El orfanato 2007
(The Orphanage)
Frumsýnd: 7. mars 2008
No secret stays locked away forever
105 MÍNSpænska
23 verðlaun og 25 tilnefningar.
Kona flytur með fjölskyldu sína á æskuheimili sitt og opnar þar munaðarleysingjahæli fyrir fötluð börn. Áður en langt um líður fer sonur hennar að haga sér undarlega og hefur samskipti við ósýnilegan vin sinn.
Aðalleikarar
Leikstjórn
Handrit
Rúv
Ég segi ég er 10 ára og sá svoltið af myndini á Rúv en mér fannst skrýtið að þeir sögðu hún væri bönnuð innan 12 ára síðan var mér bannað að horfa á hana á hana vegna þess að ég var smá hræddur þegar konan dat oní baðkarið í veisluni og hún var mjög spennandi og mér langaði að klára hana
Ég segi ég er 10 ára og sá svoltið af myndini á Rúv en mér fannst skrýtið að þeir sögðu hún væri bönnuð innan 12 ára síðan var mér bannað að horfa á hana á hana vegna þess að ég var smá hræddur þegar konan dat oní baðkarið í veisluni og hún var mjög spennandi og mér langaði að klára hana
Ég var í síðasta hluta myndarinnar, klukkan var að verða tólf. Ljósin voru slökkt hjá mér og allir aðrir farnir að sofa. Laura var ein í munaðarleysingjahælinu, það brakaði í gólfinu, spennan var að drepa mig. Þá heyrðist hvíslað barnarödd „pabbi, pabbi“. ÉG FRÍKAÐI ÚT! Kveikti ljósin og setti á pásu. Strákurinn minn var sem sagt vaknaður og vildi fá vatnsglas. Hjúkkett, ekki draugur. The Orphanage er ein besta draugamynd sem ég hef séð. Það er langt síðan ég hef vikið mér undan að horfa á atriði en ég gerði það næstum hér. Þetta er frumraun leikstjóra undir handleiðslu Guillermo Del Toro en hann hefði alveg eins getað leikstýrt, hún er það góð.
Spoiler – Myndin fjallar um par sem ættleiðir lítinn strák, Simón, og flytur inn í gamal munaðarleysingjahæli, sem reyndar konan hafði verið á sem barn. Simón talar um að sjá fimm lítil börn í húsinu sem hann leikur sér við en auðvitað trúir því enginn. Svo hverfur Simón. Foreldrarnir leita og leita og leita og ég segi ekki meir.
Það er alveg ótrúlegt hvað það er hægt að hræða mann með gamaldags aðferðum og spookí andrúmslofti. Það var lítið um tæknibrellur, blóð eða læti almennt. Allar persónur voru vel þróaðar. Allir leikarar voru frábærir og allt small einhvernveginn saman. Handritið var ótrúlega vel ofið, ekki oft sem maður sér jafn djúpa sögu í draugamynd. Endirinn var líkar þvílíkt áhrifamikill að ég var í stökustu vandræðum að sofna. Það er hægt að gangrýna eitthvað. Eins og að Laura, móðir Simón, hefði átt að fatta ákveðinn hlut mun fyrr og leita lausna. Mér fannst líka skrítið að pabbinn átti ekki að hafa orðið var við neitt, hmm kannski ekki. Ljótasta atriðið í myndinni er einhvernveginn over the top og passar ekki inn í en það skemmdi ekki of mikið. Frábær mynd í alla staða, algjör gimsteinn.
„They want to play a game.“
Hrollvekjandi og Gullfalleg 
Í gegnum árin höfum við fengið alls kyns hrollvekjur á borð við endurgerðir, framhaldsmyndir og hvað sem Hollywood hefur getað blóðmjólkað, það hefur samt sem áður ávallt verið erlendu myndirnar sem oftast eru frumlegar og áhugaverðari en ræmurnar sem fá PG-13 stympilinn í BNA. Nú höfum við virkilega vel gerða hrollvekju sem þurfti ekki mikið fjármagn til að gera, magn penings þýðir ekki alltaf að gæði kvikmyndarinnar séu góð og nær þessi að sanna sitt þegar hún býður okkur að nærast á hinu frábæra handriti, leikstjórn, kvikmyndatöku, leikurum, persónum og fléttunni. Allt sem sést í þessari er frekar eftirminnilegt og sérstaklega er það fléttan sem stendur út, ekki hefði mig grunað það sem var verið að sýna mér þegar ég sá hver fléttan var enda náði myndin að nýta sér allt í kringum fléttuna á þann veg og "The Sixth Sense" gerði.
Þegar kemur að hrollvekju þema myndarinnar þá skýn myndin algjörlega og gerir það sem hún lofar. Þú munt hrökkva úr sætinu, þú munt halda fyrir augun því þau atriði sem þjóna þeim tilgangi að hræða þig hægt og rólega láta þau atriði virka á þann spennuþrungna hátt. Ekki er aðeins hrollvekju þema í myndinni heldur er hún gullfalleg og skilur áhorfandann eftir í góðu skapi og fullnægðann kvikmyndagláps þörfum sínum. Endirinn er einstaklega kraftmikill og er það hápunktur myndarinnar fyrir utan fléttuna, þeir vissu greinilega hvernig ætti að enda þetta.
þessi mynd gæti vel verið sú sem dregur fólk að erlendum hrollvekjum í framtíðinni eða að minnsta kosti sú sem gæti orðið notuð til að vísa í gæði erlendra mynda, spænskar myndir hafa verið mjög áhugaverðar og hugljúfar í gegnum seinustu ár eins og "Pan´s Labyrinth" en hann Guellrmo Del Toro framleiddi myndina og inniheldur þessi ræma mikið af hans eigin þemum. Það verður skemmtilegt að sjá hvernig leikstjórinn lætur verða úr sér þegar að næsta verkefni kemur því mjög erfitt veriður að toppa þessa í gæðum og listrænleika.
Ég mæli með þessar fyrir þá sem eru orðnir þreyttir á nútíma hrollvekju eða dáðu Pan´s Labyrinth.
Í gegnum árin höfum við fengið alls kyns hrollvekjur á borð við endurgerðir, framhaldsmyndir og hvað sem Hollywood hefur getað blóðmjólkað, það hefur samt sem áður ávallt verið erlendu myndirnar sem oftast eru frumlegar og áhugaverðari en ræmurnar sem fá PG-13 stympilinn í BNA. Nú höfum við virkilega vel gerða hrollvekju sem þurfti ekki mikið fjármagn til að gera, magn penings þýðir ekki alltaf að gæði kvikmyndarinnar séu góð og nær þessi að sanna sitt þegar hún býður okkur að nærast á hinu frábæra handriti, leikstjórn, kvikmyndatöku, leikurum, persónum og fléttunni. Allt sem sést í þessari er frekar eftirminnilegt og sérstaklega er það fléttan sem stendur út, ekki hefði mig grunað það sem var verið að sýna mér þegar ég sá hver fléttan var enda náði myndin að nýta sér allt í kringum fléttuna á þann veg og "The Sixth Sense" gerði.
Þegar kemur að hrollvekju þema myndarinnar þá skýn myndin algjörlega og gerir það sem hún lofar. Þú munt hrökkva úr sætinu, þú munt halda fyrir augun því þau atriði sem þjóna þeim tilgangi að hræða þig hægt og rólega láta þau atriði virka á þann spennuþrungna hátt. Ekki er aðeins hrollvekju þema í myndinni heldur er hún gullfalleg og skilur áhorfandann eftir í góðu skapi og fullnægðann kvikmyndagláps þörfum sínum. Endirinn er einstaklega kraftmikill og er það hápunktur myndarinnar fyrir utan fléttuna, þeir vissu greinilega hvernig ætti að enda þetta.
þessi mynd gæti vel verið sú sem dregur fólk að erlendum hrollvekjum í framtíðinni eða að minnsta kosti sú sem gæti orðið notuð til að vísa í gæði erlendra mynda, spænskar myndir hafa verið mjög áhugaverðar og hugljúfar í gegnum seinustu ár eins og "Pan´s Labyrinth" en hann Guellrmo Del Toro framleiddi myndina og inniheldur þessi ræma mikið af hans eigin þemum. Það verður skemmtilegt að sjá hvernig leikstjórinn lætur verða úr sér þegar að næsta verkefni kemur því mjög erfitt veriður að toppa þessa í gæðum og listrænleika.
Ég mæli með þessar fyrir þá sem eru orðnir þreyttir á nútíma hrollvekju eða dáðu Pan´s Labyrinth.
Hrollvekja án tæknibrellna 
Virkilega spennandi mynd. Minnti mig óneitanlega á The Haunting. Leikararnir stóðu sig allir með príði og spænskan setti mjög skemmtilegann svip, en þetta var ný upplifun fyrir mig að sjá spænska hrollvekju. Það voru sum atriði þar sem mér brá alveg hrikalega og fann að allur salurinn gerði það líka. Persónusköpunin var góð og söguþráðurinn hélt manni mest allann tímann og enda twistið kom mjög á óvart.
Virkilega spennandi mynd. Minnti mig óneitanlega á The Haunting. Leikararnir stóðu sig allir með príði og spænskan setti mjög skemmtilegann svip, en þetta var ný upplifun fyrir mig að sjá spænska hrollvekju. Það voru sum atriði þar sem mér brá alveg hrikalega og fann að allur salurinn gerði það líka. Persónusköpunin var góð og söguþráðurinn hélt manni mest allann tímann og enda twistið kom mjög á óvart.
Um myndina
Leikstjórn
Handrit
Framleiðandi
Picturehouse
Vefsíða:
Aldur USA:
R
Frumsýnd á Íslandi:
7. mars 2008