Aðalleikarar
Leikstjórn
Handrit
Hér er mynd sem verður líklega í Óskarsverðlaunaslagnum, allavega skv. þessum Óskari. Milk er byggð á sannri sögu um Harvey Milk, leikinn af Sean Penn, sem var fyrsti samkynhneigði pólitíkusinn í Kaliforníu. Það er sem sagt engin mjólk í myndinni ;-) Milk barðist fyrir réttindum samkynhneigðra á tíma þegar samkynhneigð var álitið vera sjúkdómur sem hægt væri að lækna og að hommar og lesbíur væru pervertar og barnaníðingar. Myndin er sýnd í þátíð, þ.e. Sean Penn er sögumaður og talar um liðna atburði. Penn er áhrifaríkur ræðumaður og er virkilega góður í þessu hlutverki. Í aukahlutverkum er valinn maður hvert sem litið er: Josh Brolin (No Country For Old Men), Emile Hirsch (Into The Wild) og James Franco (Spider-Man). Virkilega áhrifarík mynd sem maður gleymir ekki í bráð.
Milk segir frá Harvey Milk(Sean Penn) sem barðist fyrir rétti samkynhneigðra í Bandaríkjunum á áttunda áratug síðustu aldar. Alveg í lagi þessi mynd en ekki alveg minn tebolli. Sagan er merkileg en myndin er hálf dauð. Hún endurtekur sig og það er eins og sama atriðið sé aftur og aftur. Sean Penn er góður og nær öllum hommatöktunum, maður trúir honum alveg en enginn leiksigur samt. James Franco og Josh Brolin eru ágætir en báðir hafa áður gert betur. Mér fannst Milk sæmileg, það má horfa á hana alls ekki léleg, sagan er verðugt kvikmyndaefni en umbúðirnar sem hún er í eru slappar. Ég segi tvær stjörnur eða 6/10.
Sterkur Penn, að venju
Það má vel vera að Sean Penn geti verið pínu brjálaður í einkalífinu, en þegar hann er upp á sitt besta í vinnunni sinni er alltaf ljómandi gaman að fylgjast með honum. Hann er stórkostlegur leikari og algört kamelljón þegar kemur að hlutverkavali. Hann slær hvergi feilnótu sem Harvey Milk. Penn gjörsamlega hverfur í augum áhorfandans og eftir stendur elskulegur, metnaðarfullur maður á fimmtugsaldri sem fær þig hiklaust á sitt band.
Myndin er annars helvíti góð. Hún er vönduð, athyglisverð en þó umfram allt mikilvæg. Það sem dregur einkunnina niður er annars vegar þessi standard keyrsla á henni. Milk fylgir strangri formúlu út í gegn og oft leið mér eins og ég hafi séð þessa sömu mynd áður, bara í öðruvísi búningi. Það virkar kannski ósanngjarnt að vera að setja út á sannsögulega mynd fyrir að vera klisjukennd í strúktúr, en ég neita samt að trúa því að saga Milks hefði ekki getað verið byggð upp öðruvísi. Milk náði alveg að skilja ýmislegt eftir sig, en á endanum var ég ekkert sérlega gripinn af dramanu.
Annars er heill haugur af efnilegum ungum mönnum í aukahlutverkum sem gera gott ennþá betra. Það vantar reyndar mikla dýpt í flest hlutverkin, en strákar eins og Emile Hirsch, Diego Luna, Lucas Grabeel (High School Musical krakkinn??) og Joseph Cross gera heilmikið við það sem þeir hafa. Josh Brolin stóð sig líka mjög vel. Takið sérstaklega eftir því hvað hann nær að gera mikið einungis með svipbrigðum, og hvað slíkt segir mikið um hans karakter. Annars var ég mikið hrifinn (samt ekki þannig) af James Franco, og fannst hann eiginlega eiga ekki síður leiksigur heldur en Penn. Hann stóð sig frábærlega í mikilvægu hlutverki og ég keypti hann fullkomlega sem elskhuga Milks.
Gus Van Sant hefur alltaf kunnað að meðhöndla leikara, það er hans stærsti kostur. Milk má vera sönn saga um mikilvægan kafla í sögu menningar, en þetta er fyrst og fremst mynd borin uppi af leikurum. Það sést líka hvernig tæknivinnslan reynir aldrei að trufla mann frá því. Kvikmyndatakan er einföld og eru senur oft látnar spilast í heilum tökum frá aðeins einu sjónarhorni. Kemur vel út.
Milk feilar aldrei á því að fanga athygli þína. Myndin er engin klassík, og mér finnst jafnvel tæpt að hún eigi heima á Óskarnum í öðrum flokkum heldur en leik og leikstjórn, en hún er merkileg engu að síður. Síðan verður spennandi að sjá hvort Bryan Singer geri myndina The Mayor of Castro Street, sem fjallar um sama efni. En báðir Singer og Van Sant litu á sögu þessa manns sem eitt draumaverkefni sitt. Gus var víst á undan.
7/10
Það má vel vera að Sean Penn geti verið pínu brjálaður í einkalífinu, en þegar hann er upp á sitt besta í vinnunni sinni er alltaf ljómandi gaman að fylgjast með honum. Hann er stórkostlegur leikari og algört kamelljón þegar kemur að hlutverkavali. Hann slær hvergi feilnótu sem Harvey Milk. Penn gjörsamlega hverfur í augum áhorfandans og eftir stendur elskulegur, metnaðarfullur maður á fimmtugsaldri sem fær þig hiklaust á sitt band.
Myndin er annars helvíti góð. Hún er vönduð, athyglisverð en þó umfram allt mikilvæg. Það sem dregur einkunnina niður er annars vegar þessi standard keyrsla á henni. Milk fylgir strangri formúlu út í gegn og oft leið mér eins og ég hafi séð þessa sömu mynd áður, bara í öðruvísi búningi. Það virkar kannski ósanngjarnt að vera að setja út á sannsögulega mynd fyrir að vera klisjukennd í strúktúr, en ég neita samt að trúa því að saga Milks hefði ekki getað verið byggð upp öðruvísi. Milk náði alveg að skilja ýmislegt eftir sig, en á endanum var ég ekkert sérlega gripinn af dramanu.
Annars er heill haugur af efnilegum ungum mönnum í aukahlutverkum sem gera gott ennþá betra. Það vantar reyndar mikla dýpt í flest hlutverkin, en strákar eins og Emile Hirsch, Diego Luna, Lucas Grabeel (High School Musical krakkinn??) og Joseph Cross gera heilmikið við það sem þeir hafa. Josh Brolin stóð sig líka mjög vel. Takið sérstaklega eftir því hvað hann nær að gera mikið einungis með svipbrigðum, og hvað slíkt segir mikið um hans karakter. Annars var ég mikið hrifinn (samt ekki þannig) af James Franco, og fannst hann eiginlega eiga ekki síður leiksigur heldur en Penn. Hann stóð sig frábærlega í mikilvægu hlutverki og ég keypti hann fullkomlega sem elskhuga Milks.
Gus Van Sant hefur alltaf kunnað að meðhöndla leikara, það er hans stærsti kostur. Milk má vera sönn saga um mikilvægan kafla í sögu menningar, en þetta er fyrst og fremst mynd borin uppi af leikurum. Það sést líka hvernig tæknivinnslan reynir aldrei að trufla mann frá því. Kvikmyndatakan er einföld og eru senur oft látnar spilast í heilum tökum frá aðeins einu sjónarhorni. Kemur vel út.
Milk feilar aldrei á því að fanga athygli þína. Myndin er engin klassík, og mér finnst jafnvel tæpt að hún eigi heima á Óskarnum í öðrum flokkum heldur en leik og leikstjórn, en hún er merkileg engu að síður. Síðan verður spennandi að sjá hvort Bryan Singer geri myndina The Mayor of Castro Street, sem fjallar um sama efni. En báðir Singer og Van Sant litu á sögu þessa manns sem eitt draumaverkefni sitt. Gus var víst á undan.
7/10
Um myndina
Leikstjórn
Handrit
Vefsíða:
Aldur USA:
R
Frumsýnd á Íslandi:
20. febrúar 2009
Útgefin:
8. apríl 2010