Aðalleikarar
Leikstjórn
Handrit
Ein af betri kvikmyndaupplifunum mínum í lengri tíma. Birth er hreint listaverk frá upphafi til enda, sviðsmyndin er frábær og helst vel út alla myndina. Það er verið að gera úlfalda úr mýflugu að mínu mati varðandi hneykslanleg atriði í þessari mynd.
Ég vissi ekki við hverju ég átti að búast þegar ég fór á þessa mynd, en eftir á þá var ég mjög ánægður með þann tíma sem myndin varði. Myndin minnir mann dálítið á Kubrick, en þó án þess að hér sé um einhverja stælingu á honum að ræða. Hér er það umgjörðin, persónutúlkun, sviðsmyndin, tökurnar og klippingin sem gerir þessa mynd og er söguþræðinum æðri sem er í raun bara það sem leiðir mann í gegnum listaverkið. Myndin er glettin og maður skellti upp úr öðru hvoru. Myndir sem þessi höfða mjög misjafnlega til fólks, þeir sem vænta aðeins afþreyingar og eru ekki tilbúnir til að upplifa myndina verða eflaust fyrir vonbrigðum. Það er stór munur á því að bara horfa á myndir eða að upplifa þær, þessi mynd er hrein upplifun.
Hvað var ég að horfa á??
Ég er oftast þannig að sama hversu slöpp bíómyndin er sem ég er að horfa á, þá reyni ég a.m.k. að finna eitthvað jákvætt við hana. Það því miður stóðst ekki hér.
Birth er tóm steypa og ekkert annað, og hugsanlega einhver misheppnaðasta tilraun fyrir drama sem ég get ímyndað mér. Sagan er súr, og þá ekki á góðan máta, hún er bara það sýrð og bjánaleg að ég er viss um að hvorki David Lynch né Kubrick heitinn hefðu getað gert betur.
Annars er myndin bara grútleiðinleg, og á allan hátt óspennandi. Það gerðist nákvæmlega EKKERT í þessari mynd! Ég sat í bíóinu og barðist fyrir að sjá eitthvað gott í þessu en ég gat það ekki. Því meira sem ég reyndi, því meira pirraður varð ég. Ekki einn hlutur fannst mér áhugaverður.
Varla reyndi ég að taka tillit til frammistöðu Nicoles Kidman því ég hugsaði allan tímann: Hvað var hún að hugsa?!?! Eins og The Stepford Wives hafi ekki verið nógu mislukkuð þarf hún að láta akkerið ennþá neðar síga. Stíllinn - þótt vandaður sé - er líka glataður. Eitthvað hefur Jonathan Glazer reynt að sýna hversu listrænn hann getur verið, en það gengur ekki. Hann reynir að skapa eitthvað ''silent movie-þema,'' en niðurstaðan þar er glæpsamlega léleg. Ég trúi þessu varla upp á manninn. Hann gerði hina fersku og geðsjúku Sexy Beast fyrir nokkrum árum og sýndi góð tilþrif þar. En þessi mynd ofnotar tilgangslaus atriði og teygir úr þeim óþarft (helst ber að nefna byrjunina. Þeir sem hafa séð myndina hljóta að vita hvað ég á við) ásamt því að vera óviljandi fyndin talsvert oft.
Sú tilfinning sem ég upplifði eftir þessa mynd er ólýsanleg. Það má vel vera að ég ''fatti'' bara ekki hvað hún er að segja, þ.e.a.s. ef hún er eitthvað að reyna að segja við áhorfandann. En myndin sem ég sá er bara eins og ein viðurstyggilega langdregin og þreytandi sápuópera. Þessi einkunn er afar sjaldgæf hjá mér, en Birth fannst mér eiga ásinn svo sannarlega skilið.
Ég er oftast þannig að sama hversu slöpp bíómyndin er sem ég er að horfa á, þá reyni ég a.m.k. að finna eitthvað jákvætt við hana. Það því miður stóðst ekki hér.
Birth er tóm steypa og ekkert annað, og hugsanlega einhver misheppnaðasta tilraun fyrir drama sem ég get ímyndað mér. Sagan er súr, og þá ekki á góðan máta, hún er bara það sýrð og bjánaleg að ég er viss um að hvorki David Lynch né Kubrick heitinn hefðu getað gert betur.
Annars er myndin bara grútleiðinleg, og á allan hátt óspennandi. Það gerðist nákvæmlega EKKERT í þessari mynd! Ég sat í bíóinu og barðist fyrir að sjá eitthvað gott í þessu en ég gat það ekki. Því meira sem ég reyndi, því meira pirraður varð ég. Ekki einn hlutur fannst mér áhugaverður.
Varla reyndi ég að taka tillit til frammistöðu Nicoles Kidman því ég hugsaði allan tímann: Hvað var hún að hugsa?!?! Eins og The Stepford Wives hafi ekki verið nógu mislukkuð þarf hún að láta akkerið ennþá neðar síga. Stíllinn - þótt vandaður sé - er líka glataður. Eitthvað hefur Jonathan Glazer reynt að sýna hversu listrænn hann getur verið, en það gengur ekki. Hann reynir að skapa eitthvað ''silent movie-þema,'' en niðurstaðan þar er glæpsamlega léleg. Ég trúi þessu varla upp á manninn. Hann gerði hina fersku og geðsjúku Sexy Beast fyrir nokkrum árum og sýndi góð tilþrif þar. En þessi mynd ofnotar tilgangslaus atriði og teygir úr þeim óþarft (helst ber að nefna byrjunina. Þeir sem hafa séð myndina hljóta að vita hvað ég á við) ásamt því að vera óviljandi fyndin talsvert oft.
Sú tilfinning sem ég upplifði eftir þessa mynd er ólýsanleg. Það má vel vera að ég ''fatti'' bara ekki hvað hún er að segja, þ.e.a.s. ef hún er eitthvað að reyna að segja við áhorfandann. En myndin sem ég sá er bara eins og ein viðurstyggilega langdregin og þreytandi sápuópera. Þessi einkunn er afar sjaldgæf hjá mér, en Birth fannst mér eiga ásinn svo sannarlega skilið.
Um myndina
Leikstjórn
Handrit
Jean-Claude Carrière, Milo Addica
Kostaði
$11.000.000
Tekjur
$41.000.000
Vefsíða:
Aldur USA:
R
Frumsýnd á Íslandi:
21. janúar 2005