Thor 2011
(The Mighty Thor, Þór)
Justwatch
Frumsýnd: 27. apríl 2011
Whosoever holds this hammer, if he be worthy, shall possess the power of...
114 MÍNEnska
Þrumuguðinn Thor hefur komið sér í klípu nú hefur hann með gáleysi og hroka kveikt undir fornu stríði sem kulnað var í. Þá fær Odin faðir hans endanlega nóg og kastar honum úr Ásgarði. Refsing hans skal vera að dvelja á jörðinni, þar sem vísindamaðurinn Jane Foster verður á vegi hans í þann mund sem hann fellur til jarðar. Hún hefur mikinn áhuga... Lesa meira
Þrumuguðinn Thor hefur komið sér í klípu nú hefur hann með gáleysi og hroka kveikt undir fornu stríði sem kulnað var í. Þá fær Odin faðir hans endanlega nóg og kastar honum úr Ásgarði. Refsing hans skal vera að dvelja á jörðinni, þar sem vísindamaðurinn Jane Foster verður á vegi hans í þann mund sem hann fellur til jarðar. Hún hefur mikinn áhuga á undarlegum merkingum sem hafa fundist á yfirborði plánetunnar og hefur á tilfinningunni að þessi athyglisverði aðkomumaður geti veitt henni frekari innsýn í málið. Ekki líður á löngu þar til þau fara að fella hugi saman. En Thor fær ekki að ganga lengi meðal manna óáreittur. Stríðið sem olli brottvísun hans úr ríki föður hans eltir hann til jarðar þar sem myrkasta skuggavera Ásgarðs sendir heri sína á eftir honum. Nú þarf hann að gera upp við sig hvort hann er sá hrokagikkur og ónytjungur sem faðir hans telur hann vera, eða hetjan sem jörðin þarfnast helst.... minna
Aðalleikarar
Leikstjórn
Handrit
Eins og er, óvæntasta mynd 2011 
Thor gæti áreiðanlega orðið óvætnasta mynd 2011. Einn þriðji af árinu er búinn og eins og er, er Thor lang óvæntasta. Ég bjóst við að myndin væri miklu minni þegar kemur að húmori og karakterum og eyddi of mikilli orku í tæknibrellur og spennu.
Svo var ekki.
Myndin er að sjálfsögðu full af spennuatriðum og CG, en á sama tíma er myndin mjög fyndin og hefur eftirminnilega karaktera. Orkan og hraðinn er drullugóður út myndina og tapast aldrei. Kenneth Branagh leikstýrir myndinni og er hann ein af stærstu ástæðunum af hverju myndin virkar. Flæðið er mjög gott, skemmtanagildið er frábært og tónaskiptingin milli húmors, spennu eða eitthvers annars er mjög vel gert.
Myndin hefur auðvitað fullt af villum samanborið við goðafræðina, en ég bjóst við því að þær yrðu fleiri. Þær stærstu voru líklegast (eins og hefur verið oft nefnt) að jötuninn Laufey er karlkyns og að þrír félagar Thors (Fandral, Hogun, and Volstagg) voru sérsamdir fyrir myndasögunar. Það tekur líka smávegis tíma að venjast hvernig sum nöfnin eru sögð (Mjölnir, Heimdallur og fleiri).
Flestir leikararnir standa sig frekar vel en það er Chris Hemsworth sem eignar sér þessa mynd. Hvernig hann túlkar persónu sína lætur hann vera viðkunnulegan, skemmtilegan, bad-ass og mjög fyndinn. Illmennið varð líka betra eftir því sem leið á myndina, en það er miklu meira á bak við hann en það sem lítur út fyrir í byrjuninni. Það er leiðinlegt að margir af aukaleikurunum fengu ekki meiri skjátíma en þau náðu samt að sýna ágætan lit. Ég var líka ánægður með karakterinn hennar Natalie Portman, en hún er ekki Damsel In Distress (persóna, oftast kona, sem maður þarf alltaf að bjarga og kemur sér oft í vandræði) og sambandið milli hennar og Thor er ekki eins klisjukennt og það hefði getað verið.
Myndin lítur stórkostalega út. Skotin af Ásgarði eru með þeim bestu sem ég hef séð í dágóðan tíma. Mér fannst samt skökku skotin sem koma fyrir í myndinni minna mig óþarflega mikið á Battlefield Earth, og það er aldrei góður hlutur. Annars er ekkert hægt að kvarta undan kvikmyndatökunni, tæknibrellunum (eins og árásin í jötnaheimin, VÁ) og búningum.
Myndin er alls ekki frumleg, enda er bæði Thor og illmennið með kunnulega sögu og motivation á bak við sig, en hún nær mest öllu rétt. Hún heldur orkunni vel, en nær samt að setja smávegis dýpt. Þetta er mynd sem hefði auðveldlega getað orðið að slysi með fullt af hallærisleika en sem betur fer var hún það ekki. Þá er bara að vona að Captain America verði svipað góð.
8/10, ég á, á sinn hátt, erfitt með að trúa því að þetta sé 2./3. besta mynd ársins eins og er.
Thor gæti áreiðanlega orðið óvætnasta mynd 2011. Einn þriðji af árinu er búinn og eins og er, er Thor lang óvæntasta. Ég bjóst við að myndin væri miklu minni þegar kemur að húmori og karakterum og eyddi of mikilli orku í tæknibrellur og spennu.
Svo var ekki.
Myndin er að sjálfsögðu full af spennuatriðum og CG, en á sama tíma er myndin mjög fyndin og hefur eftirminnilega karaktera. Orkan og hraðinn er drullugóður út myndina og tapast aldrei. Kenneth Branagh leikstýrir myndinni og er hann ein af stærstu ástæðunum af hverju myndin virkar. Flæðið er mjög gott, skemmtanagildið er frábært og tónaskiptingin milli húmors, spennu eða eitthvers annars er mjög vel gert.
Myndin hefur auðvitað fullt af villum samanborið við goðafræðina, en ég bjóst við því að þær yrðu fleiri. Þær stærstu voru líklegast (eins og hefur verið oft nefnt) að jötuninn Laufey er karlkyns og að þrír félagar Thors (Fandral, Hogun, and Volstagg) voru sérsamdir fyrir myndasögunar. Það tekur líka smávegis tíma að venjast hvernig sum nöfnin eru sögð (Mjölnir, Heimdallur og fleiri).
Flestir leikararnir standa sig frekar vel en það er Chris Hemsworth sem eignar sér þessa mynd. Hvernig hann túlkar persónu sína lætur hann vera viðkunnulegan, skemmtilegan, bad-ass og mjög fyndinn. Illmennið varð líka betra eftir því sem leið á myndina, en það er miklu meira á bak við hann en það sem lítur út fyrir í byrjuninni. Það er leiðinlegt að margir af aukaleikurunum fengu ekki meiri skjátíma en þau náðu samt að sýna ágætan lit. Ég var líka ánægður með karakterinn hennar Natalie Portman, en hún er ekki Damsel In Distress (persóna, oftast kona, sem maður þarf alltaf að bjarga og kemur sér oft í vandræði) og sambandið milli hennar og Thor er ekki eins klisjukennt og það hefði getað verið.
Myndin lítur stórkostalega út. Skotin af Ásgarði eru með þeim bestu sem ég hef séð í dágóðan tíma. Mér fannst samt skökku skotin sem koma fyrir í myndinni minna mig óþarflega mikið á Battlefield Earth, og það er aldrei góður hlutur. Annars er ekkert hægt að kvarta undan kvikmyndatökunni, tæknibrellunum (eins og árásin í jötnaheimin, VÁ) og búningum.
Myndin er alls ekki frumleg, enda er bæði Thor og illmennið með kunnulega sögu og motivation á bak við sig, en hún nær mest öllu rétt. Hún heldur orkunni vel, en nær samt að setja smávegis dýpt. Þetta er mynd sem hefði auðveldlega getað orðið að slysi með fullt af hallærisleika en sem betur fer var hún það ekki. Þá er bara að vona að Captain America verði svipað góð.
8/10, ég á, á sinn hátt, erfitt með að trúa því að þetta sé 2./3. besta mynd ársins eins og er.
Ásatrú er núna ofur-svöl!
Marvel myndir eru að mínu mati ekkert alltaf vel heppnaðar. Eins og Ghost Rider, Spiderman myndirnar (þær eru yndislegar á sinn hátt en dude..kommon wake up), Daredevil, X-Men 3, X-Men Origins, Elektra og listinn heldur áfram. En svo koma myndir eins og X-Men 1&2, Hulk, Incredible Hulk, Blade 2 sem að eru alveg fínar (samt X-Men eru fokking geðveikar). Þessi fer í flokk sem góðar, sem er í sama flokki og X-Men 1&2 og þetta eru held ég með þeim einu sem að eru í þessum flokki að mínu mati. Thor kýldi mig svo fast í smettið að ég varð kjaftstopp. Án djóks, ég vissi ekki að Marvel gæti gert þetta og þetta er leikstjóranum Kenneth Branagh að þakka. Hann er reyndur og mjög góður leikstjóri sem kann að gera myndir og ég vil að hann haldi áfram að gera fleiri myndir fyrir Marvel (allavegana sem tengjast Thor). Ég vil meira af Thor.
Ég vissi af Thor teiknimyndinasögunni en hafði voða lítinn áhuga á að lesa hana og ég held að ég muni ekki gera það, því myndin hafði þau áhrif að ég vil ekki eyðileggja þessa sýn af Thor. Því hvernig hann var leikinn og stælaður, algjör snilld ! Þessi nýi leikari mun fá mikla athygli í framtíðinni fyrir Góða hluti, hann náði allavegana að sannfæra mig hérna. Hann var svo fyndinn, svo svalur, charming, heitur, sexý, sveittur, fallegur, skorin, sítt og fallegt hár...ég verð að fá hjálp. Hann var svona AWESOME! En hvernig voru hinir leikararnir? Skemmtilegir, ekkert annað. Ég hafði gaman af þeim og þeir skemmtu mér allan tímann, fyrir utan Loki, en maður fann fyrir honum.
Ásgarður var gullfallegur, tæknibrellurnar voru ofur epískar og útlitið algjör snilld. Ég fékk stundum í magann því brellurnar heilluðu mig svo ofur mikið. En ég er búinn að dást af þessari mynd ofur mikið, en það eru hlutir sem bögguðu mig við myndina. "The First Act" fór aðeins of mikið í það að útskýra hluti og þá fór ég að hugsa hvað það hefði verið betra að leyfa baksögunni bara að flæða inn af sjálfu sér. En þá þyrftu þau meiri tíma og þá hafði það gert myndina betri því að þá hefði verið meira af THOOOOOR !! Svo var það líka annað sem að ég bjóst við: Klisjuleg-dæmigerð-ástarsaga milli aðalpersónanna. Mér líkaði alveg við það en ég varð þreyttur, svæfði mig aðeins.
Ég vona að ég þurfi ekki að vera smeikur fyrir Captain America, en hún lofar góðu og svo kemur The Avengers og ég varð svo pimped up eftir að horfa á þessa mynd, ég er að deyja hérna! Önnur von hérna: að Marvel myndirnar verða betri með árunum. Iron Man-myndirnar og svona, hvað er málið? En fyrir þá sem elska teiknimynda-sögur og ofurhetju myndir, eiga eftir að stúta þessari mynd. Hlakka svo til þegar hún kemur á disk !!!
8/10
Marvel myndir eru að mínu mati ekkert alltaf vel heppnaðar. Eins og Ghost Rider, Spiderman myndirnar (þær eru yndislegar á sinn hátt en dude..kommon wake up), Daredevil, X-Men 3, X-Men Origins, Elektra og listinn heldur áfram. En svo koma myndir eins og X-Men 1&2, Hulk, Incredible Hulk, Blade 2 sem að eru alveg fínar (samt X-Men eru fokking geðveikar). Þessi fer í flokk sem góðar, sem er í sama flokki og X-Men 1&2 og þetta eru held ég með þeim einu sem að eru í þessum flokki að mínu mati. Thor kýldi mig svo fast í smettið að ég varð kjaftstopp. Án djóks, ég vissi ekki að Marvel gæti gert þetta og þetta er leikstjóranum Kenneth Branagh að þakka. Hann er reyndur og mjög góður leikstjóri sem kann að gera myndir og ég vil að hann haldi áfram að gera fleiri myndir fyrir Marvel (allavegana sem tengjast Thor). Ég vil meira af Thor.
Ég vissi af Thor teiknimyndinasögunni en hafði voða lítinn áhuga á að lesa hana og ég held að ég muni ekki gera það, því myndin hafði þau áhrif að ég vil ekki eyðileggja þessa sýn af Thor. Því hvernig hann var leikinn og stælaður, algjör snilld ! Þessi nýi leikari mun fá mikla athygli í framtíðinni fyrir Góða hluti, hann náði allavegana að sannfæra mig hérna. Hann var svo fyndinn, svo svalur, charming, heitur, sexý, sveittur, fallegur, skorin, sítt og fallegt hár...ég verð að fá hjálp. Hann var svona AWESOME! En hvernig voru hinir leikararnir? Skemmtilegir, ekkert annað. Ég hafði gaman af þeim og þeir skemmtu mér allan tímann, fyrir utan Loki, en maður fann fyrir honum.
Ásgarður var gullfallegur, tæknibrellurnar voru ofur epískar og útlitið algjör snilld. Ég fékk stundum í magann því brellurnar heilluðu mig svo ofur mikið. En ég er búinn að dást af þessari mynd ofur mikið, en það eru hlutir sem bögguðu mig við myndina. "The First Act" fór aðeins of mikið í það að útskýra hluti og þá fór ég að hugsa hvað það hefði verið betra að leyfa baksögunni bara að flæða inn af sjálfu sér. En þá þyrftu þau meiri tíma og þá hafði það gert myndina betri því að þá hefði verið meira af THOOOOOR !! Svo var það líka annað sem að ég bjóst við: Klisjuleg-dæmigerð-ástarsaga milli aðalpersónanna. Mér líkaði alveg við það en ég varð þreyttur, svæfði mig aðeins.
Ég vona að ég þurfi ekki að vera smeikur fyrir Captain America, en hún lofar góðu og svo kemur The Avengers og ég varð svo pimped up eftir að horfa á þessa mynd, ég er að deyja hérna! Önnur von hérna: að Marvel myndirnar verða betri með árunum. Iron Man-myndirnar og svona, hvað er málið? En fyrir þá sem elska teiknimynda-sögur og ofurhetju myndir, eiga eftir að stúta þessari mynd. Hlakka svo til þegar hún kemur á disk !!!
8/10
Virkilega vel heppnuð
Thor kom mér ótrulega á óvart, handritið kom á óvart, leikurinn kom á óvart, karakterinn og allt saman útaf þetta heppnaðist allt svo vel. Thor er svo epic, flókið að setja í kvikmynd-dæmi, þá heppnaðist mindfuckið fullkomnlega. Ofurhetjan sjálf er svalur, hrokafullur en á öðruvísi hátt, ekki svona Starsky týpa en léttari, sem er greinilega að virka, hrokinn; til þess að auka afþreyinguna. Þetta er svo góð afþreyingar mynd að manni leiðist ekki eina sekúndu, gott feelgood í gangi eftir hana og fannst mér galaxy kenningingin þeirra áhugaverð, hvernig alheimurinn (eða þessi partur af honum) tengist allt saman í eitt stórt, Þeir setja eiginlega bara meiri bakgrunn við trúna, er sett í áhugaverðan stíl og meikaði skemmtilega meira sens. Natalie Portman er ótrulega falleg og með því er bara voða fátt neikvætt við þessa mynd. 9/10
Thor kom mér ótrulega á óvart, handritið kom á óvart, leikurinn kom á óvart, karakterinn og allt saman útaf þetta heppnaðist allt svo vel. Thor er svo epic, flókið að setja í kvikmynd-dæmi, þá heppnaðist mindfuckið fullkomnlega. Ofurhetjan sjálf er svalur, hrokafullur en á öðruvísi hátt, ekki svona Starsky týpa en léttari, sem er greinilega að virka, hrokinn; til þess að auka afþreyinguna. Þetta er svo góð afþreyingar mynd að manni leiðist ekki eina sekúndu, gott feelgood í gangi eftir hana og fannst mér galaxy kenningingin þeirra áhugaverð, hvernig alheimurinn (eða þessi partur af honum) tengist allt saman í eitt stórt, Þeir setja eiginlega bara meiri bakgrunn við trúna, er sett í áhugaverðan stíl og meikaði skemmtilega meira sens. Natalie Portman er ótrulega falleg og með því er bara voða fátt neikvætt við þessa mynd. 9/10
Hrikaleg vonbrigði 
Ég hafði hlakkað til að sjá Thor en svo var hún bara léleg. Það sem er til dæmis að henni er að hún líkist myndasögunum ekki neitt. Ég skal reyndar játa það að ég hef ekki verið nógu duglegur við að lesa Thor myndasögurnar en ég hef lesið annað tengt því og það þarf ekki mikið til að sjá að þetta er ekki það sem maður vill sjá í Marvel mynd. Auk þess byggist þetta á ásatrúnni og það munar aðeins hársbreidd á að þetta sé bara alls ekkert myndasögumynd. Karakternum Donald Blake(alter ego Thor) er síðan alveg sleppt og aðeins notuð löt og skammvinn leið til að nefna hann á nafn og Chris Hemsworth er alls ekki góður í titilhlutverkinu, hann gæðir karakternum litlu sem engu lífi og bara miscast. Hasarinn er ágætur sem og tæknibrellurnar og gerir áhorfið svona bærilegt en í heild er þessi mynd ekkert á við snilldarmyndirnar Iron Man myndirnar og The Incredible Hulk. Ég bjóst við að Thor yrði svo góð en síðan reyndist hún vera slappasta Marvel myndin og fær ekki meira en eina og hálfa stjörnu. Ég vona að Captain America verði betri.
Ég hafði hlakkað til að sjá Thor en svo var hún bara léleg. Það sem er til dæmis að henni er að hún líkist myndasögunum ekki neitt. Ég skal reyndar játa það að ég hef ekki verið nógu duglegur við að lesa Thor myndasögurnar en ég hef lesið annað tengt því og það þarf ekki mikið til að sjá að þetta er ekki það sem maður vill sjá í Marvel mynd. Auk þess byggist þetta á ásatrúnni og það munar aðeins hársbreidd á að þetta sé bara alls ekkert myndasögumynd. Karakternum Donald Blake(alter ego Thor) er síðan alveg sleppt og aðeins notuð löt og skammvinn leið til að nefna hann á nafn og Chris Hemsworth er alls ekki góður í titilhlutverkinu, hann gæðir karakternum litlu sem engu lífi og bara miscast. Hasarinn er ágætur sem og tæknibrellurnar og gerir áhorfið svona bærilegt en í heild er þessi mynd ekkert á við snilldarmyndirnar Iron Man myndirnar og The Incredible Hulk. Ég bjóst við að Thor yrði svo góð en síðan reyndist hún vera slappasta Marvel myndin og fær ekki meira en eina og hálfa stjörnu. Ég vona að Captain America verði betri.
Hasarblaðahetjan Þór Óðinsson
Ég held að ég sé ekki einn um það að hafa haldið að sú Marvel mynd sem hefði getað orðið einna hallærislegust væri sú sem fjallaði um norræna þrumuguðinn, sem tilheyrir samt sama heimi og Iron Man, Hulk og félagar. Þegar um fantasíubíómyndir er að ræða er oftast betra að hafa varann á, sama hver það er sem er við stjórnvölinn. Mín stóra spurning fyrirframvar samt sú hvort Kenneth Branagh, menningarlegi leikstjórinn sem hann er, væri að tækla þessa sögu til að koma með sinn eigin snúning á hana eða bara til að hirða safaríka launaseðilinn sem Marvel veifaði? Ég gerði ráð fyrir því versta, en stundum er það bara ekki svo slæmt að hafa rangt fyrir sér.
Thor er kannski ekki hágæðamynd en hún er skemmtun á hæsta stigi, og uppfyllir þ.a.l. helstu kröfur sem ég geri til stórmynda á sumartíma. Það eina sem þú þarft í rauninni að gera til að njóta hennar er að sætta þig við það að hún mígur svolítið á norræna goðafræði - sem ég býst fastlega við að við Skandinavíubúar tökum meira nærri okkur heldur en kanarnir. Svo þegar þú ert kominn yfir það stig að flissa yfir framburðinum á orðum eins og Mjölnir og Bifröst, tekur það fullkomlega í sátt að myndin vill bara vera töff og skemmtileg, þá ættirðu að rúlla alla leið með henni án þess að þurfa að láta þér leiðast í hálfa mínútu. Myndin ætti heldur ekki að vera lengi að grípa athygli þína. Hún er fljót að komast í gang og heldur rafrænum hraða til enda án þess að tefja með tilgangslausum uppákomum, óspennandi drama, spunasenum eða teygðri Avengers-uppbyggingu (af einhverjum ástæðum bendi ég á þig, Iron Man 2). Hún er hvorki yfirdrifin né skrípaleg heldur, eins og hún leit örugglega út fyrir að vera á blaði. Mannlegi þátturinn fær sinn fókus og það gengur aldrei brösulega að taka hana alvarlega þegar hún ætlast til þess.
Branagh veit hvað hann vill og hann nær markmiðum sínum með algerum stæl. Ég er einmitt hissa yfir hversu hraða og vel flæðandi mynd við fáum frá manninum sem gaf okkur m.a. fjögurra klukkutíma löngu kvikmyndaútgáfuna af Hamlet. Tónninn er samt alveg réttur (sem og tónaskiptingin úr alvarlegu í létt) og ég er mjög hrifinn af því hvað myndin er hlaðin fjölbreytni. Það er ansi góður díll fyrir 100+ mínútna mynd. Það líður sjaldan langt á milli kætandi atriða; Hasarsenurnar í goðaheiminum, hasarinn á jörðinni, óvænti húmorinn (hef aldrei hlegið svona mikið yfir Marvel-mynd), lúmski sjarminn, persónudeilurnar, almenn þroskasaga titilkaraktersins, allt saman kemur bara ljómandi vel út. Ég steig út úr bíóinu eins og glaður smákrakki sem gat ekki beðið eftir að komast heim til að leika sér með Thor-leikföngin sín. En fullorðna hliðin af mér (sem er víst til) var meira gáttuð yfir hversu vel heppnuð sú "ofurhetjumynd" var sem hefði með öllum líkindum getað orðið að stórslysi.
Allt þetta góða lyftist síðan upp í meiriháttar með hjálp frá þrennu: Útlitshönnuninni, kvikmyndatökunni og aðalleikaranum, Chris Hemsworth. Senurnar í Ásgarði líta út eins og bræðingur af Tolkien og Star Wars heimi. Þær eru gullfallegar, og blöndun sviðsmynda við bluescreen kemur e.t.v. betur út en í mörgum undanförnum ævintýramyndum. Kvikmyndatökustíllinn er líka svo einkennilegur oft (og þið ættuð að sjá það fljótt hversu oft skotin halla til hliðar - kallast "Dutch angle.") en samt svo undarlega ferskur. Þetta fær mann til að óska þess að leikstjórar ofurhetjumynda prufi oftar óhefðbundnari hluti með vélarnar sína. Þá kem ég að titilhetjunni sjálfri, sem er heldur betur í góðum höndum og satt að segja fullkomið dæmi um hvernig skal gera ofurhetju rétt. Alveg síðan ég sá seinustu Star Trek fyrst vissi ég að Chris Hemsworth væri alvöru efni í leikara, enda skildi hann meira eftir sig þar með 5 mínútna skjátíma heldur en ýmsir aðrir gera í heilum stórmyndum. Hann er mátulega massaður (stelpur, fagnið!), oft drepfyndinn og ávallt svalur þegar hann kemst í rétta gírinn. Mér gengur illa að finna íslensku þýðinguna fyrir "screen presence," en þessi gaur hefur mikið af því!
Sagan sjálf er ekki angandi af frumleika, þvert á móti. Við höfum oft séð þessa þroskasögu áður, en það sem gerir Thor að grípandi sögu er að þú heldur með hetjunni þinni allan tímann, þrátt fyrir merki um ákafan hroka, og illmennið er skuggalega athyglisvert. Samband þeirra er kjarninn sem liggur fyrir neðan allan glansinn á yfirborðinu. Það virkar, þótt ég hefði ekki grenjað yfir að sjá aukapersónurnar gera aðeins meira. Skrítið að sjá t.d. Rene Russo gerða að svona miklu hliðarskrauti. Leikararnir gera samt allir sitt besta með það sem þeim er gefið, sem er því miður ekki mikið. Tom Hiddleston stendur sig samt vafalaust best af öllu aukaliðinu í hlutverki Loka. Idris Elba - með sinni guðdómlegu rödd - fær langsvalasta aukakarakterinn, og framvegis þegar einhver minnist á Heimdall mun ég örugglega hugsa strax til hans. Natalie Portman fær einnig talsvert öðruvísi prófíl heldur en að vera þessi dæmigerða gella sem hetjan neyðist til að bjarga. Annars er viðtekin venja að skella inn klisjukenndri og leiðinlegri ástarsögu í Hollywood-myndir, en ekki er slíkt blóðmjólkað hér.
Litli nördinn í mér er kannski örlítið leiður yfir hversu fljótt öllu lýkur í endann en hérna er það meira merki um það hversu mikið ég skemmti mér í stað þess að vera eitthvað sem bitnar á rennsli myndarinnar. Thor er fyrir minn smekk besta Marvel-myndin sem ég hef séð í þónokkur ár núna en jafnframt sú óvæntasta og með öllum líkindum sú óvenjulegasta. Hún ber undarleg merki um góða sögu með smá dýpt, er í þokkabót óendanlega svöl á köflum og missir aldrei flugið hvað afþreyingargildi varðar. Ef ævintýramyndir með smá ofurhetjukryddi eru eitthvað sem bragðast vel að þínu mati þá áttu eftir að éta þig saddan á þessari. Lokasenan - eftir kreditlistann - trekkir mann líka ágætlega upp fyrir stærstu ofurhetjumynd allra tíma, sem kemur út á næsta ári. Í bili mun Thor alveg duga.
8/10
Eitt samt!
Ég held að aðstandendur hafi eitthvað misskilið hvaða kyni nafnið Laufey tilheyrir vanalega. Hér er það allavega notað sem karlmannsnafn (borið fram "Lá-Fí"). Vandræðalegt...
Ég held að ég sé ekki einn um það að hafa haldið að sú Marvel mynd sem hefði getað orðið einna hallærislegust væri sú sem fjallaði um norræna þrumuguðinn, sem tilheyrir samt sama heimi og Iron Man, Hulk og félagar. Þegar um fantasíubíómyndir er að ræða er oftast betra að hafa varann á, sama hver það er sem er við stjórnvölinn. Mín stóra spurning fyrirframvar samt sú hvort Kenneth Branagh, menningarlegi leikstjórinn sem hann er, væri að tækla þessa sögu til að koma með sinn eigin snúning á hana eða bara til að hirða safaríka launaseðilinn sem Marvel veifaði? Ég gerði ráð fyrir því versta, en stundum er það bara ekki svo slæmt að hafa rangt fyrir sér.
Thor er kannski ekki hágæðamynd en hún er skemmtun á hæsta stigi, og uppfyllir þ.a.l. helstu kröfur sem ég geri til stórmynda á sumartíma. Það eina sem þú þarft í rauninni að gera til að njóta hennar er að sætta þig við það að hún mígur svolítið á norræna goðafræði - sem ég býst fastlega við að við Skandinavíubúar tökum meira nærri okkur heldur en kanarnir. Svo þegar þú ert kominn yfir það stig að flissa yfir framburðinum á orðum eins og Mjölnir og Bifröst, tekur það fullkomlega í sátt að myndin vill bara vera töff og skemmtileg, þá ættirðu að rúlla alla leið með henni án þess að þurfa að láta þér leiðast í hálfa mínútu. Myndin ætti heldur ekki að vera lengi að grípa athygli þína. Hún er fljót að komast í gang og heldur rafrænum hraða til enda án þess að tefja með tilgangslausum uppákomum, óspennandi drama, spunasenum eða teygðri Avengers-uppbyggingu (af einhverjum ástæðum bendi ég á þig, Iron Man 2). Hún er hvorki yfirdrifin né skrípaleg heldur, eins og hún leit örugglega út fyrir að vera á blaði. Mannlegi þátturinn fær sinn fókus og það gengur aldrei brösulega að taka hana alvarlega þegar hún ætlast til þess.
Branagh veit hvað hann vill og hann nær markmiðum sínum með algerum stæl. Ég er einmitt hissa yfir hversu hraða og vel flæðandi mynd við fáum frá manninum sem gaf okkur m.a. fjögurra klukkutíma löngu kvikmyndaútgáfuna af Hamlet. Tónninn er samt alveg réttur (sem og tónaskiptingin úr alvarlegu í létt) og ég er mjög hrifinn af því hvað myndin er hlaðin fjölbreytni. Það er ansi góður díll fyrir 100+ mínútna mynd. Það líður sjaldan langt á milli kætandi atriða; Hasarsenurnar í goðaheiminum, hasarinn á jörðinni, óvænti húmorinn (hef aldrei hlegið svona mikið yfir Marvel-mynd), lúmski sjarminn, persónudeilurnar, almenn þroskasaga titilkaraktersins, allt saman kemur bara ljómandi vel út. Ég steig út úr bíóinu eins og glaður smákrakki sem gat ekki beðið eftir að komast heim til að leika sér með Thor-leikföngin sín. En fullorðna hliðin af mér (sem er víst til) var meira gáttuð yfir hversu vel heppnuð sú "ofurhetjumynd" var sem hefði með öllum líkindum getað orðið að stórslysi.
Allt þetta góða lyftist síðan upp í meiriháttar með hjálp frá þrennu: Útlitshönnuninni, kvikmyndatökunni og aðalleikaranum, Chris Hemsworth. Senurnar í Ásgarði líta út eins og bræðingur af Tolkien og Star Wars heimi. Þær eru gullfallegar, og blöndun sviðsmynda við bluescreen kemur e.t.v. betur út en í mörgum undanförnum ævintýramyndum. Kvikmyndatökustíllinn er líka svo einkennilegur oft (og þið ættuð að sjá það fljótt hversu oft skotin halla til hliðar - kallast "Dutch angle.") en samt svo undarlega ferskur. Þetta fær mann til að óska þess að leikstjórar ofurhetjumynda prufi oftar óhefðbundnari hluti með vélarnar sína. Þá kem ég að titilhetjunni sjálfri, sem er heldur betur í góðum höndum og satt að segja fullkomið dæmi um hvernig skal gera ofurhetju rétt. Alveg síðan ég sá seinustu Star Trek fyrst vissi ég að Chris Hemsworth væri alvöru efni í leikara, enda skildi hann meira eftir sig þar með 5 mínútna skjátíma heldur en ýmsir aðrir gera í heilum stórmyndum. Hann er mátulega massaður (stelpur, fagnið!), oft drepfyndinn og ávallt svalur þegar hann kemst í rétta gírinn. Mér gengur illa að finna íslensku þýðinguna fyrir "screen presence," en þessi gaur hefur mikið af því!
Sagan sjálf er ekki angandi af frumleika, þvert á móti. Við höfum oft séð þessa þroskasögu áður, en það sem gerir Thor að grípandi sögu er að þú heldur með hetjunni þinni allan tímann, þrátt fyrir merki um ákafan hroka, og illmennið er skuggalega athyglisvert. Samband þeirra er kjarninn sem liggur fyrir neðan allan glansinn á yfirborðinu. Það virkar, þótt ég hefði ekki grenjað yfir að sjá aukapersónurnar gera aðeins meira. Skrítið að sjá t.d. Rene Russo gerða að svona miklu hliðarskrauti. Leikararnir gera samt allir sitt besta með það sem þeim er gefið, sem er því miður ekki mikið. Tom Hiddleston stendur sig samt vafalaust best af öllu aukaliðinu í hlutverki Loka. Idris Elba - með sinni guðdómlegu rödd - fær langsvalasta aukakarakterinn, og framvegis þegar einhver minnist á Heimdall mun ég örugglega hugsa strax til hans. Natalie Portman fær einnig talsvert öðruvísi prófíl heldur en að vera þessi dæmigerða gella sem hetjan neyðist til að bjarga. Annars er viðtekin venja að skella inn klisjukenndri og leiðinlegri ástarsögu í Hollywood-myndir, en ekki er slíkt blóðmjólkað hér.
Litli nördinn í mér er kannski örlítið leiður yfir hversu fljótt öllu lýkur í endann en hérna er það meira merki um það hversu mikið ég skemmti mér í stað þess að vera eitthvað sem bitnar á rennsli myndarinnar. Thor er fyrir minn smekk besta Marvel-myndin sem ég hef séð í þónokkur ár núna en jafnframt sú óvæntasta og með öllum líkindum sú óvenjulegasta. Hún ber undarleg merki um góða sögu með smá dýpt, er í þokkabót óendanlega svöl á köflum og missir aldrei flugið hvað afþreyingargildi varðar. Ef ævintýramyndir með smá ofurhetjukryddi eru eitthvað sem bragðast vel að þínu mati þá áttu eftir að éta þig saddan á þessari. Lokasenan - eftir kreditlistann - trekkir mann líka ágætlega upp fyrir stærstu ofurhetjumynd allra tíma, sem kemur út á næsta ári. Í bili mun Thor alveg duga.
8/10
Eitt samt!
Ég held að aðstandendur hafi eitthvað misskilið hvaða kyni nafnið Laufey tilheyrir vanalega. Hér er það allavega notað sem karlmannsnafn (borið fram "Lá-Fí"). Vandræðalegt...
Um myndina
Leikstjórn
Handrit
Stan Lee, Ashley Miller, Don Payne
Framleiðandi
Paramount Pictures
Vefsíða:
Aldur USA:
PG-13
Frumsýnd á Íslandi:
27. apríl 2011
Útgefin:
15. september 2011