjög vel. Ef það er húmor þá er hann óborganlegur eins t.d. viðbrögð Steve (Alan úr Hangover) þegar hann er rekinn og nokkrir One-liners sem Clooney segir.
Söguþráðurinn er frekar einfaldur en það er mjög raunveruleg saga og það eru engar klisjur í myndinni. Ég bjóst við einni í lok myndarinnar en svo kom mjög eftirminnilegt atriði. Það er heldur ekki allta fyndið þegar fólkið er rekið og nokkrir sem tala um sjálfsmorð og sagan er pínu þung á köflum, aldrei of samt.
Ég mæli alveg með þessari. Mannleg saga með súrum húmor inn á milli.
8/10
Heilög sál0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Einföld mynd Ákvað að skella stuttri umfjöllun um þessa stuttmynd þar sem ég hef mikin áhuga á svona stuttmyndum sem ungt fólk gerir þar sem ég er sjálfur mikið að gera stuttmyndir (ég er 14 ára, byrjaði 12 ára) og er að klára eina núna sem ég ætla líka að setja á vefinn.
Ég veit ekki hvort þessi mynd var frjálst eða skólaverkefni en það skiptir engu. Myndin er bara einn stór boðskapur sem er greinilegt bara í titlinum. Umfjöllunarefnið í myndinni er frekar viðkvæmt (samkynhneigðir unglingar) og það tekur kannski þor að leika þessi hlutverk þótt þau geri ekkert samkynhneigt. Leikurinn er fínn, betri en í flestum unglingastuttmyndum. Myndin er mjög einföld, gerist á einum fundi, búið. Takan er líka mjög einföld og ekki mikið skipt um sjónarhorn og hljóðið mætti vera betur blandað. Mjög einföld taka, hljóð og leikur. Konan sem heldur fundinn ýkir leikinn aðeins og ég er ekki viss hvort hinir áttu að brosa í nokkrum skotum.
Ágæt stuttmynd, halda áfram.
Miðað við að þetta sé unglinga stuttmynd:
7/10
My Bloody Valentine 3-D0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Hrikalega léleg en léleg skemmtun? My Bloody Valentine 3-D er ágætlega léleg kvikmynd þannig talað. Lélegur leikur, lélegt handrit og ekki hrikalega ógnandi vondur kall. Samt, þegar ég fór á hana í bíó, sá ég ekki eftir peningunum eins og með Final Destination sem er hrikalega ömurleg á alla vegu! Mér leiddist ekki á myndinni þótt að nokkur atriði voru hrikalega lame og reyndu að vera dramatískt. Leikstjórinn sagði í Bonus á DVD disknum: Þetta er fyrsta hryllingsmyndin með átakanlega sögu, persónusköpun og konur með heila. Af hverju eru þær þá alltaf að detta og öskra hátt þannig að morðinginn heyrir í þeim? Af hverju eru þá allar persónur illa skrifaðar? Hefur þessi Lussier séð myndina sína eða hvað!
Myndin er eins og hver önnur gore mynd og hún er ágætlega gory og skemmtilegt að sjá hann drepa hvern á eftir hverjum. Gott að hann notar ekki pick axe í öll morð, samt flest. Skil ekki hvernig hann náði að rífa fólk í helming í byrjun myndarinnar.
Allir leika allt illa að það er næstum hlægilegt. Ég er að gagnrýna bíóútgáfuna í 3D. Þrívíddin er mjög ýkt og öskrar á mann að þetta sé þrívíddarmynd. Fljúgandi hlutir frá byssu til kjálka. Myndin er ekki mjög vel gerð en samt er nógu mikið blóð. Myndin var samt með ágætt skemmtanagildi fyrir mér, drápin nokkur hlægileg og ýkt. Ég sá myndian á DVD og hún er öll græn. Pappagleraugu eru hræðileg!
5/10
Myndin hefði jafnvel náð sex hefði hún ekki misst spennuna alveg síðustu tuttugu mínútur. Góð endahugmynd en ekki vel útfærð.
The Lovely Bones0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Gæti verið betri Um áramótin kom frændi minn með þessa mynd og sagði að þetta væri nýjasta mynd Peter Jackson og bjóst við colossal stríðsmynd. Ég vissi af bókinni svo ég vissi að hún væri ekki þannig. Myndin er ekki mjög þung og tæknibrellurnar sem eru þó nokkrar eru mjög illa gerðar.
SMÁ SPOILER!
Myndin fjallar um 14 ára stelpu sem verður nauðgað og myrt á hrottafullan hátt (ekki sýnt) og svo heft leitin að morðingjanum og sjónarhorn hennar frá einhverjum heimi á milli himins og jarðar.
ENDAR
Leikararnir standa sig ágætlega. Ég hef ekkert á móti Mark Wahlberg í þessari mynd en það er samt skrítið aðð hann skuli fá hlutverkið. Stelpan leikur líka vel og var ekkert slakari en hinir. Susan Sarandon gerir lítið í myndinni og ofleikur kannski aðeins ömmuna, ekki besta frammistaðan hennar. Rachel Weisz þótti mér vera lélegasta og hún gerði ekki neitt fyrir myndina og er auðgleymaleg. Stanley Tucci er mjög góður í hlutverki nauðgarans og mjög ógeðfelldur. Hann er líka frekar skrítinn með eitthvað hár á kollinum.
Myndin er alveg ágæt en er samt ekki mjög grípandi og ekki líkleg til Óskarsverðlauna. Kannski fyrir leik. Peter Jackson er allavega ekki að fá neinn Óskar í ár.
Myndin hefði mátt vera lengri, ekki nema 115 min. Stendur 139 min en varla getur credits verið í 25 min!
7/10
Lítið að gerast en samt mátt vera lengur og segja frá öllu. Mæli samt alveg með henni!
The Box0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Leiðinlegasta mynd árið 2009! 
The Box fjallar um hjón sem á við fjárhagsvandamál að stríða. Einn daginn kemur maður með kassa og býður þeim eina milljóna dollara ef þau ýtta á takka inn í kassanum. Afleiðingin af því er að einhver, einhversstaðar mun deyja.
SMÁ SPOILER KANNSKI
Þau ákveða að ýta á takkann og taka við peningunum. Þá byrjar fólk að elta þau og fullt af dularfullum hlutum.
Með dularfullum hlutum bjóst ég ekki við kona að lyfta vatninu með hugarorku og fullt af þannig kjaftæði. Ég bjóst við háklassa spennumynd eins og Donnie Darko en í staðinn fékk ég eitthvað algjört kjaftæði. Góðir leikarar, góður leikstjóri, ágætur söguþráður (byrjunin). Hvað getur klikkað? Leikararnir leika vel, allt er í flottum 80's fíling, flottar tæknibrellur, góð saga. Samt hefði ég viljað labba út úr henni í hlé en ég gerði það ekki því fyrri helmingur var ekkert miðað við seinni. Það er, eins og Tommi sagði, mikið að gerast en samt ekkert! Hún er aldrei spennandi, hrollvekjandi og vekur mann ekki til umhugsunar um lífið og tilveruna. Ég hef ekki séð Old Dogs og því er þetta leiðinlegasta mynd 2009, kannski ekki versta því hún er vel gerð og flott.
2/10
Stig fyrir umhverfi og leik. Annað stig fyrir endinn. Það þarf kjark til þess að enda Hollywood-mynd svona.
The Bad Lieutenant: Port of Call - New Orleans0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Vonbrigði með fínum leik Bad Lieutenant: Port of Call - New Orleans. Svona hljómar titilinn á nýjustu mynd Werner Herzogs sem kom síðast með Rescue Dawn og The Grizzly Man (held að hún hafi heitið það). Herzog er hinn fínasti kvikmyndagerðarmaður en þessi mynd er ekki nýtt meistaraverk eftir hann. Myndin er alls ekki bein endurgerð af Bad Lieutenant frá '92 og er sagan allt önnur. Nicolas Cage er Lieutenant í New Orleans og er að rannsaka morð nokkra blökkumanna og krakka. Myndin snýst mjög lítið í kringum morðin og meira í kringum Cage og hvernig hann klikkast alltaf meira og meira.
Myndin er með mjög skrýtinn tón og öll myndin bara mjög spes. Tónlistin er svosem fín en ekkert spes. Nicholas Cage stendur upp úr af öllum leikurum sem voru ekki að standa sig með klassaleikarar. Eva Mendes er alveg ágæt en skilur ekkert eftir sig. Nokkrar senur í myndinni eru mjög klikkaðar t.d.Kynlífssenan úti á götu og þegar Cage er að hóta gamallri konu. Síðarnefnda er örugglega skemmtilegasta atriði myndarinnar. Tvisvar til þrisvar í myndinni koma dýraatriði(þeir sem hafa séð myndina, vita hvað ég er að tala um) og hefði Werner sleppt þeim hefði myndin kannski skriðið upp í fimm stjörnur en nei, hann þurfti að hafa það. Jájá, til að sýna að Nicholas Cage sé í vímu en samt, meira en mínúta! Coolidge ofleikur mömmuna en pabbinn er fínn.
4/10
Mæli ekki með þessari, seinni helmingur samt miklu skárri!
Klikkuð mynd, já! Góð mynd, nei!
Avatar0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Frábær mynd og besta comeback í áraraðir! FOKK JÁ! Þetta er sjúk mynd! Alveg klárlega í öðru sætu yfir bestu myndir á þessu ári (basterds í fyrsta). Myndin er klárlega besta mynd Cameron ásamt T2 og hann er kominn aftur! Besta comeback ever!
Ég ætla að segja frá söguþræðinum í stuttu máli. Myndin gerist á Pandóru, sem er pláneta, árið 2154. Jake Sully sem er nýr þar kemur þangað til þess að stjórna svokölluðum Avatar og vingast við Na'vi ættbálkinn og segja þeim að flytja úr heimilinun sínu því að undir því er mikil auðlind fyrir herinn. Hann verður ástfanginn af innfæddri og hættir við að styðja herinn og reynir að verja Na'vi(ana).
Myndin er ótrúlega vel gerð og ég mæli bara með 3D þótt ég hafi ekki séð 2D en ég vil ekki sjá þá útgáfu þótt hún sé líka frábær en það er skemmtilt að sjá hana í þrívídd og geðveik skemmtun. Myndin er svo sjúklega vel gerð, hver einasti rammi er 100% vel unnin og hún er alveg Photo-Realistic eins og Cameron lofaði okkur. Eins og gott að hún floppar ekki því hún á það ekki skilið!
Sam Worthington er góður leikari og sýnir það í þessari mynd. Sigourney Weaver er ekki síðri og flestir leikarar eru mjög góðir og Stephen Lang er eitt besta illmenni sem ég hef séð lengi. Zoe Saldana er mjög góð sem bláa Na'vi(in) og ástarsaga hennar og Jake er óvenju heillandi ef ég má kvóta aðeins í Tomma. Bardagaatriðið í endann er algjörlega ótrúlegt, ekki besta síðan Return of the Kind, heldur BESTA bardagaatriði sem ég hef séð í bíómynd. Megaatriði sem endist í hálftíma.
Myndin er mjög nærri fullu húsi stiga en mér fannt einum of mikið að Na'vi fólkinu að tilbiðja nátturuguðinn sinn og dansa eitthvað og persónusköpun var ansi lítil. Nokkur samtöl voru svo aðeins klisjukennd eða smá kjánaleg.
Annars geðveik poppkornsmynd eða bara allt. Mynd sem hætt er að horfa á með öllum, fjölskyldu, vinum.
9/10
James Cameron er kominn aftur!
Natural Born Killers0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ofmetinn en samt ekki léleg mynd Ég ákvað að leigja þessa mynd um daginn sem allir voru að tala um og nokkrir hafa mælt með og sagt að hún sé ,,solid''. Því bjóst ég við ,,solid'' mynd eftir Oliver Stone.
Myndin er mjög hraðklippt. Það er skipt um liti, gæði og jafnvel í teiknimynd í myndinni og ég fékk bara hausverk á þessu öllu. Það var allt í lagi seinni helminginn en fyrri helminginn er þetta mesta artý mynd sem ég hef séð. Mér fannst klippingin því ekki góð og hræðilega tilgangslaus. Hefði ekki átt að vera svona hræðilega öfgafull eins og hún er. Ofbeldið hefði alveg komið til skila þótt að myndin væri ekki svona klippt.
Nokkrir segja að myndin sé ekki í samhengi en það var allt í lagi. Leikararnir eru góðir og Woody er frekar góður í myndinni en ekkert masterpiece, bara fínn. Juliette Lewis er frekar góð líka og Robert Downey er flottur, aðeins ungur þarna.
Myndin fjallar um Mickey og Maloret (held það) Knox sem eru raðmorðingjar sem ferðast um landið í 3 vikur og drepa 52 manns af handahófi. Þau verða súperstjörnur í gegnum sjónvarpið og myndin sýnir mikið af fjölmiðlunum og að þeir séu að gera morðingjahjónin að þessum stjörnum.
Myndin er ágætlega tekin upp en eins og með klippinguna, mjög öfgafull og intense taka. Öll sjónarhorn á ská, á hvolfi eða hristandi.
Ég skil ekki alveg hæpið yfir myndinni en skil alveg að ofbeldið var umdeild. Fín mynd með ágætum leikurum.