Aðalleikarar
Leikstjórn
Handrit
Dr. Dolittle er ein af þeim sumarmyndum sem ollu mér vonbrigðum á árinu. Ég bjóst við að Eddy Murphy myndi aftur fara á kostum eins og hann gerði í The Nutty Professor en Dr. Dolittle er í rauninni ekki mjög ærslafull gamanmynd. Samt má hafa gaman af dýrunum í henni. Myndin segir frá Dr. John Dolittle, mjög færum lækni sem hafði þann eiginleika, þegar hann var barn, að geta talað við dýrin í kringum sig. Hann virðist hins vegar hafa glatað þeim eiginleika með árunum. Þegar hann, kvöld eitt er að keyra heim eftir mjög erfiðan dag, ekur hann næstum yfir hund einn. Allt í einu fer hann að skynja að eiginleiki hans til þess að tala við dýrin er kominn aftur, honum til mikillar skapraunar, þar sem hann á að klára mjög stóran viðskiptasamning á allra næstu dögum. En hlutirnir breytast þegar hann þarf að hjálpa tígrisdýri sem á við virkilegan vanda að glíma. Myndin er furðulega siðfáguð og virkar helst eins og eitthverjar annars flokks Disney íþróttamyndir þegar því er að skipta. Hinsvegar getur hún inn á milli verið mjög fyndin. Sérstaklega fyrst eftir að hann fer að geta talað við dýrin aftur. Eddy Murphy stendur sig ágætlega en hann er í rauninni ekki sprellikarlinn hérna heldur eru það dýrin sem eru mörg hver dálítið geggjuð. Sérstaklega er Chris Rock fyndinn sem mjög kjaftfor hamstur. Albert Brooks er einnig góður sem hið fársjúka tígrisdýr. Sorglegast finnst mér að sjá hinn frábæra leikara, Ossie Davies, vannýttan sem faðir Dolittles. Einnig er endirinn afar slæmur þar sem væmnin og klisjurnar ná öllum tökum. Þokkaleg gamanmynd á köflum sem hefði verið hægt að kreista meira út úr.
Enn ein leiðinda gamanmyndin. Eddie Murphy leikur hér dýralækni sem kemst að því einn daginn að hann getur talað við dýrin. Myndin getur stundum verið fyndin en það eru líka lélegir fimm aura brandarar í henni. Í heildina er myndin dauf og leiðileg en Eddie Murphy er ekki alslæmur.
Um myndina
Leikstjórn
Handrit
Framleiðandi
20th Century Fox
Vefsíða:
Aldur USA:
PG-13
Frumsýnd á Íslandi:
2. október 1998