A Mighty Wind 2003
Back together for the first time, again.
91 MÍNEnska
Grínádeila um endurkomu þjóðlagasveitarinnar the Folksmen á sjöunda áratug síðustu aldar, þar sem hún býr sig undir minningartónleika látins umboðsmanns.
Aðalleikarar
Leikstjórn
Handrit
Ekkert annað en meistarastykki hér á ferð. Horfði á Best In Show og trúði ekki að hægt væri að gera fyndnari mynd en A Mighty Wind slær henni skemmtilega við. Myndin er þessum skemmtilega mocu-mentory stíl þar sem samtöl og viðtöl eru frábærlega sett upp og vitleysan fer aldrei það langt í öfgarnar að þetta verði tilgerðarlegt. Allir leikarar standa sig frábærlega og ýktur leikur er eitthvað sem þú finnur ekki í þessari mynd og tónlistin er svo mögnuð að öll lögin hefðu átt að vera tilnefnd til Óskarsins(Kiss at the end of a rainbow var tilnefnt en tapaði fyrir LOTR sem var ömurlegt). Í gagnrýni á þessari mynd er myndin rökkuð niður án þess að horft væri á alla myndina. Ég bið fólk að dæma ekki fyrirfram og horfa frá upphafi til enda því hér leynist snilld sem vert er að horfa á. Pottþétt skemmtun.
Ég hef ekki skrifað gagnrýni í háa herrans tíð en ég get ekki setið hjá og leyft fólki að tala illa um þessa stórkostlegu mynd. A Mighty Wind kemur úr hugarheimi þeirra Christopher Guest og Eugene Levy, snillinganna á bak við This is Spinal Tap, Best in Show og Waiting for Guffman. Ég veit að þessi húmor er ekki fyrir alla, en það er leitt að sjá að fólk er orðið svo vant prumpubröndurum og hallærislegum neðanbeltishúmor að svona bíókonfekt fær ekki séns. Eins og í þeirra fyrri myndum nota Guest og Levy heimildamynda-þemað til að gera bráðfyndna gamanmynd. Nú snúa þeir sér að útjöskuðum þjóðlagasöngvurum sem ákveða að snúa aftur 30 árum eftir hátind vinsældanna til að kveðja þekktan mann úr bransanum. Það eru þrjár hljómsveitir sem koma fram: The New Main Street Singers (með Parker Posey, John Michael Higgins og Jane Lynch í fararbroddi), The Folksmen (Christopher Guest, Michael McKean og Harry Shearer), og Mitch & Mickey (Eugene Levy og Catherine O'Hara). Í aukahlutverkum eru t.a.m. Bob Balaban, Ed Begley, og hin óborganlega Jennifer Coolidge. Þeir sem höfðu gaman að Best in Show eiga hreinlega eftir að dýrka þessa mynd. Eins og ég sagði þá er A Mighty Wind alls ekki mynd sem höfðar til allra, en þeir sem gefa henni séns eiga ekki eftir að sjá eftir því. Ég er búinn að sjá þessa mynd tvisvar, og sá allt leikaraliðið á tónleikum sem karakterarnir úr myndinni, og það er ekki annað hægt en að dást að hæfileikunum sem þetta fólk hefur. Frábær mynd.
Ég reyndi en gat ekki klárað, Ég reyndi aftur og komst styttra.
Ég komst að þeirri niðurstöðu að engin annar ætti að leggja það á sig að reyna að horfa á þetta sorp. Ef þú ert að hugsa um það, ekki gera það. Ef þú ert að hugsa um að sleppa því, stattu þá við það.
Ég veit ekki hvað maður á að segja um þessa mynd annað en að þetta er einhverskonar bíómynd að reyna að vera heimildarmynd, sem reynir að vera bíómynd, eða öfugt. Allavega niðurstaðan er það slæm að ég vona að fólk taki mig á orðinu og forðist hana eins og að pissa upp í vindinn, þú munt nefnilega sjá eftir báðu.
Hálfa stjarnan er fyrir viðleitni.
Um myndina
Leikstjórn
Handrit
Christopher Guest, Eugene Levy
Framleiðandi
Castle Rock Entertainment
Vefsíða:
Aldur USA:
PG-13
VHS:
19. febrúar 2004